ثبت نام

ارسال پاسخ

متن گفتگو: <blockquote data-quote="Police _ 110" data-source="post: 5191596" data-attributes="member: 95">[ATTACH=full]273363[/ATTACH]oyasumi punpunشب بخیر پون پون147 چپتر مثل برق و باد تموم شد...اگه الان بگم که حالم خوبه و هیچ دوشواری وجود نداره...دارم مثل *** دورغ میگم  <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4    :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> عاقا کلاً داغونم، یعنی حتی لغت داغون هم کمه...از 8 جهت به روش سامورایی، ذهن و روحم مورد چیز قرار گرفته <img src="/styles/default/xenforo/smilies/meep/22.gif"  class="smilie" loading="lazy" alt=":|" title="22    :|" data-shortname=":|" /><img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4    :D" loading="lazy" data-shortname=":D" />قبلا ها TV ایران یه سریال ژاپنی رو پخش میکرد به اسم "از سرویس شمالی"<img src="https://media.mehrnews.com/d/2021/06/10/3/3792789.jpg" alt="خاطرات برفی اما گرم «از سرزمین شمالی»/ غمی که از جنس زندگی است - خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="width: 527px; height: 351.333px" />این سریال یکی از طولانی ترین سریال ژاپن از نظر زمان ساخت بودش...چون از سن کودکی بچه ها تا جوانی ـشون با همون شخصیت ها پیش میره....البته من این سریال رو زبون اصلی دیدم...چون مثل پون پون به شکل عجیبی سانسوری داشت.توی این سریال دوتا شخصیت خواهر و برادر بودن...به اسم "جون" و "هوتارو" که شخصیت "جون" از نظر عاطفی و احساسی به شدت به شخصیت پون پون نزدیکه....با این وجود که پدر و مادرش توی کودکی ـش طلاق گرفتن ولی کودکی خوب و شادی داشت، ولی وقتی که بزرگتر میشه مثل پون پون به یه حالت افسردگی و پوچی میرسه و هیچ هدفی توی زندگی نداشت.بگذریم...با خوندن این مانگا....یاد این سریال افتادم....ولی فک کنم بقیه ـش رو توی تگ اسپویلر بزارم بهتره[SPOILER="oyasumi punpun اسپویل کامل تا آخر مانگا"]بعداز گذر از 2/3 مانگا....جو مانگا و مسیر شخصیت واقعاً به طرز عجیبی که اصلاً فکرش رو نمیکردم و انتظارش رو نداشتم.....به سیاهی و بدبختی فرو رفت....توی اون لحظه آمادگیش رو نداشتم[ATTACH=full]273368[/ATTACH]وقتی این صفحه از مانگا رو دیدم....جایی که مادره میخاست با چاقو دخترش رو بزنه...گفتم خلیل تمومه....قراره داستان یه فاجعه بزرگ تموم بشهجایی که مادره رو کشتن و رفتن دفن ـش کردن....من توی اوج داشتم سیر میکردم....<img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4    :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> چقدر خوب بودش....اصلاً نمیتونم حسم رو توصیف کنمبعداز این نقطه عطف توی داستان....طراحی حالت چهره ی آیکو واقعاً شاهکار میشه...[ATTACH=full]273370[/ATTACH]و اون سفری چند روزه ای که با پون پون داشت....و اون پایان غم انگیز که برای خودش رقم زد و پون پون اون رو، رو کول ـش برد....قشنگ احساس کردم که از درون ترک خوردم <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4    :D" loading="lazy" data-shortname=":D" />چون به طرز عجیبی با شخصیت آیکو احساس دلبستگی توی داستان داشتم....بخصوص بعد از مرگ مادرشپایان داستان بعد از محکومیت پون پون هم خیلی بودش.....یه چیز خوب دیگه...تغییر استایل پون پون بودش....[ATTACH=full]273373[/ATTACH]به طرز عجیبی توی شخصیت سازی ـش نقش بزرگی رو ایفا میکرد....دم ـشون گرم[/SPOILER]در کل داستان واقعاً خوب تموم شد....یعنی طوری بودش که من با تمام سختگیری هام راضی باشم و اصلاً احساس نکردم که وقت ـم رو حروم 147چپتر کردم.</blockquote>

Verification

تبلیغات متنی

Top