The Sinking City | PC



Developers : Frogwares
Publisher :
TBA
Genre : Lovecraftian Open World Investigation
Platform : TBA
Release Dates : TBA


تجربه دنیای مرموز و سیاه داستان های لاوکرفت به صورت کاملا آزادانه. استودیو خوشنام Frogwares از جدیدترین عنوان خود با نام The Sinking City پرده برداری کرد.

این عنوان در ابتدا با چندین Art Work از طرف سازنده معرفی شد و نام بازی دقایقی پیش به طور کامل مشخص شد. شایان ذکر است که این عنوان کاملا متفاوت از عنوان Call of Cthulhu ساخته Cyanide Studio خواهد بود.

بنا بر گفته های Frogwares، این عنوان بزرگترین ساخته این استودیو خواهد بود و تجربه بی نظیری از دنیای غنی داستان های لاوکرفت و Cthulhu Mythos به ارمغان خواهد آورد.

نمایش کامل بازی در همایش GDC خواهد بود.


تصاویر:



 

Ehsan95_76

Let The Dawn Of Love Survive
کاربر سایت
Jun 3, 2010
2,239
نام
احسان
بعد حدود فکر کنم 40 تا 50 ساعت بالاخره تموم شد!
بازی برای طرفدارای لاوکرفت مثل یه نعمت میمونه. هرچیزی که از محصول لاوکرفتی احتیاج دارین توش هست، از فرقه های گوناگون تا چیزهای درونی تر مثل ترس های ناخودآگاه، سرخوردگی جمعی و افسانه های لاوکرفتی، همه و همه به نحوی چه تو داستان اصلی و چه تو کیس های فرعی وجود دارن.
چیزی که بازی و به خصوص داستان و روایت شو خیلی برای من تو درجه بالایی به خصوص اوایل بازی قرار داد، نحوه پیش برد اونه. اوایل و تا نیمه های داستان، بازی مثل یه اثر کاراگاهی هست و از طریق سوال پرسیدن و رفتن به جاهای مختلف شهر و صحبت با NPC هاست که با دنیای بازی، قوانین نانوشته ی شهر و تک تک شخصیت ها آشنا میشین.
بازی توی به تصویر کشیدن یه شهر تکه پاره شده و تاثیر اجتماعی اون روی مردم خیلی موفق عمل میکنه و حتی اون اوایل بازیای سیاسی که بین قدرتنمدای شهر هست هم داخل بازی میکنه. حتی مناطق بازی هم با هم کم و بیش فرث دارن و قسمت های جنوبی مردم فقیر تر و بدبخت ترن و ساختمونا بیشتر تخریب شده و قسمتای بالایی شهر، حتی لباس مردم هم شیک تر و ثروتمندانه تره.
هرچه قدر توی WORLD BUILDING و پرداخت شخصیت ها، نیت شون، هدف شون وقت گذاشته شده و خیلی خیلی پخته از آب در اومده، طراحی شهر و کلا اوپن ورلد خوبی نیست و کمی حوصله سر بر میتونه باشه، بعد از چند ساعت اولیه و رسیدن به وسطای بازی، دیگه بازی چیزی برای رو کردن نداره و به ورطه تکرار میوفته. مثلا از یکی از شخصیت های اصلی ماموریت گرفتیم و قراره بریم یه خونه رو برای شواهد بازرسی کنیم، باید از سد چنتا هیولا بگذریم، خونه رو برای مدارک بازرسی کنیم، برگردیم با همون شخصیت دوباره حرف بزنیم، بریم توی آرشیو روزنامه/پلیس/کتابخونه/سیتی هال برای مدارک بیشتر جست و جو کنیم و هی این روند تکرار میشه و کلا گیم پلی لوپ بازی بعد از چند ساعت خسته کننده و حوصله سر بر میشه. چون بازی توی یه دنیای به شدت سیاه، تاریک و بارونی جریان داره، بیشتر مناطق شهر از ساختار مشابهی تشکیل شده و چون شهر توسط سیل آسیب دیده و تخریب شده، بعضی از خیابونا از بین رفته و باید با قایق اینور اونور بریم که بازم چیزی از کند بودن اوپت ورلد بازی کم نمیکنه، البته توی بازی فست تراول هست و راحت تر میکنه کارو برای جا به جا شدن.
چیزی که حتی بازیو تو قسمت روایتش چندپله میبره بالا، کیس های فرعی بازی هست که چیزی از ماموریت های اصلی کم نداره و حتی ما رو بیشتر درگیر داستان شهر اوکمنت و مردمش میکنه و واقعا انگار پا به پای ماموریت های اصلی، اونا رو هم یپش میبریم و تک تک شخصیت های اونا هم به خوبی شخصیت پردازی شدن و داستان مخصوص به خودشون رو دارن.
از طرفی بازی، به جز ماجراجویی و کشف مکان ها و اتفاق ها، گان پلی هم داره. تو بهترین حالت گان پلی بازی متوسطه، تو بازی شاتگان، مسلسل، هفت تیر، نارنجک دستی و یکی دو تا چیز دیگه هم وجود داره، خوبی گان پلی اینه که کمی به بازی تنوع میده و اکشن ترش میکنه. اوایل بازی با کمبود مهمات رو به رو میشید و دشمنای بازی هم کم و بیش سگ جونن و چند باری میمیرید ولی اگه بیشتر بگردید و به خصوص ماموریتای فرعی رو انجام بدید و توی مناطق آلوده بگردید، دیگه دچار کمبود مهمات نمیشید. توی بازی سیستمی به اسم SANITY METER هست که توی شرایط مختلف که مثلا با هیولا ها بجنگین یا کلا حضور موجودات فرا انسانی توش باشه، اون میاد پایین و چارلز رید، شخصیت اصلی دچار توهم و از دست دادت تمرکز میشه. کلا گان پلی و مبارزه با هیولاهای بازی خوب در اومده و بد نیست.
گرافیک بازی بد نیست و به خاطر آنریل4 نورپردازی و افکت های نوری بازی خوب از کار در اومدن و طراحی شخصیت ها هم متوسطه و زیاد جزییات خاصی ندارن. ولی امان از باگ و پولیش نبودن بازی که بیشترین ضربه رو بازی به نظرم از همین جا خورده، پاپ آپ شدن آبجکت ها، دیر لود شدن ساختمونا، تو دیوار گیر کردن دشمنا و حتی یکی بودن بیشتر محیط هایی که توش میریم؛ همه از نکته های منفی بازیه.
از اون طرف به جز اینکه بیشتر صدا پیشه های NPC ها یکین، صداپیشگی و صداگذاری بازی خیلی خوبه، خصوصا صداپیشه چارلز رید، صداش به دل آدم میشینه و باقی هم به خوبی از پس کارشون بر اومدن، صداگذاری بازی هم خوبه و صدای هیولاها، بارون، همگی خیلی خوبن. از چنتا موسیقی محدود استفاده شده توی بازی ولی همون ها هم حس تنهایی، نا امیدی و بدبختی رو به خوبی نشون میدن.
در کل بازی پتانسیل زیادی برای تبدیل شدن به یه بازی خوب و سرگرم کننده رو داره ولی اوپن ورلد و گیم پلی لوپ خسته کننده و باگ های بازی نذاشتن که سازنده ها به هدف شون برسن. ولی زیر این مشکلات بازی یه داستان و یه روایت با کلی شخصیت موندگار داره که اگه بتنونین تحمل کنین خیلی با بازی حال میکنین
اگه بخوام نمره بدم 7.5 مناسبه
 

m.d.makan

کاربر فعال
Apr 14, 2007
9,079
نام
مــاکــان
واقعا برای Frogwares خوشحالم اول برای اینکه تونستن از زیر بار اون جنگ سالم بیان بیرون و سر پا وایسن.
دوم اینکه با جذب سرمایه کافی دوباره خودشون ناشر بمونن و نسخه دوم بازی رو بسازن.


===========
بازی AAست و انتظار زیادی ندارم که بدون نقص باشه که نمیشه.
فقط اگه بخشهای جذاب بازی مثل گیم پلی کاراگاهی/پلیسی رو بیشتر روش مانور بدن بازی جذابتر میشه.
تو قسمت قبل هم یکی از بهترین بخشهای بازی همین گاراگاه بازی ، پیدا کردن مدارک و کنار هم قرار دادن اونها بود.
اگه فرصت کنن بخش مبارزات رو هم دستی روش بکشن عالی میشه.
 

کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
or ثبت‌نام سریع از طریق سرویس‌های زیر