من شروع کردم به تماشای دوباری ام اس تی تری کی. و بار دومیه که این فیلم/سریال رو میبینم. فیلمهایی که در ام اس تی تری کی نمایش داده میشه بسیار، بسیار، بسیار با ذائقه ی من سازگاره. بگذارید در مورد آخرین اپیزود/فیلمی که دیدم صحبت کنم. و اون I Accuse My Parents هست. این فیلم در اواخر دهه ی 50 با بودجه ی 30000 ساخته شد و باید بگم یکی از بدترین فیلمهاییه که دیدم. و فیلم جفتش، یعنی Teenage Crime Wave دوباره بدترین فیلمیه که من دیدم. بس کنید. به روم نگید بدترین فیلم زمانه. روم فقط بازیگر بدی داشت. من روم رو با ریفترکس و نستلجیا کریتیک دیدم، 1000 بار، و هربار میگم "حداقل قابل تماشاست" اما این فیلمها اعصاب خوردکنن.
این فیلمها به انسانها توهین میکنن. حیف السنه ای که بازیگرها درش صحبت میکنن. حیف دوربینی که فیلمها رو گرفته. حیف بومی که صدا رو ضبط کرده. حیف ستی که توش بودن. حیف بازیگرا! هالیوود نیست حالیبوده! وقتی یک جوون با اشتیاق میره به ایجنتش میگه "برام یک نقش پیدا کن" و ایجینت میگه "باشه، بیا نقش تینیج 1 در تینیج کرایم ویو رو بازی کن!" خوب چی میشه؟! اون بازیگر به فنا میره.
به عنوان یک کانسیور فیلمهای کلاسیک باید بگم فیلمهایی هستن که کنفیکون کردن. مثل سیتیزن کین. مثل کزبلانکا. مثل بربادرفته. مثل فیلادلفیا استوری، مثل یک شب اتفاق افتاد، مثل فالکون مالتیزی، چی بگم؟ مثل گنج سیه را مدره، اولین فیلمی که کاملا (تقریبا کاملا) در لوکیشن فیلم برداری شد.
اما وقتی میای میبیی بی موویهایی مثل تینیج کرایم ویو و آی اکیوز مای پرنتس رو هم از همون صنعتی میاد که تو دوستش داری، قبولش داری، عاشقشی، براش چاک میزنی، براش قمه میزنی، اونوقت به ذهنت میرسه "نکنه این فیلمها همون دلیلی باشن که مردم فیلم سیاه سفید دوست ندارن؟"
و جواب درسته. چرا؟
چون در دهه ی 50 و 60 با باز شدن درب تکنیکالر و سیستمهای رنگی دیگه که خیلی هم زیاد بودن (خیلی، خیلی زیادن. ویکیش رو بخونید) فیلمهای سیاه سفید شدن فیلمهای بی رول. یک زمانی سیتیزن کین سیاه سفید بود، الان دختری در جاده ی عشاق سیاه سفیده. درسته، فیلمهایی بودن مثل استرنج لاو و کی از ویرجینیا وولف میترسه که سیاه سفید بودن. اما کانسنسس این بود که فیلمهای سیاه سفید مزخرفن.
واسه همینه که وقتی پسرخالم میگم "به جان مادرت که خالمه بن هور جدید مزخرفه، نبینش!" میگه "ولی این بن هوری که میگی ببینم قبل از سال 2000 اومده!"
جدی میگم. اگر کات آف پوینت شما سال 2000ـه به هیچجا در دنیا نخواهید رسید. این ظاهرگرایی و پرتنشسنس نیست، این یک اخطاره. به همه ی دوست داران فیلم!
حالا فیلم خوب قدیمی از کجا بیارم؟
اول اینکه حتما ام اس تی تری کی رو ببینید. حتی فیلمهای بد قدیمی هم خوبن. مخصوصا وقتی کرو تی روبوت، جوئل/مایک، و تام سروو مسخره شون میکنن. و اما برید نیشنال فیلم رجیستری و هرچی فیلم فیچر لنث هست ببینید. همش رو. بعدش برید ای اف آی و بی اف آی. تمام فیلماهی دیوید لین رو ببییند. شوخی نمیکنم دیود لین خداست.
و در آخر از اهورامزدا میخواهم که این مملکت را از آدمهای بیسلیقه در امان بذارد. الهی آمین.
خواستید یه چک بکنید ؛
Google