شرمنده دیر جواب میدم.
سینا من خودم از Green Book بدم نیومد، ولی انتخابش به عنوان بهترین فیلم سال رو هم تا حدی به همون مظلومیت سیاه‌پوست‌ها ارتباط میدم. البته این وسط بحث سلیقه هم هست و فیلمهایی که امسال خیلی دوست‌شون داشتم، کلاً آدم حساب نشدن و حتی به مرحله نامزدی هم نرسیدن!
یعنی فیلمهای The Ballad of Buster Scruggs و The House That Jack Built.
واقعاً مشکلی با جایزه گرفتن فیلمی که کاراکتر اصلی سیاه‌پوست باشه ندارم، در صورتی که جایزه رو حقش بدونم. درصد خیلی عظیمی از مردم دنیا و آمریکا سیاه‌پوست هستن و عجیب نیست که فیلمی با حضور اون‌ها جایزه بگیره. مشکل من اینه که تقریباً همه فیلمهایی که این سال‌ها با حضور سیاه‌پوست‌ها تحویل گرفته شدن، در مورد مظلومیت این قشر بودن و این قضیه خیلی تکراری شده دیگه. یعنی انگار یه حالت دوپینگ پیدا کرده که اگه فیلمهای X و Y کیفیت تقریباً یکسانی داشته باشن و X در مورد مظلومیت سیاهان باشه، دوپینگ میکنه و بیشتر تحویل گرفته میشه.
از اسکار 2012 بیایم جلو:
اون سال The Help به عنوان نامزد اسکار در مورد مظلومیت سیاهان بود.
توی اسکار 2013 فیلم Django Unchained رو داشتیم که باز همینطور بود (خودم عاشق این فیلم هستم و حداقل این مظلومیت و به شکل متفاوتی نشون داد!
).
2014 فیلم 12Years a Slave برنده شد که به نظرم به شدت اورریت شده هست و اوج مظلومیت رو هم نمایش می‌داد.
2015 هم Selma رو به عنوان نامزد داشتیم با همین موضوع.
2016 چیز خاصی نداشتیم که به قیام و اعتراض دوستان سیاه‌پوست منجر شد که هالیوود ما رو نمی‌خواد و به ما ظلم شده و این حرفها.
2017 هم Moonlight رو داشتیم در مورد یک سیاه‌پوست مظلوم همجنسگرا. Hidden Figures رو ندیدم و نمی‌دونم اون هم به مظلومیت این دسته اشاره کرده یا نه.
2018 باز هم مظلومیت سیاهان رو داشتیم، این بار در قالب ژانر وحشت و فیلم Get Out.
2019 هم که فیلم Green Book با حضور یک سیاه‌پوست مظلوم اسکار گرفت و BlacKkKlansman هم در مورد گروه‌های نژادپرست بود.
این وسط یه Black Panther بود که با وجود کاراکترهای سیاه‌پوست، در مورد مظلومیت این قشر نبود ولی همین فیلم هم سوژه خنده‌داری بود برای نامزدی اسکار! نمیگم فیلم آشغالی بود. توی سبک و سیاق خودش چیز جالبی بود، ولی مسخره هست که فیلمهایی مثل The Dark Knight شلغم بودن و الآن یه فیلم کمیکی به صرف حضور سیاهان نامزد اسکار میشه. الآن اگه کل شخصیت‌های فیلم سفید بودن هم نامزد می‌شد؟ نمی‌شد انصافاً!
خب آدم اینا رو که کنار هم می‌ذاره و می‌بینه در عرض 6 سال، 3تا فیلم با محوریت کاراکتر سیاه‌پوست ستمدیده و مظلوم جایزه اصلی رو گرفته (که بر حسب اتفاق توی 2تا فیلم هم به همجنسگرایی اشاره میشه)، به یه روند مشخص می‌رسه و می‌تونه پیش‌بینی کنه که سال بعد هم حداقل یه نامزد داریم که در مورد مشکلات سیاهان هست یا نامزدی در مورد همجنسگرایی داریم. کلاً وضعیت جوری هست که انگار فیلمهایی با این موضوع یه ارج و قرب خاصی بین اهالی هالیوود دارن. خودم با بعضی از این‌ها حال میکنم، ولی از اون طرف هم به نظرم خیلی واضح هست که در حال حاضر یه جور مُد رو داریم پشت سر میذاریم در مورد فیلمهای مربوط به سیاهان و البته همجنسگراها.
حالا سیاه‌پوست‌ها از این نظر اوضاع‌شون طبیعی‌تر هست و درصد خیلی زیادی از جامعه رو تشکیل میدن و به هر حال میشه انتظار داشت فیلمهای زیادی با حضور کاراکترهای سیاه‌پوست ساخته بشه (ولی نه لزوماً با محوریت بدبختی اون‌ها)، ولی دیگه همجنسگراها واقعاً چند درصد از مردم دنیا رو شامل میشن که تا این حد کاراکتر از اقلیت‌های جنسی توی فیلمها و البته بازی‌های مختلف میبینیم. به من نوعی ربطی نداره که یکی همجنسگرا باشه یا نه، زندگی خودش هست و دلش می‌خواد. ولی این تأکید عجیبی که این سال‌ها روی این قضیه میشه هم برام جالبه. یعنی این‌طوری که داریم جلو میریم، شاید به زودی به جایی برسیم که اگه توی یه فیلم یا بازی که شخصیت‌های زیادی دارن، یکی دو تا کاراکتر همجنسگرا وجود نداشته باشن ممکنه علیهشون دادگاه تشکیل بشه!
حقیقتش حوصله ندارم فیلمهایی که این سال‌ها در مورد همجنسگراها بودن و نامزد شدن یا جایزه گرفتن رو ردیف کنم، ولی تعدادشون کم نبوده. یا توی بازی‌ها که دیگه داره به یه استاندارد تبدیل میشه که هر بازی open world یکی دو تا شخصیت این‌طوری داشته باشه (RDR2 رو بازی نکردم و نمی‌دونم اون هم داره یا نه!
). یا مثلاً کمیک‌های The Walking Dead که کلهم 20،30 تا شخصیت اصلی و نسبتاً اصلی داره و اگه اشتباه نکنم 4تاشون همجنسگرا هستن!
بعضی وقت‌ها فکر میکنم شاید زیادی حساس شدم نسبت به این چیزها، ولی باز اتفاقاتی می‌افته که می‌بینم نه، یه شیطنت‌بازی‌هایی هست!
مثلاً یه دفعه EA با خوشحالی اعلام میکنه 2تا از کاراکترهای Apex Legends جزو اقلیت‌های جنسی هستن. چرا؟ چون مُد روزه! یا هرماینی (هرمیون!) توی تئاتر «هری پاتر و فرزند نفرین شده» سیاه‌پوست هست، چون باید به زور همه کاراکترها رو سیاه کنیم و بعدش توجیه کنیم که مگه توی کتاب‌ها به رنگ پوست این کاراکتر اشاره شده؟
مختصر و مفید، من نه مشکلی با همجنسگراها دارم (همین فردی مرکوری یکی از خواننده‌های محبوبم هست) و نه با سیاه‌پوست‌ها (شخصیت‌های محبوب سیاه‌پوستم بیشتر از این هستم که بخوام دونه دونه نام ببرم)، ولی با افراط و تفریط مخالفم. افراط و تفریطی که یه موقع میشه اون قضایای وحشتناک برده‌داری و فشار شدید به همجنسگراها، یه زمانی هم مثل الآن که توی سینما و یه سری جاهای دیگه توجه اغراق‌آمیزی به قضیه میشه.
بشر انگار هیچ کاری دیگه نمیتونه انجام بده فقط از این جور نقش ها بهش میدن 
Google