Movie Center

[Ali Venom]

تو اسکار یک زمانی مریل استریپ برای رومن پولانسکی جوری کف و دست میزد که غش و ضعف رفت، زمانی هم داشتیم که همین خانوم رکورد دار نامزدی سرلشگر زنان سیاه پوش اسکار پارسال بود

این جهت گیری های سیاسی و فکری همیشه تو اسکار بوده و هست و خواهد بود، در حدی که حتی واکنش رییس جمهور امریکا هم به دنبال داشته!
یک زمانی هالیوودی ها، کمنیست های هنرمند رو بایکوت میکردند و باز اوناها از یک طرف محفل های مخفی داشتند و ... الان هم توفیری با اون زمان نداره، فقط مسله عوض شده

بخش بلندی از پستم که مثالهای بی ربط و با ربط بود رو پاک کردم ولی پیام حرف اینکه زیاد خودتون رو درگیر نکنید. فعلا که اکادمی در گیر و دار رقابت با تین چویس اواردز عه

 

[Origami 2008]

امار بینندگان مراسم اسکار 2019 براساس نلسون ریتینگ : 29.6 میلیون

12 درصد نسبت به سال پیش افزایش داشته!

 

[K I 1 1 E R]

Hello, we’re making some changes << Rotten Tomatoes – Movie and TV News
وقتی از ترس حرف میزنیم از این حرف میزنیم Rotten Tomatoes قرار ـه از این به بعد سیستم Want to See که قبل انتشار میشه درصدش رو دید رو حذف کنه ! جدای اینکه خودم هم با این سیستم مخالفم ولی اینکه این تصمیم یهویی رو بعد Review Bombing فیلم Captain Marvel میخوان عملی کنن اند تابلو بودن ـه وقتی این ور به یـ چیز اعتراض کنه کل مدیا برعلیه شون میشه ولی وقتی اونا اعتراض کنن یـ فیچر کلیدی که کلی سال ملت ازش مینالیدن رو میتونن کلا بیارن پایین خیلی باحاله ! نتفلیکس هم بعد فاجعه استند آپ کمدی پارسال امی شومر کل سیستم ستاره دهیش رو اورد پایین به خاطر Review های منفی
پ.ن : آدم رو چقدر یاد این ور میندازه نه ؟

 

[K I 1 1 E R]

اومدی 9 تا نامزدی بهترین فیلم پارسال رو با 8 تا نامزدی امسال مقایسه کردی و ربطش دادی به حق‌خوری از یه فیلم خاص، منم اومدم بهت گفتم نه تنها بار اولی نیست که نامزدها کمتر بودن بلکه علتش رو هم بهت گفتم. با سفسطه و عوض کردن موضوع و حرفهات تو بحث با من به جایی نمی‌رسی.

خوب بله من اشتباه کردم ولی بازم با حضور بلک پنتر مشکل دارم مورد بعدی اینکه هرجور نگاه میکنم First Man تمام متریال هایی که واسه حضور تو کتگوری بهترین فیلم باید داشته باشه رو داره ولی بازم نیستش تو کتگوری و با این مشکل دارم

هنر و هنرمند همیشه به شدت لیبرال بوده، اینو هر آدمی با هوشبهر بالای 85 می‌فهمه، چیزی نیست که شماها کشف کرده باشین. این وسط هنرمندهایی هم هستن که خودشون رو محافظه‌کار بدونن مثل کلینت ایستوود و جان ویت و ...
مسئله اینه که شماها میاین می‌گین چون فلان فیلم راجب اقلیت‌هاست یا توسط یه کارگردان اقلیت ساخته شده، تحویل گرفته شده اما مثلاً نمی‌گین چرا با این تفسیر Widows یا If Beale street ... یا Love, Simon کاندید جایزه بهترین فیلم نشدن.
هنرمندها دید سیاسی و تاریخی دارن و معمولاً هم سمت و سوی لیبرال دارن، مشکل اونجاست که شماها هر فیلمی که منتقد پسند میشه یا تو جوایز تحویل گرفته میشه رو اگه خودتون خوشتون نیاد به طور غیرمستقیم یا بعضا مستقیم میگید اینو به خاطر سوژه‌ش تحویل گرفتن، وگرنه مگه میشه یه فیلمی خوب باشه و من خوشم نیاد

مسئله اینه که لیبرال بودن هنرمند دلیل نمیشه هر تصمیمی که لیبرال های میگرند موافق باشیم باز خوبه شما میگی لیبرالن ولی زیر بار تصمیم های سیاسیشون نمیری ؟ ینی یک درصد هم اون لیبرال ها نمیتونن سر فرمون رو بکشن سمت خودشون ؟ اسکار خیلی وقته تصمیم های سیاسی میگره بحث این ور و اون ور و یک سال دوسال بودنش هم نیست هر دفه ای به یـ ور غش کردن الانم با توجه به تنش های سیاسی و گستره مدیا خیلی بحثش پر رنگ تر شده این وسط تبدیل شده به شو که نشون بده لیبرال ها خوب دموکرات ها بد اگه غیر اینه بگو غیر اینه هرکی ضد سیاست های ترامپ فیلم بسازه رو میزارن رو سرشون هرکی غیر اون باشه یا اصلا نباشه رو خیلی راحت نادید میگیرینش در مورد اون خط قرمز هم دیگه نمیتونن همه رو جا بدن تو لییست میتونن ؟ دیگه خیلی تابلو نمیشه ؟ بالاخره باید این وسط راه گریزی (که از قضا شما براش خیلی مثال اوردی پستای قبلیت) داشته باشن ؟

وقتی یکی میاد همه Green Book رو می‌کنه "همج نسگرا و سیاهپوست" خبر از نگرش اون فرد داره.

وقتی یکی میگه همج نسگرا و سیاهپوست ینی از وجود چنین چیزی آگاه هستش انکارش نمیکنه ولی میبینه غلظت حمایت ازشون رو جدا برام سواله اگه واقعا کیفیت مهمه چرا باید اصلا بگیم سیاه پوست و سفید پوست زن و مرد ؟ چرا اینقدر شعار گونه یـ مسئله ای رو بیان کنیم سفید بد سیاه خوب زن مظلوم مرد اند زد زن ؟ مدیا داره خودش رو از اون ور بوم میندازه که شامل اسکار هم میشه منتهی چون میخوایم باور کنیم که این مسائل چیز مهم نیست و وقتی مهم میشه که فقط پای مظلومیت یـ اقلیت وسط باشه مهم میشه و به قولی اقلیت همیشه بهشون ظلم میشه حتی الان تو سال 2019 کلیت جامعه هنور بهشون ظلم میکنن نمیگن ما همه انسانیم همه خوب و بد داریم چرا میخوان همش لیبل بچسبونن چپ و راست لیبرال و دموکرات و ... اگه این بازی یـ سری سیاسمت مدار نیست پس چیه ؟

خودت از پستهای اخیرت نضفشون فحش به بری لارسون و بلک پنتر بوده

هنوزم میگم جای پلک پنتر اونجا نیست مشکلمم هم فقط با بلک پنتره ـه این جایگاه یـ زمانی مال ارباب حلقه ها و مد مکس آخری و امثالهم بوده (از حیث بلاک باسترش میگم) IW با اون همه موفقیت چون رو چیز به خصوصی تمرکز نداشت نادید گرفته شد ولی بلک پنتر چون با فول کست سیاه پوست ساخته شد لابه لاش هم چند تا مترسک سفید هم قرار دادن باید حتما حتما بیاد تو لیست Best Picture این همه مارول این چند ساله فیلم داده بیرون Winter Soldier که خیلی هم از همه نظر بردنش بالا کسی بهش تو اسکار نگاه چپ هم نکرد در حد همون یـ فیلم بلاک باستر معمولی ردش کردن رفت حالا اینجا بلک پنتر خیلی راحت میاد تو هفت بخش نامزد میشه بگو به من این کجاش سیاسی نیست ؟ خود دیزنی بلک پنر رو تو کلی بخش واسه اسکار نامزد کرد ولی IW رو تو بخش های که فقط به عنوان یـ بلاک باستر ازش توقع میره بعد که دید صدای ملت در اومد و داره گندش در میاد اعلام کرد جفتشون رو با هم نامزد کردن !

من از بری لارسون و بازیش خوشم نمیاد و نظراتش کوچکترین اهمیتی برام نداره اما تو میای به خاطر اینکه گفته ترجیح میده خبرنگار زن ازش مصاحبه بگیره داد و فغان می‌کنی. بابا این مصاحبه‌ها پاف پیس هست

بری لارسون داره واسه خودش بازار گرمی میکنه و از موجی که راه اقتاد میخواد خودش رو بیاره تو کانون توجهات چرت و پرت هم که تحویل نده میدونه حرفاش جنجال به پا میکنن از اون ور صدای خیلیا در میاد بعد هم آخرش به عنوان آدم خوبه از ته ماجرا بیرون میاد ینی خیلی باید خوش بینانه به قضیه نگاه کنیم اگه فک نکنیم چین چیزی وجود نداره !

تفاوت اونجاییه که سفیدپوستا واقعاً به کشورهای آفریقایی تجاوز کردن و به بردگی بردنشون ولی مکزیکیا هیچ وقت چنین کاری نکردن
آخر همون فیلم هم می‌گه : انزوا یا تهاجم راه حل نیست، باید مرزها رو باز کرد و همه دنیا با هم کار کنن اگه قراره مشکلی رفع بشه.
از توجه انتخابیت و مصادره به مطلوبت خوشم اومد

مسئله خود فیلم نیست مسئله اینه که اگه همین پیام رو سفید ها میخواستن این مدلی بیان کنن دودمانشون بر باد بود مشکل من سر اینه اینکه یـ زمانی برده داری و تبعیض نژادی بوده دلیل نمیشه که چپ و راست دوباره تو قرن 21 هی تکرارش کنیم بگیم سفیدا برده دار بودن سفیدا فلان سفیدا ... بابا تموم شد رفت پی کارش ولی میبیند عوضش چندین ساله داره این مسئله تکرار میشه کی قرار ـه فراموشش کنیم و به زندگی عادی خودمون برسیم ؟ مسکلاتی که خود بشریت توش گرفتار شده نه سیاه پوست و سفید پوستش نه زن و مردش ؟ میدونی چیه آدم را یاد این ور میندازه که مردم رو درگیر یـ سری مسائل کردن تا خیلی راحت از کنار مشکلات اقصادی رد بشن دقیقا این همونجوره
پ.ن : سیاست های ترامپ رو کاری باهاش ندارم فقط خواستم مثال بیارم

 

[saphire]

مسئله خود فیلم نیست مسئله اینه که اگه همین پیام رو سفید ها میخواستن این مدلی بیان کنن دودمانشون بر باد بود مشکل من سر اینه اینکه یـ زمانی برده داری و تبعیض نژادی بوده دلیل نمیشه که چپ و راست دوباره تو قرن 21 هی تکرارش کنیم بگیم سفیدا برده دار بودن سفیدا فلان سفیدا ... بابا تموم شد رفت پی کارش ولی میبیند عوضش چندین ساله داره این مسئله تکرار میشه کی قرار ـه فراموشش کنیم و به زندگی عادی خودمون برسیم ؟ مسکلاتی که خود بشریت توش گرفتار شده نه سیاه پوست و سفید پوستش نه زن و مردش ؟ میدونی چیه آدم را یاد این ور میندازه که مردم رو درگیر یـ سری مسائل کردن تا خیلی راحت از کنار مشکلات اقصادی رد بشن دقیقا این همونجوره
پ.ن : سیاست های ترامپ رو کاری باهاش ندارم فقط خواستم مثال بیارم

بلک پنتر رو دیدی شما؟ پیام فیلم خیلی واضح "باز کردن مرز ها" بود و این چیزی بود که T'Chala آخر فیلم بهش رسید و انجامش داد. از این همه فیلمی که به این مورد پرداختن (همشون هم سفید بودن btw) به کدومشون گیر داده شد؟
چرا شما میاید ایده های Villain فیلم رو به عنوان پیام فیلم در نظر می گیرید؟ مثل اینه بگی پیام شیندلرز لیست اینه که "هولوکاست چقدر خوبه"

 

[K I 1 1 E R]

بلک پنتر رو دیدی شما؟ پیام فیلم خیلی واضح "باز کردن مرز ها" بود و این چیزی بود که T'Chala آخر فیلم بهش رسید و انجامش داد. از این همه فیلمی که به این مورد پرداختن (همشون هم سفید بودن btw) به کدومشون گیر داده شد؟
چرا شما میاید ایده های Villain فیلم رو به عنوان پیام فیلم در نظر می گیرید؟ مثل اینه بگی پیام شیندلرز لیست اینه که "هولوکاست چقدر خوبه"

این هزار بار با پیام فیلم کار ندارم با واکنش های بعدش و اینکه فیلم واسه سیاه ها ساخته و شده و هرکی خوشش نیاد نژاد پرسته مشکل دارم میگیم این طور بود اونطور بود میگن چون با کالچر سیاه ها ها مشکل دارین میگیم اورریته میگن چون سیاه پوست نیستی البته این شامل همه نمیشه ولی این چیزی که مدیا سعی داره بعضا بکنه تو کله ملت سر Star Wars هم همین بود Mary Sue بودن و بی خاصیت بودن یـ سری کاراکترا رو سریع ربطی میدادن به اینکه شما توان تحمل زن قدرتمند رو نداری و از کنارش رو اشتباهات فیلم سرپوش میزاشتن !

پ.ن : اینم اضافه کنم که همون پیام فیلم بازم رو این مورد که هنوزم تبعیض نژادی وجود داره تاکید میکنه تبعیض نژادی به گندگی یـ فرهنگ خاص !

 

[Dinosaur]

با این نگاه کاهشگرا اگه بخوایم نگاه کنیم:
اگه به بوهیمین رپسودی میدادن به خاطر گرایش نقش اصلیش بود
اگه به Favourite یا Roma داده بودن به خاطر زن محور بودنشون بود
اگه به BlacKkKlansman یا Black Panther داده بودن به خاطر مسائل نژادی بود
اگه به Vice میدادن به خاطر انتقاد از بزرگمرد عرصه راستگرایی و به خاطر لیبرال بازی آکادمی بوده
یه A Star is Born میمونه که اونم باز بحث Woman Empowerment هست و به خاطر فمینیست بازی آکادمی بوده
خلاصه با این مدل نگاه کردن به هر فیلمی جایزه بدن میشه یه انگی چسبوند

شرمنده دیر جواب میدم.
سینا من خودم از Green Book بدم نیومد، ولی انتخابش به عنوان بهترین فیلم سال رو هم تا حدی به همون مظلومیت سیاه‌پوست‌ها ارتباط میدم. البته این وسط بحث سلیقه هم هست و فیلم‌هایی که امسال خیلی دوست‌شون داشتم، کلاً آدم حساب نشدن و حتی به مرحله نامزدی هم نرسیدن! یعنی فیلم‌های The Ballad of Buster Scruggs و The House That Jack Built.
واقعاً مشکلی با جایزه گرفتن فیلمی که کاراکتر اصلی سیاه‌پوست باشه ندارم، در صورتی که جایزه رو حقش بدونم. درصد خیلی عظیمی از مردم دنیا و آمریکا سیاه‌پوست هستن و عجیب نیست که فیلمی با حضور اون‌ها جایزه بگیره. مشکل من اینه که تقریباً همه فیلم‌هایی که این سال‌ها با حضور سیاه‌پوست‌ها تحویل گرفته شدن، در مورد مظلومیت این قشر بودن و این قضیه خیلی تکراری شده دیگه. یعنی انگار یه حالت دوپینگ پیدا کرده که اگه فیلم‌های X و Y کیفیت تقریباً یکسانی داشته باشن و X در مورد مظلومیت سیاهان باشه، دوپینگ میکنه و بیشتر تحویل گرفته میشه.
از اسکار 2012 بیایم جلو:
اون سال The Help به عنوان نامزد اسکار در مورد مظلومیت سیاهان بود.
توی اسکار 2013 فیلم Django Unchained رو داشتیم که باز همین‌طور بود (خودم عاشق این فیلم هستم و حداقل این مظلومیت و به شکل متفاوتی نشون داد! ).
2014 فیلم 12Years a Slave برنده شد که به نظرم به شدت اورریت شده هست و اوج مظلومیت رو هم نمایش می‌داد.
2015 هم Selma رو به عنوان نامزد داشتیم با همین موضوع.
2016 چیز خاصی نداشتیم که به قیام و اعتراض دوستان سیاه‌پوست منجر شد که هالیوود ما رو نمی‌خواد و به ما ظلم شده و این حرف‌ها.
2017 هم Moonlight رو داشتیم در مورد یک سیاه‌پوست مظلوم همجنسگرا. Hidden Figures رو ندیدم و نمی‌دونم اون هم به مظلومیت این دسته اشاره کرده یا نه.
2018 باز هم مظلومیت سیاهان رو داشتیم، این بار در قالب ژانر وحشت و فیلم Get Out.
2019 هم که فیلم Green Book با حضور یک سیاه‌پوست مظلوم اسکار گرفت و BlacKkKlansman هم در مورد گروه‌های نژادپرست بود.
این وسط یه Black Panther بود که با وجود کاراکترهای سیاه‌پوست، در مورد مظلومیت این قشر نبود ولی همین فیلم هم سوژه خنده‌داری بود برای نامزدی اسکار! نمیگم فیلم آشغالی بود. توی سبک و سیاق خودش چیز جالبی بود، ولی مسخره هست که فیلم‌هایی مثل The Dark Knight شلغم بودن و الآن یه فیلم کمیکی به صرف حضور سیاهان نامزد اسکار میشه. الآن اگه کل شخصیت‌های فیلم سفید بودن هم نامزد می‌شد؟ نمی‌شد انصافاً!
خب آدم اینا رو که کنار هم می‌ذاره و می‌بینه در عرض 6 سال، 3تا فیلم با محوریت کاراکتر سیاه‌پوست ستمدیده و مظلوم جایزه اصلی رو گرفته (که بر حسب اتفاق توی 2تا فیلم هم به همجنسگرایی اشاره میشه)، به یه روند مشخص می‌رسه و می‌تونه پیش‌بینی کنه که سال بعد هم حداقل یه نامزد داریم که در مورد مشکلات سیاهان هست یا نامزدی در مورد همجنسگرایی داریم. کلاً وضعیت جوری هست که انگار فیلم‌هایی با این موضوع یه ارج و قرب خاصی بین اهالی هالیوود دارن. خودم با بعضی از این‌ها حال می‌کنم، ولی از اون طرف هم به نظرم خیلی واضح هست که در حال حاضر یه جور مُد رو داریم پشت سر میذاریم در مورد فیلم‌های مربوط به سیاهان و البته همجنسگراها.
حالا سیاه‌پوست‌ها از این نظر اوضاع‌شون طبیعی‌تر هست و درصد خیلی زیادی از جامعه رو تشکیل میدن و به هر حال میشه انتظار داشت فیلم‌های زیادی با حضور کاراکترهای سیاه‌پوست ساخته بشه (ولی نه لزوماً با محوریت بدبختی اون‌ها)، ولی دیگه همجنسگراها واقعاً چند درصد از مردم دنیا رو شامل میشن که تا این حد کاراکتر از اقلیت‌های جنسی توی فیلم‌ها و البته بازی‌های مختلف می‌بینیم. به من نوعی ربطی نداره که یکی همجنسگرا باشه یا نه، زندگی خودش هست و دلش می‌خواد. ولی این تأکید عجیبی که این سال‌ها روی این قضیه میشه هم برام جالبه. یعنی این‌طوری که داریم جلو میریم، شاید به زودی به جایی برسیم که اگه توی یه فیلم یا بازی که شخصیت‌های زیادی دارن، یکی دو تا کاراکتر همجنسگرا وجود نداشته باشن ممکنه علیهشون دادگاه تشکیل بشه!
حقیقتش حوصله ندارم فیلم‌هایی که این سال‌ها در مورد همجنسگراها بودن و نامزد شدن یا جایزه گرفتن رو ردیف کنم، ولی تعدادشون کم نبوده. یا توی بازی‌ها که دیگه داره به یه استاندارد تبدیل میشه که هر بازی open world یکی دو تا شخصیت این‌طوری داشته باشه (RDR2 رو بازی نکردم و نمی‌دونم اون هم داره یا نه! ). یا مثلاً کمیک‌های The Walking Dead که کلهم 20،30 تا شخصیت اصلی و نسبتاً اصلی داره و اگه اشتباه نکنم 4تاشون همجنسگرا هستن!
بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم شاید زیادی حساس شدم نسبت به این چیزها، ولی باز اتفاقاتی می‌افته که می‌بینم نه، یه شیطنت‌بازی‌هایی هست! مثلاً یه دفعه EA با خوشحالی اعلام میکنه 2تا از کاراکترهای Apex Legends جزو اقلیت‌های جنسی هستن. چرا؟ چون مُد روزه! یا هرماینی (هرمیون!) توی تئاتر «هری پاتر و فرزند نفرین شده» سیاه‌پوست هست، چون باید به زور همه کاراکترها رو سیاه کنیم و بعدش توجیه کنیم که مگه توی کتاب‌ها به رنگ پوست این کاراکتر اشاره شده؟

مختصر و مفید، من نه مشکلی با همجنسگراها دارم (همین فردی مرکوری یکی از خواننده‌های محبوبم هست) و نه با سیاه‌پوست‌ها (شخصیت‌های محبوب سیاه‌پوستم بیشتر از این هستم که بخوام دونه دونه نام ببرم)، ولی با افراط و تفریط مخالفم. افراط و تفریطی که یه موقع میشه اون قضایای وحشتناک برده‌داری و فشار شدید به همجنسگراها، یه زمانی هم مثل الآن که توی سینما و یه سری جاهای دیگه توجه اغراق‌آمیزی به قضیه میشه.

 

[mohsenjyubi201]

شرمنده دیر جواب میدم.
سینا من خودم از Green Book بدم نیومد، ولی انتخابش به عنوان بهترین فیلم سال رو هم تا حدی به همون مظلومیت سیاه‌پوست‌ها ارتباط میدم. البته این وسط بحث سلیقه هم هست و فیلم‌هایی که امسال خیلی دوست‌شون داشتم، کلاً آدم حساب نشدن و حتی به مرحله نامزدی هم نرسیدن! یعنی فیلم‌های The Ballad of Buster Scruggs و The House That Jack Built.
واقعاً مشکلی با جایزه گرفتن فیلمی که کاراکتر اصلی سیاه‌پوست باشه ندارم، در صورتی که جایزه رو حقش بدونم. درصد خیلی عظیمی از مردم دنیا و آمریکا سیاه‌پوست هستن و عجیب نیست که فیلمی با حضور اون‌ها جایزه بگیره. مشکل من اینه که تقریباً همه فیلم‌هایی که این سال‌ها با حضور سیاه‌پوست‌ها تحویل گرفته شدن، در مورد مظلومیت این قشر بودن و این قضیه خیلی تکراری شده دیگه. یعنی انگار یه حالت دوپینگ پیدا کرده که اگه فیلم‌های X و Y کیفیت تقریباً یکسانی داشته باشن و X در مورد مظلومیت سیاهان باشه، دوپینگ میکنه و بیشتر تحویل گرفته میشه.
از اسکار 2012 بیایم جلو:
اون سال The Help به عنوان نامزد اسکار در مورد مظلومیت سیاهان بود.
توی اسکار 2013 فیلم Django Unchained رو داشتیم که باز همین‌طور بود (خودم عاشق این فیلم هستم و حداقل این مظلومیت و به شکل متفاوتی نشون داد! ).
2014 فیلم 12Years a Slave برنده شد که به نظرم به شدت اورریت شده هست و اوج مظلومیت رو هم نمایش می‌داد.
2015 هم Selma رو به عنوان نامزد داشتیم با همین موضوع.
2016 چیز خاصی نداشتیم که به قیام و اعتراض دوستان سیاه‌پوست منجر شد که هالیوود ما رو نمی‌خواد و به ما ظلم شده و این حرف‌ها.
2017 هم Moonlight رو داشتیم در مورد یک سیاه‌پوست مظلوم همجنسگرا. Hidden Figures رو ندیدم و نمی‌دونم اون هم به مظلومیت این دسته اشاره کرده یا نه.
2018 باز هم مظلومیت سیاهان رو داشتیم، این بار در قالب ژانر وحشت و فیلم Get Out.
2019 هم که فیلم Green Book با حضور یک سیاه‌پوست مظلوم اسکار گرفت و BlacKkKlansman هم در مورد گروه‌های نژادپرست بود.
این وسط یه Black Panther بود که با وجود کاراکترهای سیاه‌پوست، در مورد مظلومیت این قشر نبود ولی همین فیلم هم سوژه خنده‌داری بود برای نامزدی اسکار! نمیگم فیلم آشغالی بود. توی سبک و سیاق خودش چیز جالبی بود، ولی مسخره هست که فیلم‌هایی مثل The Dark Knight شلغم بودن و الآن یه فیلم کمیکی به صرف حضور سیاهان نامزد اسکار میشه. الآن اگه کل شخصیت‌های فیلم سفید بودن هم نامزد می‌شد؟ نمی‌شد انصافاً!
خب آدم اینا رو که کنار هم می‌ذاره و می‌بینه در عرض 6 سال، 3تا فیلم با محوریت کاراکتر سیاه‌پوست ستمدیده و مظلوم جایزه اصلی رو گرفته (که بر حسب اتفاق توی 2تا فیلم هم به همجنسگرایی اشاره میشه)، به یه روند مشخص می‌رسه و می‌تونه پیش‌بینی کنه که سال بعد هم حداقل یه نامزد داریم که در مورد مشکلات سیاهان هست یا نامزدی در مورد همجنسگرایی داریم. کلاً وضعیت جوری هست که انگار فیلم‌هایی با این موضوع یه ارج و قرب خاصی بین اهالی هالیوود دارن. خودم با بعضی از این‌ها حال می‌کنم، ولی از اون طرف هم به نظرم خیلی واضح هست که در حال حاضر یه جور مُد رو داریم پشت سر میذاریم در مورد فیلم‌های مربوط به سیاهان و البته همجنسگراها.
حالا سیاه‌پوست‌ها از این نظر اوضاع‌شون طبیعی‌تر هست و درصد خیلی زیادی از جامعه رو تشکیل میدن و به هر حال میشه انتظار داشت فیلم‌های زیادی با حضور کاراکترهای سیاه‌پوست ساخته بشه (ولی نه لزوماً با محوریت بدبختی اون‌ها)، ولی دیگه همجنسگراها واقعاً چند درصد از مردم دنیا رو شامل میشن که تا این حد کاراکتر از اقلیت‌های جنسی توی فیلم‌ها و البته بازی‌های مختلف می‌بینیم. به من نوعی ربطی نداره که یکی همجنسگرا باشه یا نه، زندگی خودش هست و دلش می‌خواد. ولی این تأکید عجیبی که این سال‌ها روی این قضیه میشه هم برام جالبه. یعنی این‌طوری که داریم جلو میریم، شاید به زودی به جایی برسیم که اگه توی یه فیلم یا بازی که شخصیت‌های زیادی دارن، یکی دو تا کاراکتر همجنسگرا وجود نداشته باشن ممکنه علیهشون دادگاه تشکیل بشه!
حقیقتش حوصله ندارم فیلم‌هایی که این سال‌ها در مورد همجنسگراها بودن و نامزد شدن یا جایزه گرفتن رو ردیف کنم، ولی تعدادشون کم نبوده. یا توی بازی‌ها که دیگه داره به یه استاندارد تبدیل میشه که هر بازی open world یکی دو تا شخصیت این‌طوری داشته باشه (RDR2 رو بازی نکردم و نمی‌دونم اون هم داره یا نه! ). یا مثلاً کمیک‌های The Walking Dead که کلهم 20،30 تا شخصیت اصلی و نسبتاً اصلی داره و اگه اشتباه نکنم 4تاشون همجنسگرا هستن!
بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم شاید زیادی حساس شدم نسبت به این چیزها، ولی باز اتفاقاتی می‌افته که می‌بینم نه، یه شیطنت‌بازی‌هایی هست! مثلاً یه دفعه EA با خوشحالی اعلام میکنه 2تا از کاراکترهای Apex Legends جزو اقلیت‌های جنسی هستن. چرا؟ چون مُد روزه! یا هرماینی (هرمیون!) توی تئاتر «هری پاتر و فرزند نفرین شده» سیاه‌پوست هست، چون باید به زور همه کاراکترها رو سیاه کنیم و بعدش توجیه کنیم که مگه توی کتاب‌ها به رنگ پوست این کاراکتر اشاره شده؟

مختصر و مفید، من نه مشکلی با همجنسگراها دارم (همین فردی مرکوری یکی از خواننده‌های محبوبم هست) و نه با سیاه‌پوست‌ها (شخصیت‌های محبوب سیاه‌پوستم بیشتر از این هستم که بخوام دونه دونه نام ببرم)، ولی با افراط و تفریط مخالفم. افراط و تفریطی که یه موقع میشه اون قضایای وحشتناک برده‌داری و فشار شدید به همجنسگراها، یه زمانی هم مثل الآن که توی سینما و یه سری جاهای دیگه توجه اغراق‌آمیزی به قضیه میشه.

متاسفانه اون شاهکار The House That Jack Built داورا خیلی با فیلمش مشکل داشتن که اونم چند تا دلیل داره یک اینکه کارگردانش گفته بود ضد نازی ها نیست دوم اینکه فیلم همه چیز رو بی پرده نشون میده که از نظر نکته قوت فیلم بود ولی در کل خیلی تو حاشیه بردن فیلم رو در صورتی که واقعا یک شاهکار هنری بود.بشخصه هر چی میگذره به شاهکار بودنش بیشتر پی میبرم.

 

[Origami 2008]

اسکار وللش، کسانیکه میخوان بهترین فیلم های 2018 رو متوجه بشن، فقط به این لیست مراجعه کنند:

American Animals - بهترین فیلم 2018 از دید خودم. یک تدوین و یک فیلم نامه معرکه و یک روایت شبه مستندی و تقریبا دروغین داره. نه ادا درمیاره و نه اطفار. مردانه است و کاملا آن طوری که فکر می کنید نیست.

Climax - بهترین فیلم و تکنیکی ترین فیلم گاسپار نوئه- قابل تحمل تر از هر فیلمش است. دوربین در این فیلم با آدم حرف میزند. جنون و دیوانگی را احساس می کنید.

Searching - کم بودجه اما به شدت قوی، فیلم نامه ای جمع و جور و قدرتمند و در کنار بازی دوست داشتنی چای او (اگه اشتباه نکنم)، دیدگاه متفاوت از فضای اینترنت می گوید. فضایی که گاها انحرافی است اما در این فیلم کلید محرکه و مفید پروتاگونیست داستان است.

Spider Man: Into the Spider Verse - در میان آثار جبهه گیرانه دیزنی، یک سر و گردن بالاتر است. فیلم نامه در بعضی جاها می لنگد اما همچان ریتم خود را حفظ می کند. میراث دار سه گانه سم ریمی است.

Vice - آدام مک کی نشان می دهد که منتقد سر سخت دولت بوش است و هرطور که می خواهد آن زمان را به تصویر می کشد. در حد و اندازه های The Big Short نیست اما کریستین بیل نسخه فیلم را می پیچاند.

22 July - روایت اکشن پند حادثه تلخ کشتار نروژ با کارگردانی بی نقص پائول گرینگرس. فیلم می توانست با داشتن یک زبان اصلی نروژی، هم پدر Cold War و هم Roma را دربیاورد اما ناشیگری در همین مسئله است و فیلم در کشور دیگر با زبان انگلیسی روایت می شود. 30 دقیقه کوبنده است. کوبنده در حد سکانس دزدی TDK اما روندش کمی کند می شود اما همچنان برای کسی که نمی داند این اتفاق چگونه به سرانجام رسید، می تواند جذاب باشد!

Mission Impossible: Fallout - اکشن خالص. یک تام کروز خسته ناپذیر. یک فیلم پاپ کرنی که با جذابیت های فنی. بدمن بد است و شخصیت خوب، خفن که برای رسیدن به هدفش، از پشت بام می پرد و با دنده شکسته هم به راهش ادامه می دهد!

Sisters Brothers - ژان لوک گدار با یک فیلم هالیوودی. یک وسترن متفاوت که تیم بازیگری در آن کم نمی گذارد. داستان یک مدی ابلهانه است. گاهی از دست کارهای ابلهانه آن ها می خندید و گاهی ناراحت.

 

[kourooshkabir25]

جمعیت اسپانیایی تبار خیلی بیشتر از سیاه پوست هاست
مشکل این بحث اینکه عده ای از دوستان انقدر تحت بمباران رسانه ای بودن تو این چند سال از این دست محتوا دیدن که این موضوع پذیرفتن
بهتر نگاهی به صنعت گیم که تازه پای این روانی ها باز شده

Why Isn't it Called No Woman's Sky

https://jezebel.com/why-isnt-it-called-no-womans-sky-1785411230



Left 4 Dead 2 is racist because 'several' zombies are black
Left 4 Dead 2 is racist because 'several' zombies are black


این یکی دیگه
Is Ocarina of Time a gay coming-of-age story?


polygon
Gaming’s toxic men, explained

 

[sina_unl]

@LiFE iS 5TrAnG3
کار به SJWها و رقباشون ندارم که دو گروه یه جور تهوع‌آورن، حرف من اینه:
1- بلک پنتر فیلم بسیار بد و اورریت شده‌ایه = نظر عادی
2- بلک پنتر رو فقط به خاطر سیاهپوستاش تحویل گرفتن = نظر غیرعادی و جهت دار
وقتی نظرات جهت‌دار با یک سری پست‌های مشابه همراه میشه،
کلمات و جملاتی که ما به کار می‌بریم وزن دارن و براساس وزنی که دارن سنجیده میشن.
در مورد the last jedi دوست دارم بیشتر بدونم نظرات منفیت به کدوم بخش‌های فیلمه. خود من به عنوان یه فن چندین ساله SW رضایت پایینی از فیلم دارم اما خود فیلم واقعاً اثر به شدت خوش ساختیه (به جز یه ساب‌پلاتش که البته هدف کارگردان رو درک می‌کنم ولی خب شدیداً اضافه‌ست)
==
@Dinosaur
با کلیت حرفت موافقم ولی خب فیلمی که بدبختی رو نشون بده اثرگذارتره و اگه کیفیت‌های فنی لازم رو داشته باشه، احتمال موفقیت و جایزه بردنش بیشتره. همون ابد و یک روز الان ازش به عنوان یکی از بهترین‌های تاریخ سینمای ایران یاد میشه اما در مقام مقایسه با آینه عبرت حتی یه سکانس تازه هم نداره ولی "گداگرافی" بودنش به ماندگاریش کمک کرده.
همون سال کذایی 2008 رو نگاه کن، Wall-E و TDK و ... نادیده گرفته شدن و جوایز Slumdog Millionaire و یه چیزی مثل Reader هم نامزد میشه. کارگردان ریدر استیفن دالدری یه فیلم پوچ اما اثرگذار دیگه داره به اسم Extremely Loud & Incredibly Close اونم نامزد بهترین فیلم شده. رأی دهندگان آکادمی فیلم عاطفی رو کلاً ترجیح میدن، مگر بعضی سالهای خاص.
الان موضوعات احساسات برانگیز چی می‌تونه باشه؟ ظلم و ستم و ... . خب اقلیتهای نژادی سالها پیش به بردگی گرفته میشدن و الان هم وضعیتشون نسبت به اون زمان بهتره اما سیاستگذاری‌ها هنوز به طور کلی به سمت کمک بهشون نیست. برای همینه که در موردشون فیلم ساخته میشه چون برخلاف ما از واقعیت فرار نمی‌کنن اما تعداد فیلمهای این سوژه‌ها اصلاً و ابداً به اندازه فیلمهای خنثی و صرفاً سرگرم‌کننده نیست. سالی یکی دو تا فیلم با این موضوعات هم تو فصل جوایز موفق میشن که فکر نمی‌کنم چیز عجیبی باشه. همین الان فیلمهایی که تو ساندنس اکران شدن رو ببین، کلی فیلم با سوژه زنان و اقلیتها بینشون هست که کسی روشون تف هم ننداخته، واقعاً اینجوری نیست که همه توجه‌ها زوم شده باشه روی این دو سه تا سوژه خاص. به نظرم بیشتر شماها واسه خودتون وسواس فکری ایجاد کردین.
دلایل نامزد نشدن TDK رو هم همون سالها خیلی با عماد (ره) و پویا (ره) اینجا راجبش بحث کردیم اما اینکه چرا مثلاً IW نامزد نشده اما BP شده، نظر من اینه که IW صرفاً یه فیلم اکشن کامیک بوکیه اما BP در کنار ژانر خودش چهارتا حرف اضافه‌تر هم می‌زنه و همین مسئله نسبت به دیگر آثار بلاک‌باستری بالاتر می‌برش. حالا من کدوم رو بیشتر دوست دارم؟ IW ولی کدوم به نظرم شانس جایزه بردن داره؟ BP
TDK هم تو زمان خودش در قالب یه فیلم کامیک بوکی اومد و مسئله War on Terror رو مطرح کرد ولی آکادمی آماده پذیرش همچین فیلمی نبود و اگه هیت لجر زنده بود احتمالاً جایزه نمی‌گرفت در حالیکه جوکرش برای من یکی از 3 بازی درخشان قرن 21مه.
فارغ از اینها الان می‌تونی بگی با این الگویی که مطرح می‌کنی چرا پارسال Get out یا Call me یا دو فیلم زن محور نامزد شده، بهترین فیلم رو نبردن و در کنار بهترین فیلم، بیشترین تعداد جوایز و نامزدی به Fish fu-ker movie رسید؟ نظر خود من باشه بهترین فیلم 2017 بدون شک War for the Planet of the Apes بود پارسال روزهای قبل از اسکار یه نگاهی به پست‌های این تاپیک بکن ببین با چه اطمینانی می‌گفتن Get out یا Call قراره ببره اما به روی مبارک خودشون نیاوردن بعضی از دوستان تا دوباره امسال با قدرت مضاعف برگشتن
یه چیزی هم که خیلی روش تاکید می‌شد کاهش ببینده‌های پخش تلویزیونی بود و اصرار داشتن که به خاطر این مسائل اهمیت دادن به سوژه‌های خاصه اما الان که آمار پخش تلویزیونی بعد از چند سال رشد داشته، کسی چیزی نمی‌گه.
در آخر هم بگم وقتی میای Green Book رو به همون دو تا مسئله کاهش میدی من ناخواسته یه باور دیگه نسبت بهت پیدا می‌کنم در حالیکه ممکنه منظورت چیز دیگه‌ای باشه اما واقعاً Green Book هیچ جنبۀ دیگه‌ای نداشته که به خاطرش بهش جایزه بدن؟ خودم ندیدمش هنوز یعنی 2018 انقدر کم فیلم دیدم که اصلاً تو مووی‌سنتر اومدنم اشتباهه

 

[Mr.Nikyar]

نمیدونم چرا اینجا فقط از بدی های اسکار صحبت میشه

چرا هیچکی انگار اجرای فوق العاده بردلی کوپر واسش مهم نبوده!

 

[Hamid Payne]

وجود بلک پنتر تو لیست نامزدهای اسکار به نظرم خنده داره بود. با همین سلیقه، قشنگ می تونن هر کدوم از فیلم های مارول و بعضی از فیلم های DC رو نامزد کنن.

من تو بلک پنتر هیچ نکته مثبتی نسبت به فیلم های دیگه مارول پیدا نکردم. کلا همه از یه ریتم پیروی می کنن، بعد دو ساعت همه فراموش میشن البته نه اینکه این بد باشه، هدف این فیلم ها سرگرم کردنه ولی به نظرم بهتره برای نامزدی اسکار به بیشتر از این توجه میشد که تو این مورد نشد.

 

[Delux1]

اسکار وللش، کسانیکه میخوان بهترین فیلم های 2018 رو متوجه بشن، فقط به این لیست مراجعه کنند:

American Animals - بهترین فیلم 2018 از دید خودم. یک تدوین و یک فیلم نامه معرکه و یک روایت شبه مستندی و تقریبا دروغین داره. نه ادا درمیاره و نه اطفار. مردانه است و کاملا آن طوری که فکر می کنید نیست.

Climax - بهترین فیلم و تکنیکی ترین فیلم گاسپار نوئه- قابل تحمل تر از هر فیلمش است. دوربین در این فیلم با آدم حرف میزند. جنون و دیوانگی را احساس می کنید.

Searching - کم بودجه اما به شدت قوی، فیلم نامه ای جمع و جور و قدرتمند و در کنار بازی دوست داشتنی چای او (اگه اشتباه نکنم)، دیدگاه متفاوت از فضای اینترنت می گوید. فضایی که گاها انحرافی است اما در این فیلم کلید محرکه و مفید پروتاگونیست داستان است.

Spider Man: Into the Spider Verse - در میان آثار جبهه گیرانه دیزنی، یک سر و گردن بالاتر است. فیلم نامه در بعضی جاها می لنگد اما همچان ریتم خود را حفظ می کند. میراث دار سه گانه سم ریمی است.

Vice - آدام مک کی نشان می دهد که منتقد سر سخت دولت بوش است و هرطور که می خواهد آن زمان را به تصویر می کشد. در حد و اندازه های The Big Short نیست اما کریستین بیل نسخه فیلم را می پیچاند.

22 July - روایت اکشن پند حادثه تلخ کشتار نروژ با کارگردانی بی نقص پائول گرینگرس. فیلم می توانست با داشتن یک زبان اصلی نروژی، هم پدر Cold War و هم Roma را دربیاورد اما ناشیگری در همین مسئله است و فیلم در کشور دیگر با زبان انگلیسی روایت می شود. 30 دقیقه کوبنده است. کوبنده در حد سکانس دزدی TDK اما روندش کمی کند می شود اما همچنان برای کسی که نمی داند این اتفاق چگونه به سرانجام رسید، می تواند جذاب باشد!

Mission Impossible: Fallout - اکشن خالص. یک تام کروز خسته ناپذیر. یک فیلم پاپ کرنی که با جذابیت های فنی. بدمن بد است و شخصیت خوب، خفن که برای رسیدن به هدفش، از پشت بام می پرد و با دنده شکسته هم به راهش ادامه می دهد!

Sisters Brothers - ژان لوک گدار با یک فیلم هالیوودی. یک وسترن متفاوت که تیم بازیگری در آن کم نمی گذارد. داستان یک مدی ابلهانه است. گاهی از دست کارهای ابلهانه آن ها می خندید و گاهی ناراحت.

آقا دمت جیز. یه لیست از فیلمای ترسناک یا معمایی( دارک طور!) میدی؟

 

[Silent fans]

این حجمه در مقابل اسکار درک نمی کنم
باید تا الان تکلیفتون با اسکار مشخص شده باشه.
.....................عشاق سینما
ته دلم یه چیزی گیر کرده ، اونم خداحافظی پایانی فیلم venom بود یادتونه ! اونجا که ونوم در اتش و هوا که تاریکی استمرار داشت سقوط کرد و ندای پایانی‌اش این جمله خداحافظ ادی گویی پایان زندگی بود چه حیف شد که بازگشتی بود ای کاش باز نمی گشت و می گذاشت این خداحافظی تا ژرفنای ابدی حسرت ادامه یابد تا بعد بگیرد و جاودانه شود تا روح مثل باران بر زمین ببارد و خاک شرمگین باشد که چرا درک نکرد ماهیت زندگی و مرگ را.