همون ps2 کنسول ماکرو و نینتندو رو که قوی تر بودن کنار زد
کلاً قدرت همیشه حرف اول و آخر رو نمیزنه نه دیگه سلیقه همیشه قابل تغییره ! شاید توی ذهن آدم نگنجه ولی یه زمانی روی PS1 فروش FF VII توی آمریکا از ژاپن هم بیشتر بود
اینم سلیقه ـس بازی های مدل cod هم سلیقه ـس کلاً سلیقه رو میشه با بازی خوب تغییر داد مثلاً اگر جو حاکم (بازی ای که تولید میشه و به قولی می ترکونه) غربی باشه همه سلیقه ها اونجوری میشه از سازنده گرفته تا گیمر ! اگر جو شرقی بشه بازم سلیقه ها به همون سمت تغییر میکنه ببین این بازار اسمش رقابته ولی نه رقابت به اون معنی ای که ما فکر میکنیم
رقابت به این معنی که اگر فلانی ، فلان بازی رو قوی گرفت ما هم باید اون رو قوی بگیریم تا عقب نیوفتیم اصولاً ذهن ها توی اینجا به این فکر میره که رقابت یعنی آقا من بلند بشم بیام فلان ، فلان ، فلان ، فلان IP رو توی سبک های مختلف تولید کنم تا گیمر حال کنه بیاد طرف من نه این نیست رقابت بین دو فرد توی صنعت بازی بیشتر از مورد بالا به این خلاصه میشه که اون چی زد من عقب نیوفتم این چی زد من عقب نیوفتم به زبون ساده تر چشم و هم چشمی البته ممکنه توی باقی جاها این رقابت به معنای واقعی وجود داشته باشه ولی توی صنعت بازیسازی وقتی دو یا چند تا شرکت بزرگ هم رده ی هم دارن کار میکنن عنصری به اسم ریسک رو نادیده میگیرن و سعی می کنن بازیهایی بسازن که امتحان خودش رو پس داده ! میشه همین قضیه ی cod و شوتر و این حرفها چرا ؟! چون طرف میدونه اگر بخواد روی بازی خاص دست بذاره تا مخاطب بیاد بازی رو درک کنه کلی از رقیب عقب افتاده و اون بازی هم ممکنه هرگز به شناخته شدن نرسه اصلاً الان با این طرز فکر فضا جوری شده که اصلاً جایی برای بازیهای خلاقانه نمونده و هر بازی ای با این ویژگی تولید بشه فوراً مسخره میشه !البته گاهی ممکنه دید بین بعضی ها اینجوری باشه که آقا ما باید سطح کیفیمون رو به فلانی برسونیم ولی این فقط در بعضی موارد کوچک و خود استودیو هاست که در کل اون کمپانی به اون استودیو دیکته کرده که اینو بساز
که باز این از حوزه ی اختیارات سازنده خارجه ! همین استودیوی لندن سونی یا امثالش رو ببین این نسل هیچ غلطی نکردن ! چرا ؟! چون چیزایی که می خواسته نساخته بلکه توی ساختن چیزایی که بهش تحمیل شده زاییده 
Google