امروز 3 مارس 2020 ـه و یعنی چی؟ یعنی نینتندو سوییچ هم سه ساله شد. خیلی Unclimatic و پُخ.... ولی 3 ساله شد، این که کنسول موفقی بود یا نبود، کلاهبرداری بود یا نبود رو کاری ندارم
ولی این که از این سه سال نینتندو چیا نصیب مون شد، چیا نشد و چیا میخوایم برام مهمه. نینتندو سوییچ شاید قویترین، پر محتوا ترین و با کیفیت ترین کنسول بازار نباشه ولی خیلی راحت، تو این سه سالی که بود، خاص ترین بود برای من و هر کی که داشته تش و همین به بزرگترین عامل فروش اش تبدیل شد.
خاص بودن همیشه نقطه قوت نینتندوئه. مثل اون بچه ته کلاس که با عینک ته استکانی گنده اش ممکنه جلوی بچه های هیکلی و ورزشکار کلاس چیزی برای گفتن نداشته باشه ولی هیچ کس نمیدونه تو مخ Nerd لعنتی اش چی میگذره
نینتندو هر کاری کنیم، هر لگدی بهش بزنیم و هر چقدر پول تو حلق اش فرو کنیم قرار نیست بشه مایکروسافت و سونی... قرار هم نیست به سرنوشت سگا دچار شن... نینتندو میمونن خیلی ساده این رو گفتم که لیست خاطرات خوب، کابوس های بد و امیدهایی که برای آینده نینتندو سوییچ دارم این پایین مینویسم رو مطمئن باشم بدونید بر مبنای نینتندویی بودن اش می نویسم. یه سری انتظارات از سونی و مایکروسافت هست که از نینتندو نیست و بالعکس! چیزهایی نقطه قوت ضعف نینتندو محسوب میشن که برای بقیه شاید حتی برعکس باشه. اگه مایکروسافت، کماندوهای گردن کلفت و خشک و سرد آمریکایی باشن
و سونی سامورایی های خوش زرق و برق و تو دل بروی ژاپنی
نینتندو قطعا اون شینوبی مخفی دهکده کیوتوئه که نمیشه ازش انتظار داشت ضربه مستقیم بزنه به حریفش، بلکه از پشت یه جوری با کونای بکنه تو منفذهای خروجی/ورودی که دهن همه وا بمونه 
تازه این جنبه رقابتی ـه...برای ماها که بیننده ایم قطعا از نینتندو انتظار نینجوتسوهای خفن داریم تا سلاح کشتار جمعی مایکرو یا شمشیر هیولا کش سونیخب مقدمه چینی بسه، بریم سراغ لیست
کابوس: پس تم کربی صورتی من چی شد؟ چــــی!؟ eShop موسیقی نداره!!؟
به خدا ما به همینم راضی بودیم... همینم نینتندو تو سه سال نداد بهمون
این شکایت که UI سوییچ و Home Screen اش و فضای eShop اش به شدت به درد نخور و لخت و بیخوده به نظرم از بیخ مزخرف و بی پایه است
خودتون بیخود و به درد نخورید UI نینتندو سوییچ اتفاقا هم سریعه هم خیلی خوب کار رو راه میندازه، تو ایشاپ میتونی راحت و سریع هر چی بخوای گیر بیاری و دسته بندی ها خیلی خوبن و تنها چیزی که کم داره لعنتی یه سیستم فولدر بندی ـه و بعدش Here we Go... هیچ کدوم از شلوغ کاری ها و منوهای درهم برهم دو تا کنسول دیگه رو نداره، ویــــژ همه چی تو دسترسه...
اینا رو میگم چون شاید به درد نخور و بیخود نباشه....ولی قطعا لخته... ناجور هم لخت ـه. بلیپ بلوپ و Sound Design کنسول خوبن، ولی نداشتن تم، نداشتن موسیقی تو Eshop و... سوییچ رو جلوی همون 3DS به زانو میندازه. پسر 3DS رو که روشن می کردی قلبت روشن می شد این قدر رنگ و صدا و اینا از صفحه اش میپاشید تو صورتت. سر سوییچ ، هر وقت روشن اش می کنی قلبت می گیره، Home Screen کنسول از Home Screen ایکس باکس وان هم دلگیر تره... چجوری تو سه سال "هیچ" و دقیقا "هیچ" تم ـی نگرفته کنسول... داریم در مورد نینتندو حرف میزنیم ها!!!خاطره: ایول بابت زلداها، بیشتر! بیشتر!!
حس راه رفتن تو خرابه های هایریول فیلد.... آه... هیچ وقت تکراری نمیشه
کلا نینتندو فرنچایز خوب و خفن زیاد داره... همشونم عشق اند و... ولی زلدا اصن خارج از بحث نینتندو تو یه لول جهانی دوست داشتنی ـه. با لینک بگیری چمن بکنی یه گوشه هایریول و یه گوشه دیگه اش گردن لاینل ها رو با تیر بمبی بترکونی
، این مال breath of the Wild بود... تو Link's Awakening میتونی یه گوشه دسته رو ول کنی، اواز مارین رو بشنوی، یا بری یه گوشه دیگه یه برج رو طبقه طبقه بیاری پایین با دست خودت کسی که طرفدار ژانر اکشن ادونچر باشه و با زلدا ارتباط نگیره مشخصه مخش گیرپاچ کرده و تا اون موقع چیز اشتباهی به اسم اکشن ادونچر به خوردش می دادناین که الان نینتندو سوییچ (با احتساب بازی های NES و SNES تو سرویس آنلاین) 5 تا زلدا داره و 6 میش هم تو راهه، یکی از خاطره انگیز ترین چیزهای این کنسوله، رفتن هر زلدا یه عشقی داره غیر قابل وصف... قشنگ مثل یه سفر پر فراز و نشیب که ازش سیر نمیشی
ادامه Breath of The Wild به کنار، من همیشه پایه ام بقیه زلداهای کلاسیک هم راهشون رو به سوییچ وا کنناصن سوییچ رو تبدیل به Zelda Machine کنید، چه موقعیتی بهتر از الان که فن بیس بازی تو اوج قدرتشه از اول پیدایش اش
آه راستی Zelda: Breath of the Wild هم سه ساله میشه امروز... قشنگ نیست
کابوس: سرویس نینتندو آنـ... آقا میشه جدا به این گفت سرویس؟
البته الان بازی های SNES هم بهش اضافه شدن ولی در کل اگه اشتراک یه ساله اش 7 دلار نبود (در حقیقت 20 دلار ولی بگذریم) عمرا می گرفتم این یکی رو
سرویس آنلاین نینتندو سوییچ سه تا چیز خوب داره، اولیش Tetris 99 ـه. دومیش اینه که میتونی A Link to The Past رو به واسطه بازیهای کلاسیک SNES تجربه شون کنی... سومیش اینه که مفته... خیلی مفت!!! در حقیقت در مقابل چیزی که میده سرویس، به نظرم قیمتش واقعا این قدره بد نیست! بدبختی این جاست، شما پول سرویس آنلاین می دید که طبیعتا آنلاین بازی کنید مگه نه؟ من که واسه این پول میدم
خب پس چرا وقتی میخوام ماریو میکر آنلاین بزنم حس می کنم دارم گرافیک ناول ماریو رو بازی می کنم. این حجم از لگ و Latency چجوری از گلوی نینتندو پایین میره آخه لامصبا
داره کم کم هاکی مشاهده ام آزاد میشه از بس مجبورم حرکات حریف رو تو مچ های آنلاین اسمش حدس بزنمامید: اگه جویکان خوب بود، پس چرا جویکان 2 نه!؟
تازه زنگ های باندل اش هم بیشتر کنن.. بیشتر بیشتر بیشتر!!!
نه خب اگه بخوام روراست باشم جویکان اصن خوب نیست. ولی به نظرم کار راه اندازترین راه حل ممکن برای یه کنسول هیبریدی با جایرو و دوربین مخفی و از این چیزاست. شاید باهاش نشه عین آدم اسمش زد و سه استاک شید تلف شید مدام
، ولی وقتی میخواید ماریو پارتی بزنید عاشق این کوچولوی لعنتی میشید
. جویکان ایده خفنیه و تو عمل به چیزی که باید رسیده، فقط بحث این جاست... که هنوز دسته خوبی نیست، سایزش اذیته، دکمه هاش یه جوری اند، D-Pad نداره (که البته قابل درکه این یکی) انورگومی اذیتی داره و بدتر از همه جوی استیک هاش... اوه مای گاد جوی استیک هاش، این اصن یه بخش دیگه داره واسه خودشخلاصه که امید من به جویکان 2 بالاست، این که عین چوب غذاخوری چینی ها (Chopstick) میتونی بکنیش، دستت رو عین لاشی ها از دو طرف صندلی بندازی پایین، و تو هر کدوم یه نصفه جویکان رو دستت بگیری راحت بازی کنی، این قدر باحاله که من با سری 78 الیت دسته ایکس باکس هم عوضش نمی کنم
فقط کاش یکم کیفیت اش بهتر شه تو نسخه های بعدیخاطره: شب های اورکوکدی، روزهای ماریو پارتی ای
این چیزایی که تو تریلرای سوییچ نشون میدادن باور کنید واقعیه! ما میشستیم تو کافه همین جوری اسمش میزدیم، البته الان که این قدر هک اش فراگیر شده تو ایران نمیدونم دیگه بشه وایرلس بدون مشکل وصل شد
راستش برخلاف چیزی که انتظار میره، سوییچ بهترین کنسول Couch Co-op و چند نفره دور هم بازی کنیم نینتندو نیست، این لقب به گیم کیوب و بازی های چند نفره خفنش میرسه.
ولی در مقام مقایسه با PS4 و XB1? اوه مای گاد معلومه سوییچ گار میگیره جفتشونو و با کمپوست شون پلاستیک استند پشت شو تولید می کنه تا من بتونم بذارمش رو میز با رفیقام تو کمپ جاجرود سوپر ماریو پارتی بزنیم.
چی فکر کردید با خودتون انصافا!بازم شاید جویکان ها، دسته ایده آل نباشن ولی کاری که تو زمینه خانوادگی کردن یه کنسول دستی کردن، خدااااست، دیگه جدا مجبور نیستم به خاطر دو دست کامبت زدن، یه جعبه 3 کیلویی رو این ور و اون ببریم...
کابوس: دریــــــفـــــــــت
یک احتمال 60 درصدی بین همه دارنده های سوییچ وجود داره که چند ماه بعد خرید کنسول، دسته شون (یا به طور دقیق تر، جوی استیک دسته شون) شروع می کنه آروم آروم بندری رفتن و بعد دو سه ماه دیگه، قشنگ تکنو میره اون وسط.
مسئله این جاست جوی استیک های سوییچ یه کم درب داغون اند و یه لایه محافظ خاصی که باید ـه رو ندارن فلذا خاک و بعدش رطوبت که بشینه اون زیر، کنسول هر ور که گل جمع شه میره اتومات و حالا تو بیا جمعش کناین یه کابوسه چون باید هر چند وقت یه بار یا با وسایل مختلف با دسته کشتی بگیری یا بری تعویضش کنی که خب خرجش اذیتت می کنه یخورده
و اگه بخوام روراست باشم این مزخرف ترین کابوسیه که این سه سال در مورد سوییچ داشتیم
امید: کاهش قیمت و مدل جدید
یه چیز رومخی که من زیاد تو این Mock up های نسل بعدی سوییچ که ملت میسازن می بینم، اینه که این آدم های زحمتکش چرا هی ویتا میسازن... جویکانش کو؟ کنسول تمام چسبیده رو که نینتندو با گیم بوی ادونس تموم کرد حجتش رو خیلی وقت پیش
این خیلی ساده است، واسه همین سریع میگذرم، یه مدل جدید بده نینتندو و مدل قبلی رو بزنه تو سر قیمتش، این کار رو به نظرم تا سال بعد بکنه عالی میشه، یا کنسول جدیدـه رو میخریم یا یه سوییچ دیگه میخریم هک می کنیم یا هر کوفت دیگه ای، در هرصورت کلی گزینه با این حرکت نینتندو روبرومون وا میشه
خاطره: روانی بازی های نینتندو
جدا نمیدونم تو ذهن دولوپرهای نینتندو چی می گذشته و چی میزدن موقع ساخت لبو، ولی هر چی هست دیدن ویدیوهاش خیلی حال میده
این که ماریو همه دشمناش رو بتونه عین انگل تسخیر کنه، یا کربی همه رو تو بازی جدیدش هیپنوتیزم مغزی کنه و لوییجی که خودش نامبر #2 بود یه نامبر #2 دیگه به اسم گوییجی داشته باشه، ایده های باحالی اند و نشون میده فرنچایز های نینتندو تو مرداب گیر نکردن و تو دوران سوییچ دارن میرن جلو
ولی این که یهو نصف فرمول زلدا رو دور بریزی، بکنیش اوپن ورلد و یه نیگاه به اوپن ورلدهای بازار بندازی از هر کدوم یه چی بکنی و بگی باهاشون کار خودت رو می کنی جدا یه چیز دیگس
این یکیش بود، این که کلا سیستم چرخه اسلحه فایر امبلم رو خوشگل بعد 30 سال دور بندازی و یکی از بهترین FE های تاریخ رو بدی و فن چند تیکه شده ی فرنچایز رو دور هم جمع کنی
بزرگترین کراس اور تاریخ مدیا رو دقیقا وسط هایپ Avengers Endgame بدی و...
تازه نه فقط این، دادن Labo و Ring Fit Adventure آخرت روانی بازی های نینتندوئه و از این که تو ایران این قدر گرون در میان خیلی ناراحتم
منم میخوام همزمان با ورزش کردن بزنم یه سفر RPG طور حماسی رو پیش ببرمامیدوارم نینتندو همین جوری روانی بمونه، این که سر یه سری فرنچایز کمتر ریسک می کنه، قابل قبوله! ولی بدون دیوونه بازی هاش نینتندو، نینتندو نمیشه
امید: هیبریدی بمون!
به داداش کوچیکه ام که رو قفسه است بد نیگاه کنید میدم آمیبوها بخورنتون
از بعد گیم کیوب نینتندو با تمام وجود دنبال شیوه های جدید ساخت سخت افزار به جای ارتقای قدرت صرف گرفت نتیجه اش شد سری DS و 3DS، و بعدش Wii و Wii U و حالا هم Nintendo Switch
این که کدوم از این گیمیک ها جواب دادن و ندادن و چطور بوده و اینا خودش یه مقاله است. ولی به نظرم به صورت کلی، این وسط از لحاظ "ایده و کانسپت" و استقبالی که ازش شده و پتانسیلی که داره، نینتندو بعد 15 سال آزمایش به یه جواب خفن رسیده. میدونم خیلیا دوست دارن نینتندو یه جعبه 500 دلاری بده که بشه باهاش یه زلدای 8K زد در حد آنچارتد، ولی جدا این که وسط اتوبوس بگیری تو هایریول بچرخی یه چیز دیگس!
بعلاوه که کلا نینتندو فقط زلدا و ماریو نیستند و این هیبریدی بودن به کلیت نینتندو از بیخ کمک می کنه. فکر می کنید من 150 ساعت پای فایر امبلم میذاشتم اگه رو تلویزیون مجبور بودم بازی اش کنم؟ یا فکر می کنید 40 ساعت روی Astral Chain تو حالت دستی وقت میذاشتم قاطی اون همه اکشن و...
معلومه که نه... نینتندو هر کاری می کنه، بکنه ولی از این ایده هیبریدی بودن دست برنداره، چون گیمیکیه که به نظرم حالا حالاها کهنه نمیشه و تازه بهترم میتونه بشه
خاطره: دنیای ایندی ها!
از دل این دایرکت های ایندی ورلد نینتندو همیشه میشه کلی چیز خوب موب جمع کرد
خب بذارید ببینم، Hollow Knight و Celeste و Child of Light و Downwell و Monster Boy و Stardew Valley و Minecraft و Cadence of Hyrule و Baba is you و Overcooked و The Garden Between و... آه تموم نمیشه، تایم به شدت زیادی من رو بازی های ایندی رو سوییچ گذاشتم و هنوزم کلی بازی هست که باید روش برم، حتی بعضی موقع ها به سرم میزنه Cuphead رو دوباره روش تموم کنم
. درسته هنوزم PC خونه اول ایندی بازهاست ولی سوییچ به نظرم اون خونه دوم رو بهشون داده. این بازی هایی که نوشتم، کارهایی بودن که به نظرم شاهکار و عالی بودند و کلی کار خوب و متوسط و ضعیف هم این وسط بازی کردم قاطی ایندیها رو سوییچ ام. باز برمیگرده به همون هیبریدی بودنش و خب دلایل دیگه مثل حمایت نینتندو و دایرکت های Indie World و دو کیت ارزون پلتفرم و... در نهایت که جمع می بندیم خیلی مشخصه چرا مایکروسافت، سه تا از بهترین بازی های ایندی خودش رو روی این کنسول عرضه می کنه! چون "جدا" مخاطب دارن و به نظرم این دنیای ایندی ها از چیزی که ملت بهش می خندیدن تبدیل به یکی از عوامل سیستم سلر سوییچ شده تا جایی که خیلی از ایندی های مطرح آینده مثل Sports Story و Axiom Verge 2 و Deadly Premonition 2 و... یا به طور زمانی یا به طور کامل تو انحصار سوییچ اندامید: بیشتر عمر کن
نینتندو سوییچ کنسول خیلی خیلی ضعیفیه از لحاظ سخت افزاری، با رسیدن به آخر نسل و دیدن تریلرهای شاخ بازی های آخر نسلی و نسل بعد خیلی راحت میشه به این موضوع پی برد. این موضوع حتی همون 2017 اش هم مشخص بود و اختلاف از همون موقع با کنسول های میان نسلی به طرز نافرمی فجیع بود. ولی من بازم امیدوارم این کوچولوی خفن بیشتر عمر کنه، سه سال اخیر خیلی سال های خوبی بودند و هر جوری هست دوست دارم نینتندو سال بعد با اومدن کنسول های نسل بعد هنوزم با بازی هاش "خاص" بمونن و دچار سقوط نشن و با موفقیت به نسل بعدی خفن بعد نینتندو انتقال پیدا کنند (و البته اون موقع امیدوارم بکوارد داشته باشیم، یه سری بازی ها هستن که من میخوام روی کنسول هیبریدی قویتر بعدی نینتندو حتما دوباره تجربه شون کنم)
نینتندو سوییچ تو سه سال عرضه اش:
52 میلیون دستگاه فروش داشته
310 میلیون کپی بازی واسش شیپ شده
و 5 تا انحصاری داشته که بالای 16 میلیون نسخه فروش داشتند
به امید موفقیت این نینجاهای عجیب غریب جاپونی
آخرین ویرایش:
Google