- Jan 25, 2018
- 6,600
- نام
- Albiceleste
شماره 1 " Sly Cooper "
در سال 1997 بود که یک استدیوی بازیسازی با نام Sucker Punch توسط شش نفر در شهر واشنگتن آمریکا تاسیس شد. با گذشت دو سال از تاسیس در نهایت استدیو ساکر پانچ تصمیم بر ساخت اولین بازی خود شدند , اما به دلیل اینکه تیم سازنده , یک تیم جوان بود استدیو ساکرپانچ تصمیم گرفت اولین بازی خود را بروی کنسول نسل پنجمی کمپانی نینتندو , یعنی کنسول نینتندو 64 با نام Rocket: Robot & Wheels عرضه کرد. با گذشت سه سال از عرضه ی اولین بازی استدیو ساکرپانچ , این استدیو تصمیم بر ساخت یک عنوان پلتفرمر مخفی کار به صورت انحصاری برای پلی استیشن 2 را گرفت. این عنوان Sly Cooper نام داشت و اولین نسخه ی آن در سال 2002 به صورت انحصاری برای پلی استیشن 2 عرضه شد. اولین نسخه از این عنوان Sly Cooper and The Thievius Raccoonus نام داشت که با انجین Spackle توسعه داده شده بود. اولین نسخه از این سری با نمره ی 86 از سایت متاکریتک همراه بود , اما با توجه به بودن دو عنوان سرسخت برای این بازی "Jak & Daxter و Ratchet & Clank" , این بازی نتوانست به صورت مطلوبی انتظارات استدیو ساکرپانچ را برآورده نماید. اما با کاهش قیمت این بازی توسط بخش Greatest Hits سونی در سال 2003 , رفته رفته این بازی رو به استقبال رفت و استدیو ساکرپانچ توانست با سود 21 میلیونی از این بازی در ایالات متحده مواجه شود و فروش این مجموعه تا سال 2006 به رقم 2.2 میلیون نسخه رسید. استدیو ساکرپانچ دو سال بعد از عرضه ی اولین نسخه از سری Sly Cooper تصمیم گرفت دومین نسخه از این سری را با نام Sly 2: Band Of Thieves در سال 2004 , باز هم به صورت انحصاری بروی پلی استیشن 2 عرضه شد.
این بازی با پیشرفت بهتری نسبت به نسخه ی اول عرضه شده و توانست نمره ی 88 را از سایت متاکریتک دریافت کند. گیم پلی متنوع , داستان فوق العاده و گرافیک منحصر به فرد از نکاتی بودند که مورد تحسین منتقدین زیادی قرار گرفت و Sly Cooper تبدیل به یک انحصاری موفق برای پلی استیشن شد. درست یک سال بعد از نسخه ی دوم , استدیو ساکرپانچ تصمیم بر عرضه ی نسخه ی سوم این بازی را گرفت و با نام اختصاصی Sly 3: Honor Among Thieves عرضه شد. این عنوان نیز , همانند نسخه های قبل به صورت انحصاری برای پلی استیشن 2 عرضه شد و توانست از سایت متاکریتک نمره ی 83 را دریافت کند و بار دیگر ساکرپانچ قدرت خود را در ساخت و عرضه ی عنوان پلتفرمر خودش به رخ همه کشید. با وارد شدن به نسل هفتم , استدیو ساکرپانچ تمرکز خود را بروی عنوان جهان باز Infamous گذاشته و سونی ساخت نسخه ی جدید Sly Cooper را برعهده ی استدیو Sanzaru Games گذاشت.
این استدیو در اولین اقدام , در سال 2010 تصمیم بر ساخت و عرضه ی نسخه ی سه گانه از این سری را بروی پلی استیشن 3 گرفت و با استقبال خوبی هم مواجه شد. نسخه ی نسل هفتمی این بازی , درست یک سال بعد از عرضه ی سه گانه بروی پلی استیشن 3 , در سال 2011 به صورت انحصاری بروی پلی استیشن 3 عرضه شد و ساپورت قابلیت 3D گرافیک از ویژگی های این بازی بود. این نسخه که Sly Cooper: Thieves In Time نام داشت , نمره ی 74 را از سایت متاکریتک دریافت کرد و از دوران اوج خودش فاصله گرفت. در این سال بود که سونی استدیو ساکرپانچ را به زیر مجموعه ی استدیو های فرست پارتی خودش اضافه کرد. با کاهش استقبال این بازی در نسخه ی آخر , سونی دیگر سراغ این بازی را در نسل هشتم نگرفت و اینطور میتوان برداشت کرد که پرونده ی این بازی هم همانند خیلی از بازی های دیگر سونی , بسته شد.اما با گسترش بازی های پلتفرمر , می توان انتظار داشت که سونی و استدیو ساکرپانچ بار دیگر به سراغ این بازی قدیمی و محبوب بروند همچنین با توجه به موفقت های خوبی که ساکرپانچ با Ghost Of Tsushima توانست کسب کند , تولید Sly Cooper اینبار با داشتن تیمی با تجربه , دور از انتظار نیست.
شماره ی 2 " ModNation "
اولین بار در نمایش E3 2009 بود که سونی یکی از بازی های ریسینگ در سبک Go-Kart خودش را با نام ModNation Racer بعنوان یک عنوان انحصاری برای پلی استیشن 3 معرفی کرد. استدیو United Front Games وظیفه ی توسعه این بازی را برعهده داشت. در کنار نسخه ی پلی استیشن 3 , نسخه ی پلی استیشن پرتابل این بازی نیز در سال همان سال عرضه برای پلی استیشن 3 , یعنی سال 2010 با چند ماه زودتر عرضه شد. نسخه ی پلی استیشن پرتابل این بازی را استدیو فرست پارتی سونی یعنی سن دیگو ساخته بود. همگام سازی بازی با شبکه ی PSN , بودن بخش آنلاین در این بازی و داشتن بخش 12 نفره ی آفلاین این عنوان رو تبدیل به یک عنوان جذاب برای طرفداران پلی استیشن تبدیل کرد. این بازی توانست با دریافت نمره ی 82 از سایت متاکریتک و نمره ی 83 از سایت گیم رنکینگ را دریافت کند. سایت IGN به بازی نظر مثبتی داشت و نمره ی 9 را به بازی اهدا کرد , از جمله بخش هایی که مورد توجه IGN قرار گرفته بود , بخش مکانیک بازی و ابزار سطح مطلوب بازی بود. این بازی با توجه به گزارشی که گروه VGchartz به عمل آورد , توانسته فروشی بالغ بر 1.2 میلیون نسخه را داشته باشد.
دو سال بعد از عرضه ی بازی بروی دو پلتفرم انحصاری سونی یعنی پلی استیشن 3 و پلی استیشن پرتابل , اینبار سونی توجه خودش را بروی دومین کنسول دستی خودش یعنی پلی استیشن ویتا کرد و یک نسخه از این بازی را برای این کنسول عرضه کرد. این نسخه ModNation Racer RoadTrip نام داشت و استدیو سن دیگو وظیفه ی ساخت این عنوان را برعهده داشت. این نسخه نیز همانند نسخه ی قبل از بخش مولتی پلیر پشتیبانی میکرد اما از نظر گیم پلی همانند نسخه ی قبل بود. با دریافت نمره ی 62 از سایت متاکریتک , فروش نه چندان خوب و بسته شدن سرورهای این بازی در سال 2017 رسما سونی , پرونده ی این بازی را بست.
میتوان امید داشت که استدیو سن دیگو بار دیگر در نسل نهم و با توجه به وقفه ی یک نسلی که در این بازی به وجود آمده , بروی پلی استیشن 5 با یک نسخه ی جدید همراه باشد. گرچه استدیو United Front Games در سال 2016 منحل شد.
شماره ی 3 " The Getaway "
در سال اواخر 2002 بود که استدیو Team Soho آخرین بازی خود را با نام The Getaway به صورت انحصاری برای پلی استیشن 2 با ناشری SCE در اروپا و با گذشت یک ماه دیگر در ماه ژانویه سال 2003 برای آمریکا عرضه شد. استدیو Team Soho یکی از استدیوهای فرست پارتی سونی بود که توسط کمپانی SCE رشد یافته بود. بازی The Getaway برخلاف بازی های قبلی این استدیو , که بیشتر ورزشی و یا موزیکال بودند , بصورت جهان باز در سبک اکشن ماجراجویی عرضه شد. تم این بازی کلون شده ی Grand Thieft Auto بود. بازی با موتور Kinetica توسعه داده شده بود. بازیکن وظیفه ی کنترل دو شخصیت را داشت. فروش اولین نسخه از این سری طی دو هفته از عرضه , به 300 هزار نسخه رسید و توانست نمره ی 72 را از سایت متاکریتک دریافت نماید. با انحلال استدیو سازنده یعنی Team Soho در همان سال عرضه ی The Getaway , کمپانی SCE وظیفه توسعه بازی را برعهده ی دیگر استدیوی فرست پارتی خود یعنی London Studio گذاشت. نسخه ی دیگر این بازی با نام Black Monday , با گذشت دو سال از عرضه ی اولین نسخه , به صورت انحصاری برای پلی استیشن 2 عرضه شد. با تغییر استدیوی سازنده این بازی روند نزولی به خود گرفت و نتوانست با فروش 2 میلیونی و دریافت نمره ی 57 , انتظارات سونی و استدیو سازنده را برطرف نماید.
نسخه ی سوم این بازی با نام مستعار Gangs Of London با گذشت دو سال از عرضه ی نسخه ی دوم , اینبار برای اولین کنسول دستی سونی یعنی پلی استیشن پرتابل ( PSP ) عرضه شد. استقبال کم و دریافت نمره ی 52 از وبسایت متاکریتک , بار دیگر روند رو به کاهش این بازی را تشدید کرد و باعث شد دیگر سونی سمت این بازی نرود. سونی اینبار با وارد شدن به نسل هفتم و عرضه ی پلی استیشن 3 , تصمیم بر عرضه ی این بازی بروی این کنسول پیشرو در زمینه ی تکنولوژی را گرفت. اما با توجه به عدم موفقیت بازی در سری های قبل , سونی تولید و توسعه ی این بازی را برای همیشه متوقف کرد. در سال 2005 یک نسخه ی آزمایشی نیز در نمایش E3 منتشر شد و بعد از چهار سال سونی اعلام کرد که این بازی لغو نشده و فقط به حالت تعلیق درآمده , تا جایی که طی اخبار منتشر شده , این بازی قرار بود برای پلی استیشن 4 عرضه شود اما هیچگاه عرضه نشد.
بازی The Getaway یکی از عناوین جهان باز فرست پارتی سونی بود که با توجه به تلاش های دو استدیو لندن و تیم سوهو , به موفقیت نرسید. امید میرود که با وارد شدن به نسل نهم , سونی عناوین لغو شده و یا به حالت تعلیق درآمده ی خودش را دوباره به عرصه صنعت ویدیو گیم برگرداند.
شماره ی 4 " PlayStation Home "
وقتی که نام کنسول های سونی آورده می شود بدون شک یکی از مسائلی که در ذهن طرفدار ها شکل می گیرد , این است که بازی های رایگان روی این کنسول چه عناوینی میتواند باشد. کنسول پلی استیشن 3 نیز از این قاعده مستثنا نبود و یک عنوان فوق العاده و محبوب را با خود همراه داشت و نام این عنوان PlayStation Home بود. اگر سونی فن قدیمی باشید حتما نام این بازی را شنیده اید , بازی که توانست نام استدیو لندن که یکی از استدیو های فرست پارتی سونی است را بر سر زبان ها بیاندازد. خانه ی پلی استیشن " PlayStation Home " توسط استدیوی فرست پارتی سونی یعنی London Studio در یازدهم دسامبر سال 2008 بصورت رایگان برای پلی استیشن 3 در دسترس قرار گرفت. در ابتدا قرار بود این عنوان , Hub نام بگیرد و برای پلی استیشن 2 عرضه شود اما به دلیل گسترده بودن محیط بازی و وابستگی آن به سرویس های آنلاین و از آنجایی که سرویس آنلاین پلی استیشن 2 محدود بود , این عنوان در نهایت بروی پلی استیشن 3 راه اندازی شد. PlayStation Home عنوانی بود که توانست تقریبا نیمی از کاربران پلی استیشن 3 را به سوی خود جذب کند و با آمار منتشر شده 41 میلیون عضو را داشته باشد.
عنوان PlayStation Home یک بازی در سبک سوشیال گیمینگ پلتفرم یا همان " SGP " بود که در محیطی سه بعدی Vitrual توسعه یافته بود. محیط بازی به قدری خاص و جذاب بود که با همه ی سلیقه ها میتوانست کنار بیاید. بازیکن در ابتدا می بایست قبل از انجام بازی یک کاراکتر را برای خود طراحی کرده و با طراحی کاراکتر یک آپارتمان در محیط بازی دریافت می کرد. اسکین ها , باس ها و آواتار هایی نیز برای بازیکن در دسترس بود که با پیش خرید بازی در فروشگاه پلی استیشن یا آمازون برای بازیکن باز می شد و بازیکن قادر بود وارد یک محیط سوشیال آنلاین شده و برای خود دوست پیدا کرده و یا با دوستان خود از مناظر لذت ببرد. هر استدیو در بازی دارای یک اتاق جداگانه بود که به تبلیغ بازی های خود همراه با پوستر , موزیک , کلیپ های کوتاه از بازی و .... میپرداخت و بازیکن با وارد شدن به این بخش , می توانست پوستر های بازی مورد علاقه ی خودش را پیدا کند. بازی بصورت هفتگی آپدیت می شد و هر هفته با توجه به بازی هایی که قرار بود در آینده منتشر شوند , اطلاعات , عکس ها و کلیپ هایی از این بازی ها در اتاق های مربوط به استدیوی سازنده قرار می گرفت. همچنین این بازی دارای بخش های کوچک Mini-Games نیز بود که بازیکن می توانست از آنها استفاده کند.
بازی PlayStation Home را شاید بتوان یکی از پر زرق و برق ترین بازی های تاریخ سونی دانست. این بازی توانست در مدتی کوتاهی به یکی از محبوبترین بازی های پلی استیشن 3 و همچنین یک محیط تبلیغاتی عالی برای استدیو های مادر و سازنده برای فروش و تبلیغ بازی هایشان تبدیل شود. سرور های این بازی برای همیشه در تاریخ 31 ماه مارس 2015 بسته شد . با افزایش صحنه ی رقابت بین استدیو ها و بازیساز ها وجود همچین بازی در نسل نهم احساس می شود و امید می رود که سونی , این بازی پرطرفدار را دوباره اینبار با گذشت یک دهه , احیا کند.
شماره ی 5 " Siren Projects "
نام Japan Studio بدون شک برای تمامی طرفداران سونی و پلی استیشن یک نام آشنا و پر آوازه است و به جرات می توان این استدیو را در کنار دیگر استدیو های موفق فرست پارتی سونی مانند ناتی داگ , سانتا مونیکا , گوریلا گیمز و مدیا مولکول قرار داد. یکی از بازی هایی که ظاهرا در این استدیو به فراموشی سپرده شده , عنوان کمتر شناخته شده ی Siren است. اولین نسخه از این بازی در سال 2003 بصورت انحصاری برای پلی استیشن 2 عرضه شد. بازی برای کشور هایی که شامل ریجن PAL می شدند ( آسیا , اروپا , قاره اقیانوسیه و آفریقا ) با یک سال زودهنگام عرضه , نسبت به آمریکای شمالی و کشور های شامل ریجن NTSC عرضه شد. ناشری بازی را SCE برعهده داشت و ژانر بازی در سبک بقا و مخفی کاری بود. کیئیچیرو تویاما وظیفه ی کارگردانی بازی را برعهده داشت , تویاما که در ساخت بازی هایی مانند سایلنت هیل و عنوان انحصاری Gravity Rush نقش مهمی داشت. اتمسفر قوی , صداگذاری دلهره آور و به شدت خاص , برخی از صحنه های جامپ اسکر و .... همه و همه مواردی بودند که علاوه بر داشتن گیم پلی سوم شخص به انتقال ترس به بازیکن کمک شایانی می کردند.
گیم پلی بازی و سیستم مبارزه به قدری روان بود که این بازی توانست مخاطبین بسیاری را به سوی خود جذب کند. این بازی توانست نمره ی 72 از وبسایت متاکریتک دریافت نماید اما با عرضه ی این بازی در بخش بازی های کلاسیک پلی استیشن 2 بروی پلی استیشن 4 , بار دیگر شور و اشتیاق این بازی را بر همگان اثبات کرد. نسخه ی دوم این بازی با گذشت سه سال از عرضه ی نسخه ی اول , با نام Forbidden Siren 2 عرضه شد. همانند نسخه ی قبل , تویاما بار دیگر وظیفه ی کارگردانی بازی را عهده دار بود. نسخه ی دوم , ادامه ی نسخه ی اول بود و همانند نسخه ی قبل تاثیر گذار و گیرا بود.
همین تاثیر گذاری باعث شد که حتی یک فیلم نیست با الهام از سری Siren اما با شخصیت های متفاوت , ساخته و در همان سال عرضه ی بازی , عرضه شود. در نسخه ی دوم نسبت به نسخه ی قبل شاهد یک پیشرفت کوچک در بخش نمرات بودیم و این بازی توانست میانگین نمرات 74 را از وبسایت متاکریتک دریافت نماید. نسخه ی سوم این بازی با نام Blood Curse بصورت انحصاری , اینبار برای کنسول نسل هفتمی سونی یعنی پلی استیشن 3 با گذشت دو سال از عرضه ی نسخه دوم , یعنی در سال 2008 عرضه شد. تویاما تصمیم گرفت در نسخه ی سوم و نسل هفتمی این بازی یک سری تغییرات گسترده در ساختار و محتوای بازی اعمال نماید.
با اینکه این بازی توانست نمره ی 78 را از سایت متاکریتک دریافت نماید , اما مورد تحسین سایت های معروفی مانند IGN و یورو گیمر شد که حتی یورو گیمر در خلاصه ی نقد خود مدعی شد که این بازی , بهترین چیزی ست که در مدتی طولانی در ژانر ظاهر می شود. نسخه ی Blood Curse , آخرین عنوان از سری Siren بود. سونی و Japan Sutdio دیگر سراغ این بازی نرفتند.
سری Siren بدون شک یکی از بازی ها برای دوست داران سبک بقا خواهد بود و با قابلیت های بی نظیر کنترلر دوال سنس , می شود انتظار داشت که سونی بار دیگر با گذشت بیش از یک دهه به سراغ این بازی برود و خاطرات خوبی را برای طرفداران سبک وحشت و بقا زنده کند.
" توجه به سلایق و طیف های گسترده ی گیمینگ " مسئله ای ست که همواره مورد توجه سونی قرار داشته و همین امر باعث شده که سونی در همه ی ژانر ها یک الی چند بازی نام آشنا و بزرگ داشته باشد که بدون تردیدخاطره ساز هستند و سونی با بازسازی و یا ساخت دنباله این بازی ها میتواند بار دیگر برای تمام گیمر ها و بخصوص طرفداران سونی و پلی استیشن خاطره سازی کند.
نویسندگان
آخرین ویرایش:
?
Google