شیطان درون استاد میکامی است و بس : چرا باید The Evil Within 3 ساخته شود؟

[ARTHUR WESKER]

​

با اینکه اویل ویتین توانست خود را به عنوان یکی از بهترین بازی های در سبک وحشت بقا اثبات کند ، گویا بتزدا اشتیاق چندانی برای عرضه ی نسخه ی سوم این بازی ندارد.تنها یک سال از عرضه ی شیطان درون 2 میگذرد ، اما برای ما هواداران همانند سالهای درازی است که دیگر با اویل ویتین نیستیم. با اینکه اویل ویتین 2 یک عنوان زیبا و جذاب بود اما مثل رویایی بود که در نصف راه تمام شد. شاید دلیل این احساس منتشر نشدن یک دی ال سی بزرگ برای این بازی باشد یا شاید هم قرار گرفتن در میان رزیدنت اویل 7 و رزیدنت اویل 2 ، بتزدا را از ادامه ی سری باز داشت. احساسی در من وجود دارد که می گوید اویل ویتین دیگر تمام شده و نیازی به ادامه ندارد ، اما باز هم دوست دارم اویل ویتین 3 را ببینم و دوباره به دنیای استم سفر کنم.

اگر بگوییم اویل ویتین نیز همانند دیگر آی پی های نوظهور از ضعف هایی رنج می برد یا از لحاظ فنی مشکلاتی دارد، باس فایت نهایی بازی ما را از هدف اصلی که در تمام جریان اویل ویتین به دنبالش بودیم دور می کند و داستان بازی نیز بیش از حد لازم کش داده می شود و طولانی است حرف گزافی نزده ایم. اما این نکته را نیز نباید فراموش کرد که اویل ویتین درچیزهایی که خوب عمل کرده، حقیقتا موفق بوده و حق مطلب را ادا کرده است.بازی در ابتدا کاربران را در محیطی مه آلود قرار می دهد که شاید سر در آوردن از آن و پی بردن به اصل ماجرا بسیار سخت باشد.اما به شکلی کاملا موفق شما را به درون ذهن یک بیمار روانی می کشاند و هدف اصلی خود در این حوزه را به بهترین نحو انجام می دهد. بازی به شکلی هوشمندانه ما را با منطق های عجیب و غریب خود همراه می کند و به دنیایی می برد که سیاه، سفید است و روز نیز ، شب!

​

فرار از این اتمسفر ترسناک به هیچ وجه کار آسانی نیست و شما نیز نمی توانید تنها با پیشروی در بازی و کشتن هیولاهای داخل آن به پیروزی برسید. کاری که باید انجام دهید، ایجاد رابطه ای میان خود و شخصیت اصلی بازی است. رابطه ای که هر دو طرف ماجرا(شما و سباستین) به توافق رسیده اید که این سفر وحشتناک را با کمک یکدیگر به انتها برسانید. هدف از این حرف این نیست که بگوییم اویل ویتین یک بازی در سبک ترس روانشناختی است، اما هیچکس نمیتواند منکر این باشد که تاکنون عنوانی حتی مشابه این بازی را دیده یا تجربه کرده باشد.

طراحی بازی به گونه ای است که "تقریبا" شیطان درون را تبدیل به بهترین عنوان در سبک خودش میکند، اما چرا تقریبا؟ زیرا قدم اشتباهی که اویل ویتین برداشته، ضعفی است که در محیط های بازی دارد. محیط هایی که بیش از اندازه امن و راحت به نظر می رسند و حس ترسناک بودنِ کافی در مقایسه با رقبا را ندارند.البته در ذات ترسناک بودن بازی شکی نیست و اتفاقا اویل ویتین با اعتماد به نفسی مثال زدنی تمام تلاش خود را می کند تا حس وحشت را هرچه بیشتر به شما القا کند. اما جهان تقریبا باز و فضای بزرگ قابلِ بازی باعث می شوند که از شدت ترسناک بودن بازی بسیار کاسته شود و تهدیدات مختلف کمتر به چشم بیایند.

​

اما شاید بتوان همین نکته ی به ظاهر منفی را یکی از آزادی هایی دانست که بازی در اختیار ما میگذارد.اویل ویتین از شما و سباستین می خواهد که بر ترس خود غلبه کنید و می خواهد این کار را از طریق مکانیزم ها و گیمپلی خود به شما یاد دهد.با مناطق زیادی که برای اکتشاف وجود دارند ، میان برها و آپگریدهایی که می توانید روی اسلحه ی خود اعمال کنید ، قابلیت مخفی کاری و کشتن دشمنان به شکلی وحشیانه که حس انتقام در آنها موج می زند، همه و همه در جهت رساندن شما به قدرت و آرامش است.بازی به حدی آراسته و اعتیاد آور است که در میان یکی از بهترین های شوتر سوم شخص قرار می گیرد.شاید کمی اغراق آمیز باشد، اما در اغلب فرنچایزها نسخه‌ی سوم بازی از سطح کیفی دو عنوان قبلی برخوردار نیست. تلاش برای فروش بیشتر بازی و موفقیت تجاری باعث می شود که سازندگان دو بازی قبل را مخلوط کنند که نتیجه ای عجیب و ناخوشایند به دست می آید.

خوشبختانه ما در اویل ویتین به اندازه ی کافی موارد عجیب و غریب دیده ایم. از رفتن به داخل ذهن روویک گرفته تا ماجرای نجات لیلی. حال باید منتظر باشیم تا در نسخه ی سوم ذهن شخصیت اصلی را موشکافی کنیم! نسخه‌ی سوم می تواند ما را به ذهن سباسیتن ببرد تا دیواری که میان واقعیت و شبیه سازی استم وجود دارد را از بین ببریم.

استم می تواند کاربران را در عمق شبهات خود غرق کند،اما چه میشد اگر همانند پی تی،سایلنت هیل 2 و ایترنال دارکنس حتی به وجود خود نیز شک میکردیم و در پی اثبات آن می بودیم.اویل ویتین ترکیبی از وحشت بی امان و هوشمندانه بود که با مکانیسمی ساده ، ساختارها و سیستم دنباله دار، این شانس را دارد که در نسخه‌های بعدی جامعه ی گسترده ای از گیمرهای دیگر را هم به سمت خود جذب کند.

​

شاید بهترین انتخاب برای ایفای نقش اصلی در نسخه‌ی سوم بازی کسی جز محرم اسرار سباستین، جولی کیدمن نباشد. او که تقریبا با سیستم استم نیز آشنایی دارد در برخی جنبه ها حتی از خود سباستین هم بهتر عمل می کند. برای مثال کاریزماتیک بودن او که تقریبا شمه ای از لیان کندی هم در آن وجود دارد ، از ویژگیهایی است که سباستین فاقد ان است. همچنین سباستین را می توان فردی نامحتاط دانست، اما کیدمن هیچوقت از احتیاط و مراقبت از خود کم کاری نمی کند و همیشه منتظر تهدیدی است تا با آن مواجه شود.البته کیدمن نیز با جوزف اودا مشکلاتی شخصی دارد و در پایان هر دو نسخه نیز دیدیم که روویک هنوز حرکت پایانی خود را انجام نداده است. این هر دو می توانند فرصت هایی عالی برای ارائه ی یک داستان زیبا و ادامه دار برای اویل ویتین 3 باشند.

شینجی میکامی که مغز متفکر بازی های وحشت بقا است ، با رزیدنت اویل کار بزرگی انجام داد. او نه تنها نسخه ی اصلی و شگفت انگیز رزیدنت اویل را ساخت، بلکه با کار روی ریمیک این عنوان باز هم شاهکاری درخور نام خود خلق کرد. اما بعد از آن پروژه مشغول به چه کاری شد؟ او حماسه ای دیگر با نام رزیدنت اویل 4 ساخت که هیچگاه از تجربه ی آن خسته نخواهیم شد. رزیدنت اویل 4 یکی از دوست داشتنی ترین بازی های دوران است که هرچقدر هم به تکرار آن بپردازید ، همچنان برای شما لذت بخش خواهد بود.

با اینکه نقش میکامی در اویل ویتین 2 کمرنگ تر از قبل بود و وی به عنوان تهیه کننده در این پروژه حضور داشت اما باز هم تاثیرات خود را بر این بازی گذاشت. میکامی نه تنها در عرصه ی بازی های وحشت بقا استاد است ، بلکه او یکی از درخشان ترین مهره های تمام صنعت بازیسازی است و فرانچایز اویل ویتین نیز یکی از سری بازی هایی است که به شدت پتانسیل زیادی دارند و اگر بتزدا دنباله ای برای این فرانچایز نسازد می توان این کمپانی را جنایتکار نامید! اما شاید تنگو گیم ورکز قصد ساخت ادامه ی شیطان درون را نداشته باشد که البته چندان هم غیرمنطقی نیست. کار بر روی یک عنوان سینگل پلیر که به شدت نیز سنگین و وقت بر است می تواند تمام انرژی تنگو را بگیرد. پس ساخته نشدن دنباله ی سری اویل ویتین نباید ما را چندان هم ناراحت کند. با این حال من معتقد هستم که باید به اویل ویتین بیشتر از اینها پرداخته شده و در یادها بماند.

منبع

Why The Evil Within 3 deserves to get made​

 

[FUTURE]

هر چقدر بیشتر میگذره بیشتر مطمئن می‌شم که TEW2 خفن‌ترین Survival Horror چند سال اخیره و مخصوصا از نظر گیم‌پلی چند قدم از REهای چند سال اخیر که فقط سعی کردن فرمول قدیمی سری رو دوباره ارائه بدن (اونم نصفه و نیمه) جلوتره...اصلا اون نحوه‌ی اعمال کردن عناصر ترس و بقا روی محیط‌های سند باکس، یه چیز وحشتناک خفنی بود که هیچوقت یادم نمیره.
نسخه سومی اگه در کار باشه، باید بیشتر از هر چیزی روی نویسندگی و دیالوگ‌های بازی کار کنن + نزارن بازی به مشکلات تکنیکی دچار بشه.
بهترین باس هم که صد در صد روویکه...اصلا یکی از دلایلی که باید نسخه سوم ساخته بشه دیدن دوباره روویکه + ببینیم جوزف کدوم گوری بود توی نسخه دوم!

 

[EAST2WEST]

اتمسفر و intro اولین بازی را دوست داشتم ؛ هم جذاب بود و هم یه حس نوستالژیک را برام تدایی می کرد در هر صورت pace کند بازی نذاشت که بازی را تا آخر برم در هر صورت خوشحال میشم کارهایی بیشتری از این develoepr کهنه کار ببینم.

==================

در ضمن ایکومی را هم یادتون نره ....

​

 

[WTF?]

نسخه سه تائید شده؟

 

[The End Of Ps]

مرسی بهزاد جان لذت بردم
امیدوارم نسخه سوم ساخته بشه چون پایان 2 یه طوری بود که انگار ادامه داره ، واقعا حیفه که پروندش بسته بشه .
بهترین باس هم روویک رو زدم کلا شخصیت خیلی خفنی بود

 

[Ali Venom]

مرسی از بهزاد عزیز مثل همیشه مقاله های متفاوتی میذاری برای فروم

 

[uriel]

دراینکه این بازی جزو شاهکارهای ژانر وحشت بقا بوده و هست هیچوقت شک نکردم و نخواهم کرد. عنوانی که یک برند جدید هست و تبلیغات آنچنانی ای هم نداشت برای هیچکدوم از نسخه هاش، ولی منتشر میشه و علی رغم اینهمه بی مهری ای که بهش میشه به لحاظ نقدها ولی توی اکثر لیست های بازی های این ژانر حضور داره و مخاطب های این ژانر رو اکثرا راضی نگه میداره و گاها سورپرایز میکنه اونم توی دهه ای که سبک ترسناک ساختش بسیار مشکله چون عناوین گذشته خیلی از مسیرهارو رفتن و بازی های پیور هارور هم متولد شدن. ولی این بازی با مکانیزم هایی که به ظاهر قبلا دیده شده خودشو معرفی میکنه و بعد از تجربه کامل بازی تازه گیمرها میفهمن که چقدر این عنوان حرف برای گفتن داره.
قیاس این بازی به لحاظ کیفیت کلی با عنوانی مثل رزیدنت اویل 4 قطعا کفه ترازو رو به نفع این عنوان سوق نمیده چون کیفیت نهایی عنوانی مثل رزیدنت 4 توی زمان خودش و حتی همین الان اونو به یکی از بهترین های تمام دوران تبدیل میکنه، ولی به لحاظ داستان و مکانیزم های ژانر وحشت من میتونم بگم به راحتی بهترین عنوان ترسناک این سال ها بوده.
من شدیدا امید داشتم که بتسدا با ساخت شماره 3 این سه گانه بی نظیر رو به اتمام برسونه و هنوزم کماکان امیدوارم که بعد از گاست وایر برن سراغ این عنوان.
جهانی که این بازی خلق کرد، داستانی که به گیمرها ارائه داد و هیولاها و مخلوقات جهنمی ای که توی این بازی باهاشون روبرو شدیم رو من سال های سال بود که توی هیچ عنوانی تجربه نکردم و از همه مهمتر اینکه این عنوان به معنای واقعی کلمه یک گیم ترسناک بود نه عنوانی که فقط شبیه ساز فرارهای بی امان و تکراری باشه

 

[residen]

ای شیطون ، دل ما رو با رزیدنت اویل برده بعد میاد بازیی میسازه که اولش اویل داره !
اما جدی چرا باید ادامه ای از یک بازی ساخته بشه وقتی عامل اصلی موفقیت یا به قولی مغز متفکر اون بازی دیگه در متن بازی نیست ؟
اویل ویثین همون چیزی نیست که آقای میکامی قرار بود باهاش ثابت کنه ادامه دادن رزیدنت اویل کار اشتباهی بوده و ساختن یک بازی جدید کار درستی بود ؟!
اینجا جاش نیست ولی کاش اتفاقات جوری دیگه رقم میخورد تا امروز همه چی سر جای خودش باشه نه اینجوری ... .

 

[ChampionOfLight]

من هر دو نسخه رو تقریبا به یه اندازه دوست دارم، اما در کل نسخه دوم رو از برخی جهات به نسخه اول ترجیح میدم. هر چند باید بگم در مقایسه با RE خیلی نتونستم با دنیای بازی ارتباط برقرار کنم اما انقدر برام جذاب بود که ساعت های زیادی رو به هر دو نسخه اختصاص بدم.

بنظرم نسخه اول قطعا اتمسفر و ستینگ بهتری داره. مخصوصا مراحل اولیه بازی مثل دهکده و بیمارستان با اون فضای تاریک و گوتیک گونه عالی هستند که همه اینها هنر کار Naoki Katakai رو‌ نشون میده. اما هر چقدر توی بازی پیش میریم مخصوصا توی نواحی شهری و باز این موضوع کمرنگ تر میشه.

بنظرم نسخه دوم لول دیزاین، پیسینگ و گیم پلی با گان پلی به مراتب بهتری داره. همینطور باس های بازی هم خیلی بهتر و خاطره انگیر تر هستند، مخصوصا باس اخر بازی و اون اندینگ عالی بودند. تیزر اخر اندینگ قشنگ یه سکوئل بیت برای نسخه سوم بود. بنظرم با توجه به اندینگ بازی داستان سباستین یجورایی تموم شد و برای دنباله کیدمن یا جوزف مناسب تر هستند. میتونند روی شخصیت کیدمن هم کار کنند و مثل سباستین بهش پر و بال بدن و کاراکتر جذابی بشه.

 

[only sony]

بهزاد واقعا کارت درسته خیلی مطلب کامل و خوب نوشتی دستت درد نکنه

 

[EVIL4baz]

TEW2 با فاصله حتی برای من از horizon تو 2017 بهتر بود و بهترین بازی اون سال بنده و اویل بازا بود، شخصا re7 رو متوسط می دونم و tew2 به شدت خارق العاده بود. واقعا کی ترس ژاپنی نسل ششمی میاد با محیط های باز ترکیب کنه و یه اثر سندباکس خوشگل تحویل بده؟! بازی منو برد به دورانی که بازی های ترسناک تو نسل شش به وفور یافت می شد و هر کدوم از یکی دیگه با کیفیت تر بودن... چه نسل خفنی هم بود الحق برای horror بازا... suffering، RE، Silent Hill، Hungry ghosts، hunting ground، ff، clock tower، rule of rose... و شونصد تا بازی دیگه که تعدادشون به شدت زیاده!!! بازی از معدود عناوینی بود که دیسکش رو نفروختم و الان که مطلبو خوندم میخوام برای بار دیگه برم سراغش گیم پلی روون، گان پلی تمیز، داستان توپ، طراحی مدت به شدت گولاخ که باعث میشه هر لحظه اسکرین شات بگیری و البته خشونت به شدت خفن از دلایلی عه که باعث میشه TEW2 رو خفن بدونم... TEW1 هم بد نبود و به شدت خوب بود، چون نسخه اول سری به شدت ژاپنی تر بود اما شک ندارم خود میکامی هم زیادی re1 remake و Re4 رو بازی کرده که tew1 رو ساخته!! چون خیلی شباهت بین tew1 و اون دو تا بازی بود، تا حدی ککه آدم تعجب میکنه. ولی شخصا این سری جزو بهترین سری های چند سال اخیر بود و فقط اشخصاصی مثل گویچی سودا یا امثال خود میکامی توانایی حلق چنین چیزایی رو دارند. کلا ژاپنی ها خفنند و خفن خواهند ماند جالبه ریسک پذیری بالایی هم دارند این بشرها! مثلا ایتاگاکی devil's third اش ترکید اما کوتاه نیومد و یه استودیو زد تو ایتالیا اگه اشتب نکنم و داره الان رو بازی جدیدش کار می کنه! شینجی هم همینطور! یه جماعتی می گفتن میکامی افت کرده و اینا، اما میکامی کوتاه نیومد و داره رو بازی جدیدش با قدرت کار می کنه و اینه که ژاپنی ها رو ریسک پذیر و هنرمند نشون میده تو صنعت گیم

 

[AAKH1361]

واقعا بازی The Evil Within شاهکاری هست
تا یکبار بازیش نکنی نری اخرش متوجه عمق و گیرای بازی نمیشی

امیدوارم هرچه زودتر سری سوم هم ساخته باشه

 

[Bloodborne11]

نسخه اول برای من لذت بخش تر بود. اتمسفر بازی خیلی عالی بود که یاد RE4 رو زنده میکرد.
باس فایت های نسخه اول خیلی عالی بودند، ولی نسخه دوم باس فایت عالی هم کم نداشت.
DLC های کیدمن نسخه اول خیلی خیلی ترسناک بودن از هر دو بازی اصلی ترسناک تر.
گیم پلی، انیمیشن ها، شخصیت پردازی، تو نسخه دوم خیلی بهتر شده بود.
فقط یک مشکلی که با این سری دارم !

رو درجه سختی اولیه بازی اینقدر بازی اسون هست که هیچ هیجان و ترس و، تلاش برای بقا و جمع اوری مهمات و ارتقا نمیمونه
رو درجه اخر بازی هم اینقدر سخت میشه که بازی دیگه خیلی سخت و غیر قابل تحمل میشه!

برای این که همیشه این سری رو با لذت زیاد انجام بدید حتما برای اولین بار رو درجه سوم یا هارد بازی کنید، این درجه، درجه واقعی و متعادل بازی هست.
من نسخه اول رو این طوری بازی کردم و واقعا طعم واقعی یک بازی تلاش برای بقا رو چشیدم !
نسخه دوم رو رو درجه اولیه بازی رفتم کلا بازی هیجان و اون تم تلاش برای بقا و ترس از باس فایت ها بخاطر کمبود مهمات رو از دست داد.
پس به این نکته توجه کنید.
در اخر هم امیدوارم نسخه سوم درست بشه و گرافیک بازی رو خیلی بهتر کنند،
و یک سوالی هم میمونه، مگر این موتور همون موتوری نیست که نسخه های جدید DOOM باهاش ساخته شده؟ پس چرا گرافیک فنی و هنری بازی این قدر در مقابل DOOM ضعیف تره؟!

 

[amir code]

بازی واقعا عالی بود ولی از نظر تکنیکی بنظرم ضربه خورد
البته نسخه دوم این قضیه رفع شده بود
فقط تنها ضعف بازی بنظرم شخصیت اصلی بازی هستش
امیدوارم نسخه سوم هرچه زودتر معرفی بشه
بهزاد بازم تو گل کاشتی لعنتی

 

[last of amir]

ممنون بهزادجان، اون بخش حس ناامن ندادن محیط رو توی نسخه دوم به شدت قبول دارم مخصوصا بخش سندباکس بازی و که بازی رو تا حدودی از اون بعد هارر خودش دور می‌کرد و حسی که ازش می‌گرفتم رو دوس نداشتم برعکس زیرزمین‌های نسخه اول که روانیم می‌کردن.