___________به نام خدا________
مهم:لطفاً متن بنده رو با تم سفید سایت بخونید
تاریخچه کامل سری سونیک قسمت دوم
برخی بازی ها هستند که خیلی قدمت دارند و برای گیمر های بزرگسال یه دنیا خاطره اند قطعاً اونا در زمان گدشته بازی های قدری بوده اند.بعضی هایشان پس از مدت ها فراموش شده،برخی دیگر ازشان نسخه ای نیامد ودر گذشته مدفون شدند.برخی نیز قدرتمندانه به راهشون ادامه دادند.یه سریشون هم مدتی از یاد رفتند ولی دوباره به یادها برگشتند.شاید قصه سونیک،کاراکتر محبوب دوران کودکی من و بزرگی ام جزو دسته آخر قرار بگیرد.کسی چه میداند شاید سونیک به اوج برگردد مثل TOMB RAIDER
پروسه ساخت شخصیت:تو بخش مقاله های بازیسنتر اگه غلط نکنم یه مقاله اصلاً درباره خود سونیک هست(دست برو بچ درد نکنه)لینکشو ته مقاله گذاشتم تا فیض ببرید امّا مقاله خودم.سگا تازه کنسول 16 بیتی خودشو عرضه کرد و طبق سیاست های شرکت برای گرفتن بازار آمریکا باید بازی همراه باندل کنسولشو عوض می کرد علاوه بر اون اگه خدایی نکرده دوباره سر و کلّه اون ماریوی سیبیلو پیدا شه چه خاکی باید سرش کنه سگا.(سگا نسل سوم از دست این ماریو خیلی کشید!!!)اما سگا دست به ریسک زد.اون به تیم AM8 دستور داد که یه بازی بسازه تو سبک پلتفرمر شاد با شخصیت های بامزه بعلاوه فقط یه چیز،سرعتمهم:لطفاً متن بنده رو با تم سفید سایت بخونید
تاریخچه کامل سری سونیک قسمت دوم
برخی بازی ها هستند که خیلی قدمت دارند و برای گیمر های بزرگسال یه دنیا خاطره اند قطعاً اونا در زمان گدشته بازی های قدری بوده اند.بعضی هایشان پس از مدت ها فراموش شده،برخی دیگر ازشان نسخه ای نیامد ودر گذشته مدفون شدند.برخی نیز قدرتمندانه به راهشون ادامه دادند.یه سریشون هم مدتی از یاد رفتند ولی دوباره به یادها برگشتند.شاید قصه سونیک،کاراکتر محبوب دوران کودکی من و بزرگی ام جزو دسته آخر قرار بگیرد.کسی چه میداند شاید سونیک به اوج برگردد مثل TOMB RAIDER
تیم AM8 (که بعداً به Sonic teamتغییر نام داد)شروع کرد به تحقیق.برای اینکه این پروسه شروع شه دو تا از اساتید گیم اون زمان به نام های Yuji naka و Hirokazu Yauhara شروع به طراحی شخصیت کردند.طرح ها یکی یکی از یه طرف میومد رو میز و از طرف دیگه به سطل آشغال میرفت(گاهی اوقات بعضی طرح ها به جای سطل آشغال به استدیوی دیگری میرفت و فرنچایز موفقی می ساخت.بعد سه ماه بالاخره کل تیم سر یه حیوون با هم کنار اومدند.جوجه تیغی.سپس آقای Naoto Oshima که از اعضای فوق کلیدی این تیم بود شروع به طراحی یه جوجه تیغی زد که بشه ازش بازی ساخت این هوا.ا. در ابتدا به دلیل آبی بودن لوگوی سگا کاراکترشو آبی کرد و سپس کلی اینور و اونورش کرد تا...
مسوولین سگا سر از پا نمی شناختند.یه جوجه تیغی آبی کوچولو و تپل با یه دماغ سیاه و سرعتی زیاد وکفش های قرمز.چی از این بهتر.اسمشم گذاشتند Mr.Needlemouse هه هه تو همو نگاه اول فهمیدند این اسم به درد عمع شون می خوره پس یه اسم کوتاه تر و باحال تر روش گداشتند SONIC.به معنی سرعت صوت فکر کنم!!!!
حالا که سونیک متولد شده بود بهتر بود تو یه بازی بزرگ باشه بازی ای که دهن عمو سیبیلو رو با آسفالت یکی کنه
بخــــــش اوّل:بــــــــــازی های ســـونیـــــــــک
>>>>>SONIC the hedgehog<<<<<
>>>>>SONIC the hedgehog<<<<<
سال عرضه:1991
سازنده و ناشر:AM8 & SEGA
پلتفرم های اصلی: GENESIS
بالاخره پس از تبلیغات فراوان(اعّم از کوبوندن عمو سیبیلو)سونیک عرضه شد و بووووووووووووووووووم........
نه نینتندو می دونست نه هیچ شرکت دیگه ای.کسی فکر نمی کرد سونیک آن قدر همه چیز را عوض کند.سونیک عین همان کاری را که دانکی کونگ ده سال پیش در آمریکا کرد را انجام داد.به سرعت فراگیر شد و حتی از عمو سیبیلوی ماریو پیشی گرفت.شاید بخشی از این ها را مدیون طراحی بی نقص و تو دل بروی او بدانیم ولی بخش اعظمش بخاطر خود بازی و مراحل بیاد ماندنی بخصوص Green Hill بود.و صد البته عضو جدا ناشدنی،موسیقی
به حمایت از طبیعت:داستان بازی خیلی ساده بود.یه دکتر به اسم دکتر ایو.روبوتنیک(که مثل اکثر دکترهای بد بازی ها دیوونه بود) تصمیم داره با گرفتن حیوونا و تبدیل کردنشون به یه سری روبات حیوانی علاوه بر نابودی جنگل ها و طبیعت لشکری شکست ناپذیر از حیوانات برای خود درست کند.امّا قبل از عملی کردن کامل نقشه قهرمانی از Green hill برمیخیزد.جوجه تیغی آبی و سریعی ای به اسم سونیک...
یک دنیا رنگ:سونیک برعکس داستان ساده اش از گرافیک فوقالعاده ای بهره میبرد و رنگ های شاد و پس زمینه های زیبا از همان منوی اول بازی و لوگوی شلوغ و زیبای بازی گرافیک بازی را زیبا جلوه میداد.طراحی سونیک با توجه به 16 بیتی بودن کنسول های اون دوران خوب و زیبا بود و انیمیشن های روانی داشت.تنوع محیطی در بازی موج میزد و وقتی زیر آب میرفتید واقعاً زیر آب میرفتید و می توانستید آن را حس کنید.زیبا ترین لحظات بازی بزای من وقتی بود که با سرعت تمام جلو میرفتید. شما رو هوا بودید و پرش هایتان به مانند پرواز بود و تمام آن رنگ های زیبا با گذشتن سریع از نظر شما زیباترین صحنه ها را به وجود می آورد.که میشه گفت تو هیچ کدوم از بازی های اون نسل همچین سرعت و زیبایی با هم ترکیب نشده بود.
به سرعت بپر:گیم پلی بازی از همان اول با شما حرف میزد.همه چیز ساده بود.با چهار جهت حرکت می کردید و هر دکمه ای هم میزدید سونیک میپرید.بنابراین سونیک گیم پلی ساده ای داشت نه؟؟حق با شماست بازی گیم پلی خیلی ساده ای داشت امّا نکات ریزی سبب می شد تا بارها بازی را تکرار کنید.اول اینکه اگر شما بازی را بدون اینکه به دشمنی برخورد کرده و حلقه هایتان را از دست بدهید تمام کنید.یک حلقه ی بزرگ ته مرحله پدیدار میشد که اگر نمی جنبیدید و نمی پریدید از دستتون می رفت.وقتی آن حلقه بزرگ را می گرفتید وارد یک مینی گیم می شدید که طبق آن به زمرد های بازی دست می یافتید که شش تا بودند(بعداً این زمرد ها 7 تا شدند و قابلیت های خاصی پیدا کردند و به chaos emeralds یا همان زمرد های هرج و مرج شناخته شدند) دوم قسمت های مخفی هر مرحله بود که خدا وکیلی مخفی بود و پیدا کردنشون سخت بود.مکان های مخفی از سنت همیشه پا برجای تمام سونیک های پلتفرمر محسوب می گردد.کلّاً بازی از 6 منطقه تشکیل میشد که هر کدومشون 3 تا مرحله دشتند(جمعاً 18 مرحله)و آخر هر کدوم از این مناطق سروکلّه روبوتنیک به همراه یکی از ربات های غول پیکرش پیدا میشد و بعد از شکست آن به منطقه بازی میرفتید.اوه یادم رفت یکی از نکات دیگر بازی حلقه ها بودند اون ها مثلاً قرار بود جای سکه های عموسیبیلو را ایفا کنند ولی نقش بیشتری ایفا کرده و به نماد سونیک تبدیل شدند درسته یکی از نمادهای سونیک همان حلقه های کوچک طلایی رنگ است که دلینگ دلینگ بلندش می کردید .آن ها نقش جان نیز برای شما بازی می کردند و اگر بدون داشتن حلقه ای به دشمن برخورد می کردید می مردید و اگر حلقه داشتید و برخورد می کردید شما زنده مانده و تمام حلقه هایتان پخش می شد و باید قبل از غیب شدنشان آن ها را جمع می کردید.(چون در همان ضربه اول تمام حلقه هایتان می پرید و برای کسی که 99 تا حلقه جمع کرده بود خیلی زور داشت یهو همش از دست بره بعد فقط 20 تاش روی زمین پخش شه که معلوم نیست چند تاش رو میگیره.این مورد تو سونیک های بعدی حل شد و هنگام ضربه خوردن با حساب و کتاب تر ازتون خلقه از دست میرفتراستی اینم بادم رفت طبق معمول هر صد حلقه برابر یه جان چیزی هم به اسم سیو نداریم باید خودتون کل 18 مرحله رو یه شبه هورت بکشید مگه با امولاتور.
جمع بندی:سونیک 1 سرآغازی شد بر خیلی از سونیک های عالم.سونیک 1 تونست به همراه سونیک 2 محبوبیت سونیک رو از عمو سیبیلو هم بیشتر بکنه و با متای بالای 90 تا مدت ها رو صدر باشه.(فکر کنم بازی سال 1991 رو هم گرفت)
گیم پلی:10
گرافیک:9.5
موسیقی:8.5
دیگر موارد(تبلیغات،داستان شخصیت هاو...):10
در کل:9.25
>>>>>SONIC the HEDGEHOG 2<<<<<
سال عرضه:1992
سازنده و ناشر:SEGA & Sonic team
پلتفرم های اصلی:GENESIS
سونیک اوّل خیـــلی موفق بود. پس سگا هم دست بکار شد و دومیشم زد و همه از همون جا فهمیدند سونیک تبدیل به یه IP ادامه دار شده مثل SMB و FF و.....به هر حال همین بازی اسم شرکت AM8 رو به sonic team تغییر داد و چنان بر محبوبیت قبلی سونیک افزود که تاریخ از پسش گفتنش بر میاد.
سونیک 2 کلی نو آوری داشت. اولین و تو چشم ترین نوآوری رو بگم؟؟؟
خیلی ضایغ!!!!!Tails Miles prower
همراهی با دو دم!!:هنگامی که عمو سیبیلو داشت با داداش قد بلندش لوییجی حال می کرد.آقای اُشیما بیکار ننشست و فکر اونجاش رو هم کرد. و افسانه ای جدید رو آغاز کرد.
اُشیما شروع به طراحی یه کاراکتر کرد ولی نه یه ورژن دیگه از سونیک که بعد از تموم شدن بازی unlock شه (چیه فکر میکنید دارم به کسی تیکه میندازم؟!).بلکه به طراحی کاراکتری پرداخت که در کل بازی همراه سونیک بود و هوش مصنوعی قوی ای داشت.کاراکتری که بتونه لای شخصیت های مکمل دنیای گیم قد علم کنه و.... بله اون Tails رو ساخت و با وارد کردن او به بازی و همراه کردن او با سونیک در همان ابتدا او را به یکی از بهترین AI های اون زمان تبدیل کرد.تیلز کاراکتر جالبی بود. او دو دم داشت و پرش های بلندی داشت و می توانست پرواز کند(البته تو سونیک 3 می توانستیم از این قابلیتش بهره ببریم) نارنجی بود.قیافه معصومانه ای داشت و از هوش فوق العاده ای برخوردار بود و از لحاظ مکانیکی تا حدودی ضعف سونیک را در مقابل روبوتنیک می پوشاند که یکی از نشانه هایش هواپیمای فوق العاده او Tornado است که در اکثر یا میشه گفت تمام بازی های سونیک بعد از ان بوده و حتی در انیمه Sonic X هم این هواپیما را می دیدم.
تیلز این هواپیما را می راند و وظیفه سونیک نیز ایستادن و از بین بردن روبات های پرنده بر روی آن بود.تورنادو ظاهر زیبایی داشت و به دو حالت معمولی و چهار باله(که بیشتر در مواقع جنگ استفاده میشد)در می آمد که حالت دوم در سونیک های نسل ششم و نسل هفتم بود.به زودی درباره هوش مصنوعی تیلز و معایب و مزایاش حرف میزنیم.و بالاخره اوج نو آوری ها،گیم پلی...
چرخش به سرعت صوت: و دوباره قسمت مورد علاقه ی من که همیشه با بهترین طراحی مراحل روبرو بوده و هست و خواهد بود.قسمت گیم پلی در سونیک دو در نگاه اول هم فرق هایی با قسمت قبلی داشت ولی پیکره سری سر جاش بود(منظور من از پیکره یعنیسرعت سرعت سرعت سرعت پرش)ولی تغییرات به زیبایی آن ها کمک کرده.اولین تغییر که گفتم،تیلز بود،ولی دومین تغییر چزخش سریع سونیک بود که یه اسم خاص داشت.آهان اسمش Spin dash بود. با زدن دکمه ای(که اونم یادم نمیاد تو دسته سگا چی بود) در دسته سونیک تو یه نقطه وایستاده و شروع به چرخش می کرد و اگر دکمه را ول می کردید سونیک به شدت به جلو پرتاب شده و موانع و دشمنان را خورد می کرد میرفت(که این قابلیت در سونیک های جدید بهینه شده و به Speed dash تغییر یافت که در باره اش توضیح میدیم.بعد از این مورد و تیلز بعدمین تغییر روش بدست اوردن Chaos emeralds بود که دیگر یک حلقه بزرگ در ته مرحله راه حل رسیدن به آن نبود.بلکه یک حلقه بزرگ بین جاهای مخفی بازی راه حل رسیدن به آن بود.بله!!! این حلقه در ناجور ترین جاها مخفی شده بودند و طراحی شلوغ تر برخی مراحل پیدا کردنشان را بسیار سخت میکرد ولی اگر همه آن ها را پیدا می کردید(که عمراً) شما می توانستید به سوپر سونیک تبدیل شده و سریع تر و قوی تر به پیش بروید البته شما نیاز به هفت زمرّد های هرج و مرج داشتید تا این همه قوی شید.از مراحل جدیدی چون casino park و سفینه اگمن نیز نگذریم که طراحی زیبایی داشتند و به تنهایی جذابیت بازی رو دو چندان می کردند.هوش مصنوعی تیلز نیز در 90% مواقع خوب جواب می داد ومشکلی ایجاد نمی کرد اون ده درصد هم باگ و غیره نبود بلکه فقط دست و پا چلفتی های تیلز تو مراحل گرفتن زمرّد ها بود که باعث می شد کلی حلقه از دست دهید.
هنوز هر صد حلقه یه جان و هر منطقه از سه مرحله و پایان هر مرحله یک باس و حداکثر زمان پایان مراحل 10 دقیقه بود حالا شما فرض می کنید پر فروش ترین بازی سگا اون زمان چی بود؟و چرا؟؟؟؟
اوه اوه اوه اوه یادم رفت وقتی شما به آخرین مرحله می رفتید قبل از رویارویی با روبوتنیک و نبرد نهایی معمول یک ربات مشابه سونیک به نام Metal sonicسر راه شما قرار می گرفت که خب این یعنی علاوه بر تیلز یک کاراکتر دیگر نیز به سری اضافه شده بود.
سویک دو ادامه روند موفقیت آمیز اولین سونیک بود و بر موفقیت های آن افزود و بالاخره باعث شد سونیک 2 پرفروش ترین بازی کنسول پرفروش سگا یعنی جنسیس شود
گیم پلی:10
موسیقی:9
گرافیک:9.5
و دیگر موارد(هوش مصنوعی تیلز و کاراکتر ها و...):10
و در کل:9.6
>>>>>SONIC the Hedgehog 3<<<<<
و بله سومین سونیک هم در سال 1994 آمد البته خاطر نشان کنم که قبل از عرضه این بازی موفق نصفه نیمه یه بازی نیمه موفق از سونیک به نام Sonic CD نیز عزضه شد که آخر سر بحث می کنیم سرش
سال عرضه:1994
سازنده و ناشر:SEGA & Sonic Team
پلتفرم های اصلی:GENESIS
همونی که زیر پامون رو خالی میکنه:سونیک 3 مصادف بود با معرفی کاراکتر کلیدی بعدی این مجموعه یعنی Knuckles the Echidna( این Echidna یه نوع جوجه تیغی خاصه گمونم که تو استرالیاست دارم میگم،گمونم!!!؟) ناکلز و خصوصیاتش تو بخش کاراکتر ها حسابی بهش پرداخته خواهد شد.ولی نقش او در سونیک 3 محدود به یه موجود قرمز رنگ بود که بعضی مواقع خیلی مغرورانه به نقطه ای می آمد و دکمه ای را فشار می داد و ما وتیلز عاجزانه به مرحله بعد پرت میشدیم وو میشدیم و میشدیم......
اما وقتی چند ماه بعد بازی ای(یا چطوری بگم اولین بسته الحاقی تاریخ صنعت گیم)به نام Sonic & knuckles عرضه شد عرصه برای حضور او باز شد و متوجه شدیم که ناکلز چه پیچیدگی هایی دارد و چرا همیشه مغرورانه دکمه ای را فشار میداد.ناکلز در بازی S&K کاراکتر قابل بازی بود.اوبه مانند سونیک سریع نبود ولی می توانست مدتی به دیوار بچسبد و اندکی نیز روی هوا معلق بماند.که علاوه بر این یک چنگک روی دستکش اش دارد که قدرتش را زیاد می کرد
جک و جونورهای سریع:اینکه چرا این تیتر رو انتخاب کردم رو بعداً بهتون می گم.فعلاً بذارید اولین تغییر بازی رو بهتون بگم.شما وقتی وارد بازی شده و بر روی منو گزینه شروع بازی رو انتخاب می کنید با صفحه انتخاب کاراکتر روبرو میشوید که میتوانید در آن جا سونیک یا تیلز یا هر دو (به مانند سونیک 2) را انتخاب کنید.کنترل سونیک با تیلز فرق آن چنان نداشت فقط تیلز به جای سرعت مافوق صوت سونیک می توانست با دو دمش پرواز کند که خیلی جاها کمک دستمان بود.یک بخش دیگر نیز به اسم دو به دو بود که طبق آن می توانستید به صورت Co Op سر اینکه چه کسی زودتر به خط پایان می رسد مسابقه دهید و از حالت Splitt Screen نیز لذت ببرید همه ی موجودات قابل بازی نیز سریع بودند(تـــیتـــر).هنوزم اصول گیم پلی دو بازی قبل سر جاش بود وفقط یه چیز کوچولو تغییر کرده بود.مینی گیم مربوط به گرفتن Chaos emerald ها که حالتی نیمه سه بعدی سخت و احتیاجمند دقت فوقالعاده و عکسالعمل سریع بود وگرنه...... یه چیز دیگه 6 ماه بعد از عرضه سونیک 3 یک جور چه جوری میشه گفت بسته الحاقی به نام Sonic & Knuckles عرضه شد که می توانست به کارتریج سه سونیک اصلی وصل شده و کارهایی کند که بعلاوه نکات برجسته دیگر گیم پلی و..... بهش می پردازیم
Sonic the hedgehog:اگر کارتریج S&K روی سونیک 1 پیاده می شد یک مرحله بینهایت با کلی سکه و .... آزاد میشد.Enjoy!!!!!!
Sonic the hedgehog 2:اگر کارتریج روی این بازی قرار می گرفت بازی جدیدی به اسم Knuckles 2 ایجاد میشد که مراحلش فرقی با سونیک 2 نداشتند فقط ناکلز بود که جای سونیک و تیلز می درخشید
Sonic the hedgehog 3:ولی همه می دونند S&K برای چه عرضه شد.درسته برای سونیک 3 تا به داستان نصفه و نیمه اش و سرنوشت ناکلز و دکمه زدن هاش پایان بده که الحق موفق بود و داستانی زیباتر از سونیک های قبل به وجود آورد...
تو S&K هدف از بازی سونیک 3 معلوم میشد و علاوه براینکه کارتریج بازی به تنهایی بازی مستقلی بود ولی بر روی دیگر کارتریج های سونیک نیز می درخشید و تجربه جالبی به ارمغان می آورد.تازه ناکلز هم قابل بازی میشد تا از قدرت های او نیز بهره ببریم.بعلاوه مراحل بسیار به یاد ماندنی ای چون Sky santuary را داشت که فوقاالعاده چشم نواز بودند و این عوامل دست به دست هم دادند تا S&K بتواند لای سونیک ها خوش بدرخشد.
نگهبـــان زمــــرّد بزرگ:داستان بازی نیز در سونیک 3 و بازی پشت سرش نسبت به دو سونیک قبلی پیشرفت بسیار قابل قبولی داشتند که آن را برایتان بازگو میکنم
در سرزمینی بین آسمان ها و زمین به نام جزیره AI زمرّدی بزرگ و سبز رنگ و قدرتمند به نام Master emerald وجود داشت که باعث معلق ماندن جزیره روی هوا و با ثبات بودن و آرام بودن آن میشد.این زمرّد توسط نگهبانی قدرتمند،وفادار (و یه دنده) به نام Knuckles محافظت میشد.ناکلز نگهبانی وفادار بود که از هیچ تلاشی برای حفظ زمرد دریغ نمی کرد.همه چیز در صلح و صفا بود تا قبل از شروع نقشه شیطانی دکتر ایو روبوتنیک.......
دکتر روبوتنیک در لحظه غفلت ناکلز با دزدیدن ME روزگار رو به کام ناکلز تلخ میکنه ناکلز هم که از چیزی خبر نداره همه جا رو میگرده تا به دکتر ایو میرسه.روبوتنیک هم که میدونه زورش به نگهبانی خشمگین و مصمم مثل ناکلز نمیرسه وانمود میکنه ME دست ســــونیکه و از اینجا سونیک ودوستانش وارد داستان می شوند
سونیک و رفیق نابغه اش(Tails) که تازه از پیروزیشون در نبرد با اگمن شاد بودند و هفت زمرّد را بدست آورده بودند داشتند در Green hill می گشتند که به موجودی خشمگین و قرمز رنگ برخوردند که ناگهان به آن ها حمله ور شد و به زور هفت زمرّد هرج و مرج را از آنها گرفت و گفت تا وقتی که ME را پس ندهید پسشان نمیدهم.بعدش که رفت قیافه سونیک وتیلز این شکلی بود
خب مخ سونیک هم به جایی قد نمیده الا دکتر روبوتنیک.پس میره تا ببینه که چه کاسه ای زیر نیم کاسه است و علاوه بر اون هفت زمردشو هم پس بگیره.سونیک بعد از رد کردن 11 مرحله(که برای گرفتن 5 تاش بایدS&K رو خریده باشید)دوباره با ناکلز روبرو میشه وپس از شکست او تازه با حقیقت روبو میشه و دوهزاریش میفته وناکلز هم که بخاطر گول خوردن از ربوتنیک خیلی خشمگین میشه!و به سونیک برعکس همیشه جای دکمه زدن راه مرحله 6 رو برای شما هموار میکنه تا سونیک با شکست روبوتنیک همه چیز رو سرجاش برگردونه.
سونیک پس از رفتن به Sky santcury و بارها مبارزه با متال سونیک و روبوتنیک وقتی میبینه نبرد خسته کننده داره میشه وروبوتنیک هم داره فرار میکنه تبدیل به هایپر سونیک شده.به فضا رفته و دخل ربوتنیک رو اورده و ME رو پس می گیره.
جمــع بــنــدی:سونیک 3 به همراه بسته الحاقی نوآورانه اش آمد و با مراحلی چون Sky santuary و مرحله برفی بهترین سونیک نسل چهارم دنیای گیم رو به ارمغان اورد که نمونه اش سال ها دیده نشد.و بدین حالت پرونده سونیک های نسل اوّل به پایان رسید
گــیم پــلی:9.5
داستان:9.5
موسیقی و گرافیک:10
دیگر موارد:9.5
در کل:9.8
آخ راستی یادم رفت موسیقی این نسخه از سونیک رو بزرگمرد پاپ یعنی مایکل جکسون نواخته بود(او به سونیک علاقه خاصی داشت!!!)
>>>>>SONIC Adventure<<<<<
حتماً شما هم متوجّه شدید که خیلی سونیک هارو کنار زده و صاف سراغ این بازی اومدم.خیالتون راحت.اتفاقی نیفتاده.فقط چون من از بازی کردن اونا محروم بودم اسمی نیوردم و هر وقت بدستم برسند،حسابی سرشون بحث می کنیم و امّا خیزش سونیک بعد5 سال.....
حتماً شما هم متوجّه شدید که خیلی سونیک هارو کنار زده و صاف سراغ این بازی اومدم.خیالتون راحت.اتفاقی نیفتاده.فقط چون من از بازی کردن اونا محروم بودم اسمی نیوردم و هر وقت بدستم برسند،حسابی سرشون بحث می کنیم و امّا خیزش سونیک بعد5 سال.....
سال عرضه:1999
سازنده و ناشر:SEGA & Sonic team
پلتفرم های اصلی:Dreamcast
تیم سونیک نسل قبل روی عنوان فوقالعاده Nights کار می کردند و ضمن اینکه اون اثر شاهکار بود به دلیل برخی اشتباهات سگا و فروش کم ساترن دیده نشد.به تیم سونیک و یوجی ناکا و تیم اش ضربه سختی وارد شده بود و زحماتشون راحت هدر رفت ولی اونا ناامید نشدن و برای اینکه فقط ثابت کنند که هنوز می تونند عناوین سه بعدی زیبا خلق کنند دست روی عنوان ستاره شون یعنی سونیک گذاشت
آغار ماجرا:تیم سونیک بسیار با تجربه تر از قبل برگشته بود تا بتونه سونیک رو متحوّل کنه.سونیک های 3D که با درون مایه سونیک های کلاسیک ساخته می شدند،عملاً شکست می خوردند.(و تیم سونیک هم خب نقشی تو ساخت این بازی ها نداشت)دیگه دوران اتّکا به پایه های قدیمی تموم شده بود.باید سونیک و دوستاش از نو طرّاحی و کار می شدند.
نمیشه گفت فوقالعاده.میشه گفت ابر فوقالعاده.طرّاحی ها (علی الخصوص تیلز) بسیار زیبا بود.طرّاحی جدید روبوتنیک که حالا از این به بعد دکتر اِگمَن صداش می کنیم هم زیبا بود.همه ی کاراکترها قدشون بلند تر و قیافه ی باحال تری داشتند و.....امّا هیچ کدوم به پای تغییر گیم پلی نمی رسید که....
هفت نفر،هفت ماجرا:بعد از اینکه منوی ساده و آبی بازی رو رد می کردید به منوی انتخاب شخصیت ها می رسیدید.خب چیز عجیبی نیست!تو سونیک 3 هم بود.ولی این بار عجیب بود چون این بار منوی انتخاب شخصیت ها به هفت نفر افزایش پیدا کرده بود!!!!و وقتی کمپین یکی رو تموم کرده و سراغ دیگری می رفتید به عظمت ماجرا پی می بردید....
چرا که کمپین هر شخصیت با دیگری فرق می کرد(دیگه قدرت های خاص هر شخص مثل سرعت سونیک و دم تیلز و پتک اِمی و ... رو هم حساب کنید).و مراحل هر شخص تفاوت های دیدنی و ترتیب خاصّی داشت و البته زمان کمپین ها هم فرق داشت که مال سونیک بلندترین کمپین و برای بیگ هم کوتاه ترین،شاید به همین خاطر بودکه بازی بعد تموم کردن هر کمپین بر عکس بعضی بازی های چند کمپینه خسته کننده نمیشد
بعد انتخاب شخصیت شما وارد محیط نسبتاً open world تو مایه های Mario64 ،ولی صد برابر پیشرفته تر و بزرگتر می رفتید که لوکیشن های مختلفی رو شامل می شد پر مدال و جاهای مخفی و مراحل جانبی بود.از همان جا شما به مراحل و ماموریت های بازی راه می یافتید.نکته دیگر اینکه نبرد با اکثر باس فایت ها درون این محیط های open world صورت می گرفت.ولی برای نگاه دقیق تر به جزییات گیم پلی نگاهی به کمپین سونیک می اندازیم
سرعت از دیدگاه سونیک:نکات گیم پلی سونیک نسبت به دیگر کمپین ها برجستگی بیشتری داشت اول از همه که زاویه بازی از بغل به پشت سونیک رفته بود و سه بعدی و این قضایا...مورد بعدی سیستم Speed dash بود که جایگزین سیستم چرخشی سونیک شده بود به این صورت که اگر دکمه action رو(تو هر کنسولی) می زدید سونیک به شدت سرعت می گرفت و نیازی به ایستادن و چرخیدن نبود و اکثر موانع روبرو را نابود می کرد ولی این کار همیشه صورت نمی گرفت و نوار مخصوص خودش را داشت که با بوست گرفتن خالی و با گرفتن حلقه پر می شد. طبق سنّت دیرینه بازی هنوز باید برای رسیدن به مقرّ اگمن سوار ترنادو می شدید.این بخش از بازی با قبل تفاوت عمده ای داشت و ان هم این بود که مکانیزم بازی در این مراحل پریدن سونیک بر روی دشمنان و فرود آمدن روی هواپیما نبود بلکه بازی حالتی شوتر گانه داشت و تیلز پرواز میکرد سونیک هم تیر اندازی
) و این گونه دشمنان توسط تیز های شما به هلاکت می رسیدند.هنوز حلقه و شیلد و حالت سرعتی پابر جا بود و یک حال جدید که مغناطیسی بود هم به بازی اضافه شده بود که باعث می شد سکّه های اطراف به شما جذب شوند.این بازی آخرین بازی سونیک بود که با کشتن دشمنان از آن ها حیوانات ریزه میزه بیرون می آمد.به همه ی این ها مراحل مخفی باس های بیشتر و جالب تر(بخصوص باس خاطره انگیز Chaos که با او در بازی چندین بار روبرو می شدید)در کنار این ها هر مرحله تعدادی مدال داشت که جمع کردن اونا پدرتان را در می آورد.در ضمن یک مکان در بازی بود که درآن پر از chao و حیوانات آزاد شده و مینی گیم های خاص بود.یکی از جالب ترین مکانیزم های گیم پلی هم در یکی از مراحل بود که در اون بر خلاف جاذبه روی دیوار و سقف حرکت کنید که خیلی گیج کننده نو آورانه و جالب بود.
دیگر مینی گیمی در رابطه با جمع آوری chaos emerald در کار نبود و همه ی آن ها در طی خط داستانی به دست می آمدند
در کل خط داستانی و گیم پلی آن قدر عالی بود که با توجه به تغییرات هنوزم در صدر قرار داشت هنوز زیباییشو داشت و از همه مهم تر سرعتشم داشت
کسی اوّلین باس (در واقع اولین مرحله)را یادش می آید؟
چطوری میشه گفت....صحنه های زیبا از همون اوّل شما رو با خودشون به فضا می بردند.شما داشتید در سال 1999 با یک بازی نسل ششمی دست و پنجه نرم می کردید و این فوقالعاده بود.محیط های شهر و جنگل انبوه و دشت و سفینه پر زرق و برق اِگمن به زیبایی تمام چیده شده بودند.یکی از بهترین لحظه های بازی همون ریزش باران در اول بازی و جنگل انبوه که وقتی که از بالا بهش نگاه می کردید منظره فوق العاده ای بوجود می آمد.
به هر حال با تقریبا خوب بودن گرافیک فنّی بازی نقطه ضعف گرافیک بازی از نظر من طراحّی باس ها بخصوص Chaos بود که البته ساخت یه هیولای شفاف کار سختیه ت وسال 1999 ولی بهر حال می تونست بهتر باشه.
ماجرای سونیک:داستان بازی چیز خیلی عالی ای نبود در برابر شاهکاری مثل Sonic adventure 2 که فعلاً هم ازش مقاله نداریم تا بعد.... اصولاً چیزی محسوب نمی شد(گر چه خوب وبد و کشش خودش رو داشت) و فقط چندین شخصیت که مهم ترینشان بیگ و chaos بود را معرفی می کرد.البته داستان طبق همیشه به خباثت اِگمن بر میگشت ولی این بار شامل محیط های متنوعی میشد و با بهانه های مختلف به این محیط ها میرفتیم خلاصه داستان هم از این قرار بود.
موجودی جادویی،شفاف،و خطرناک به نام chaos با رسیدن به Master emerald و خورد کردن آن و استفتده از قدرتش توانسته جان بگیره و با آمدن به دنسای انسان ها و اذیت مردم موجب آزار آن ها شود.در روبروی بیمارستان شهر پلیس نتوانسته حریف این موجود شود و کاری نیز از دست دیگران بر نمیاید.در این هنگام سونیک وارد شده و با شکست دادن Chaos او را از آن جا دور می کند.ولی chaos بعد از مدت ها بر می گردد تا با بدست آوردن chaos emeralds خود را تقویت و تبدیل به موجودی شکست ناپذیر شود و اِگمن هم که همیشه خدا منتظر چنین روزی بوده دست بکار شده و با کمک به Chaos شروع به یافتن chaos emerald ها می کنند و سونیک هم با آن ها به مقابله پرداخته و.....
داستان سونیک با وجود نداشتن پیچیدگی های خاص لحظات زیبایی همچون سفر به جزیره AI و دیدار با قبیله Echidna ها که وظیفه شون کلاً محافظت از ME ـه تا شکست های مداوم Chaos را هم داشت که نمی گذاشت روند داستانی خسته کننده شه.به طور کل بخش داستانی بازی از نظر من بخش خوب و قابل قبولیه امّا خیلی دلتونو خوش نکنین که قراره تو بازی بعدی سونیک هم در حدّ قابل قبول ظاهر شه!
سر هم بندی:Sonic adventure تونست جزو اولین بازیهای نسل ششم باشه که متای بالای 90 بگیره تونست بازم جزو سریعترین بازیهای دورانش باشه و بالاخره سونیک رو پس از 4 سال خواب(البته نمی شه گفت خواب،بلکه نبود یه اثر شاهکار)بیدار کرد و ثابت کرد نه Tt games و نه Bioware (که بهش بعداً می پردازیم)نمی تونن مثل تیم سونیک یه سونیک شاهکار تحویل مردم بدن.سونیک ماجراها تونست به موفقیت عظیمی دست پیدا کنه و پایه های سونیک مدرن رو جا بندازه که کار بزرگیه و خیلی سخته به نمره دهی میپرداز
گیم پلی:10
گرافیک:9.5
داستان:8.5
موسیقی:9
دیگر موارد:10(خیلی سخته که کلّی کاراکتر معرفی کنی و بعدشم بازی رو سه بعدی و گیم پلی رو عوض کنی و آخرشم طرفدارها رو راضی کنی)
در کل:9.25
و در آخر بگم که بنده با وجود اگاهی از داستان و خیلی موارد Sonic Adventure 2 فعلاً بخشی در رابطه اش نمی گذارم چون هنوز خودم بازیش نکردم.البته در شرف دانلودیم دیگه....
>>>>>Sonic Heroes<<<<<
روزگار قدیم مردم به بازی های خشن خیلی عادت نداشتند و خشن ترین بازی عمرشون Mortal Kombat بود.بر همین پایه وقتی بازی هایی که تکشن و زد و خورد و داستان باحال تری داشتتند بیشتر برای مردم جالب به نظر می اومدند و بر روی آن ها بسیار تاثیر می گداشت.پایان سلطنت سونیک(2001،سونیک ادونچر 2)برابر بود با ظهور یکی از همین بازی های اکشن و صد البته زیبا به نام HALO.!!!نه نمیخوام به فن های هیلو توهین کنم بلکه بخشی از مقاله مه و منم میدونم هیلو چقدر قشنگه!!امّا علی رغم تمام زیبایی های هیلو و کمک به سبک اکشن های خالص و آوردنشون به روی کنسول ها،نه فقط هیلو بلکه خیلی از بازی های اکشن بعد از اون آرام آرام باعث فراموشی بازی های سبک پلتفرمر شدند.
در این بین که بازیهای اکشن بر روی نسل ششم حکومت می کردند دو بازی پلتفرمر اومدند که با تمام زیبایی هاشون نا دیده گرفته شدند و به عبارت درست تر حقّشون خورده شد.یکی از اون ها Super Mario Sunshine بود و دیگری هم Sonic Heroes بود..!!!!
سال عرضه:2004روزگار قدیم مردم به بازی های خشن خیلی عادت نداشتند و خشن ترین بازی عمرشون Mortal Kombat بود.بر همین پایه وقتی بازی هایی که تکشن و زد و خورد و داستان باحال تری داشتتند بیشتر برای مردم جالب به نظر می اومدند و بر روی آن ها بسیار تاثیر می گداشت.پایان سلطنت سونیک(2001،سونیک ادونچر 2)برابر بود با ظهور یکی از همین بازی های اکشن و صد البته زیبا به نام HALO.!!!نه نمیخوام به فن های هیلو توهین کنم بلکه بخشی از مقاله مه و منم میدونم هیلو چقدر قشنگه!!امّا علی رغم تمام زیبایی های هیلو و کمک به سبک اکشن های خالص و آوردنشون به روی کنسول ها،نه فقط هیلو بلکه خیلی از بازی های اکشن بعد از اون آرام آرام باعث فراموشی بازی های سبک پلتفرمر شدند.
در این بین که بازیهای اکشن بر روی نسل ششم حکومت می کردند دو بازی پلتفرمر اومدند که با تمام زیبایی هاشون نا دیده گرفته شدند و به عبارت درست تر حقّشون خورده شد.یکی از اون ها Super Mario Sunshine بود و دیگری هم Sonic Heroes بود..!!!!
سازنده\ناشر:SEGA\Sonic team
پلتفرم های اصلی:PC,XBOX,PS2,GameCube
سه قهرمان:دوباره طبق معمول منوی بازی و لوگوی بالا(صد البته) و گزینه های موجود در همون اوّل مقابل شما صف آرایی می کنند.بخش دو نفره که بعداً درباره اش توضیح میدیم.بخش Extras هم که به طور معمول دمو ها و عکس ها و آهنگ ها فوق زیبای بازی رو شامل میشه.امّا بخش تک نفره که از بدو ورود چیز های جالبی براتون داره.
از موقعی که سونیک 3 اومد همش شاهد افزایش کاراکتر بودیم.اما اصولاً بعضی هاشون عملاً غیر قابل بازی بودند مثل کریم،یا خیلی کم دیده شدند.مثل تیم چاوتیکس .چی میشد همشون تو یه بازی دور هم جمع شن؟ناکا و تیمش که اینو دیدند نامردی نکردند و یه بازی ساختند که برای اولین بار دوازده کاراکتر قابل بازی از سری سونیک رو داشته باشه!!!!(حتی کریم!!)
بازی از چهار تیم تشکیل می شد و هر تیم از سه نفر که قابلیت هر سه اون ها متفاوت بود که به سه دسته POWER و FLY و SPEED تقسیم می شدند.که هر کدوم قابلیت های خاصی داشتند که در بخش گیم پلی بهش می پردازیم.جدا از اون هر کلاس سه لول داشت که در هر مرحله با خوردن آیتم های خاص هر کلاس لول آپ می شدند صداشونم یادمه که ناکلز خشن می گفت:<<Lllllevel upp>>.هر لول آپ به کلاس مورد نظر قابلیت های بخصوصی میداد ک تو بازی کمک های ریزه میزه ای به شما میکردند.متاسفانه برعکس سونیک ادونچر 1 و2 کمپین های هر گروه و ترتیب مراحل یکی بود.امّا چون مراحل بازی به زیبایی تمام طرّاحی شده بودند عملاً احساس خستگی حتی تو بازی در آخرین کمپین هم به شما دست نمیداد.البته آن چنان هم کمین ها شبیه به هم نبودند.مثلاً مراحل تیم رز کوتاه تر از سه تیم دیگر و راحت تر بود.تیم دارک و تیم سونیک تفاوت خیلی خاصی نداشتند،تیم چاوتیکس هم که کلّاً یه چیز عجیبی بود!!!!البته باس ها و مینی باس های همه تیم ها یکسان بوده وفرقی با هم نداشته اند. و دیگر اینکه هر کمپین یک الی 3 ستاره داشت که درجه سختی آن را تعیین می کرد.پیشنهاد ما برای اینکه کمپین های بازی رو به چه ترتیبی برید تا جذّابیت بازی حفظ شه اینه:
1.team Rose
team Sonic.2
team Dark.3
team Chaotix.4
اما تو بخش بعد میخوام اطلاعات جامعی در مورد هر چهار گروه و کاراکتر هاشون و قابلیت ها و..... رو رو کنم
همه جمع هستند!!!!
بازی شامل 12 کاراکتر قابل بازی می شد که رقم قابل توجه و غیر قابل تکراری در سونیک ها(ی پلتفرمر)بود.
نام تیم:Team Sonic
اعضاء و قابلیت هایشان:
Sonic-Speed
Tails-Fly
Knuckles-power
ستاره ها: (*)(*)(*)
درجه سختی:معمولی
نام تیم:Team Dark
اعضاء و قابلیت هایشان
Shadow-Speed
Rouge-Fly
Omega-Power
ستاره ها: (*)(*)(*)
درجه سختی:معمولی
نام تیم:Team Rose
اعضاء و قابلیت هایشان:
Amy-Speed
Cream-Fly
Big-Power
ستاره ها: (*)
درجه سختی:آسان
نام تیم:Team Chaotix
اعضاء و قابلیت هایشان:
Espio-Speed
Charmy-Fly
Vector-power
ستاره ها: (*)(*)
درجه سختی:سخت(یعنی استثناء کامل.ماموریت هایی که به خاطرشون سه بار مرحله رو میرفتید،برمیگشتید.اصلاً به ستاره ها توجّه نشه)
تـلـه ی مرگــبار:میرسیم به داستان بازی....خب بعد اینکه تیم مورد نظرتونو انتخاب کردید(از لیست بالاتر از بخش معرّفی تیم ها استفاده کنید).یک کات سین براتون پخش میشه که چطوری هر کدوم از تیم ها بسیج شده و به سوی نقشه اگمن کشیده میشند.سپس بعد از رد کردن چند مرحله یک کات سین دیگر هم پخش میشودکه در آن دو تا از تیم ها به هم بر میخورند که نبردی جالب را به وجود می آورد.بعد از رد کردن چند مرحله ی دیگر و شکست Egghawk یک کات سین دیگر نیز پخش میشود که آخرش متال سونیک سرش را بالا میاورد و کات سین تموم میشود.و در آخر بازی با شکست باس آخر بازی یک کات سین نمایش داده میشود و داستان آن تیم در آن جا پایان میابد.در این بین کمپین Chaotix داستان جالب تری داشت.داستان تیم دارک هم جالب توجه بود و پایانش باعث میشد که شدو بیفته پی این طرح شدو اندروید ها و قصه بازی Shadow the Hedgehog شروع بشه.تیم رز هم یه چیز خوبی بود امّا قصه تیم سونیک به من که اصلاً نچسبید.
امّا این آخر قصّه نبود تو کات سین پایانی هر تیم بازی بعد از رفتن تیم از محلّ نابودی باس آخر دوباره متال سونیک از یک مایع نقره ای که معلوم نبود چی هست بیرون می اومد و یکی دوتا علامت سوال بالا سر ما میگذاشت که اولیش این بود که تله مرگبار اگمن چی شد؟بعدشم این که این متال سونیک مریضه هی آخر شکست هر باس میپره بیرون فقط نیگاه میکنه؟!نکته این جا بود که .... بذا قبلش به مرحله ی قصر وحشتناکه بریم.یه جا هست که مجسمه اگمن تو دور دست هاست و روبروی شما هم یه دونه از همون گوی ها که جادبه رو برعکس میکرد وجود داره بعد از اینکه اونو لمس میکردید به سقف بالاتون می چسبیدید و متوجه میشدید از نیم تنه به بالای اگمن مجسمه یه روبات دیگر قرار داشت که متال سونیک بود امّا از نوع آپگرید شده اش.(تو کات سین ها شما فقط چشم های متال سونیک رو میدید)اینجا رو داشته باشید!!!....بعد اینکه کمپین هر تیم رو تموم کردیدبازی طی یک پیام شما رو تشویق به جمع آوری Chaos Emerald ها می کنه که پس از جمع آوری اون ها متوجه آزادی یک کمپین دیگه کنار چهار کمپین دیگه میشید که عکس یک ربات خیلی توپ روش بود که نیم تنه بالاش کپّ همون مجسمه توی مرحله قصر بود!!!با وارد شدن به اون کمپین،نقشه اصلی اگمن رو می شد
صحنه پایانی کمپین تیم چاوتیکس نمایش داده میشه که در اون اسپیو و بقیه متوجه میشن صدای مرموز همون اگمنه!!و امّا ادامه داستان...
بعد اینکه اگمنو سر همون قضیه کلّی کتک زدن.اگمن جهت اینکه یه نفس راحتی بکشه و البته خودشو نجات و بقیه رو آگاه کنه.شروع به حرف زدن میکنه و درباره روژه وحشتناکش حرف میزنه و میگه اگه کسی جلوشو نگیره هممون میمیریم.کلّ Egg arsenal میاد پایین.
صحنه عوض میشه سه تیم دیگه روبروی برج اصلی eggArsenal ایستاده اند و به روبات مجهول الهویتی (که در حقیقت متال سونیکه)نیگاه میکنند.ناگهان اگمن و تیم چاوتیکس سر میرسند و اگمن میاد و میگه که این یه ورژن جدید تر متال سونیکه و ....بقیشو همه با چشم خود میبیندند...
متال سونیک در یک چشم به هم زدن برج اصلی رو نابود می کنه و قطعات نابود شده ی برج اصلی رو به خودش وصل می کنه تا در عرض 2 دقیقه تبدیل به هیولایی شه که هیچ کس از پس شکستش برنمیاد.متال سونیک به هیولایی عظیم الجثه تبدیل میشه که دیگه به سونیک شباهتی نداره و اسمش Metal madness ـه
بعد اینکه اگمنو سر همون قضیه کلّی کتک زدن.اگمن جهت اینکه یه نفس راحتی بکشه و البته خودشو نجات و بقیه رو آگاه کنه.شروع به حرف زدن میکنه و درباره روژه وحشتناکش حرف میزنه و میگه اگه کسی جلوشو نگیره هممون میمیریم.کلّ Egg arsenal میاد پایین.
صحنه عوض میشه سه تیم دیگه روبروی برج اصلی eggArsenal ایستاده اند و به روبات مجهول الهویتی (که در حقیقت متال سونیکه)نیگاه میکنند.ناگهان اگمن و تیم چاوتیکس سر میرسند و اگمن میاد و میگه که این یه ورژن جدید تر متال سونیکه و ....بقیشو همه با چشم خود میبیندند...
متال سونیک در یک چشم به هم زدن برج اصلی رو نابود می کنه و قطعات نابود شده ی برج اصلی رو به خودش وصل می کنه تا در عرض 2 دقیقه تبدیل به هیولایی شه که هیچ کس از پس شکستش برنمیاد.متال سونیک به هیولایی عظیم الجثه تبدیل میشه که دیگه به سونیک شباهتی نداره و اسمش Metal madness ـه
جناب متال مدنس هستند..به سبک ناجوری این باس جون داره که باید سرش خیلی وقت بذارید
ایشون هم متال اورلرد اند دیگه.بنده از عظمتش چیزی نمیگم!!ادامه مطلب....
داستان بازی به نظر من در سطح بسیار مطلوبی قرار داشت و به راحتی نمره کامل رو از من میگیره.البته فراموش نکنیم که داستان بازی نسبت SA2 واقعاً پسرفت داشت!!!!
این همون چیزیه که اسپیو رو از کل کاراکتر های دیگه جدا میکنه.
در همون ابتدا گفتم بازی مبتنی بر پلتفرمر تیمی بوده.شما یک عضو رو به دلخواه هدایت می کنید و دو عضو دیگر توسّط هوش مصنوعی در کنار شما به دنبالتان میامدند.بین اعضاءی مختلف تیم توسط یک دکمه تعویض صورت می گرفت،که عموماً این سوییچ کردن ها بی نقص بود.ولی اتفاق هم می افتاد که بخاطر یک سوییچ جانتان را از دست بدید.هر یک از اعضاء قدرت خاصّی داشت که به سه کلاس Speed و Fly و Power طبقه بندی میشدند.کلاس Speed سریعترین عضو گروه بود و تو مسیر های تعقیب و گریز و مسیر های طولانی بسیار کار آمد بود.دارای قابلیت بوست بوده،و علاوه بر این ها می تونه روی دیوار ها نیز بپره.توان دنبال کردن سکه ها را هم داشت.کلاس بعدی،کلاس Fly است که از بقیه اعضاء کند تر است و هنگامی که روی او سوییچ می کنید به جای اینکه اعضا دنبالتان کنند به پایتان می چسبند.قابلیت اصلی این کلاس پرواز کردن می باشد و توی مراحل پلتفرمر این کلاس بسیار به کار می آمد.هیچ گاه از کلاس Fly تو مبارزات کمک نگیرید چون نمی تونند تو جنگ تعادل خودشونو حفظ کنند.کلاس دیگه هم کلاس Power ـه که توی همه جاها بدرد بخورند.اما در حقیقت کار اصلیشون مبارزه است!!استفاده بهینه و اجباری از سه کلاس هدفیه که شرکت سونیک تیم توی تک تک جاهای مراحل داره به شما القاء می کنه و میشه گفت تا حدودی در این امر موفّق ـه
در مراحل مبارزات بازی با انواع و اقسام روبات های اگمن طرف هستیم که گر چه یک قالب مشخّص دارند ولی در واقع قابلیت های فوق العاده مختلفی دارند.بعلاوه اینکه روش های نابودیشان هم متفاوت بوده و از تنوع فوقالعاده ای بهره می برند.اصولاً مبارزاتی که روی زمین صورت میگرفت را کلاس Power خاتمه میداد اما در مبارزات با موجوداتی که در هوا هستند عضو Speed با قابلیت Home attack خودش می درخشد و سریعاً به مبارزات فیسره می دهد.به این ها قابلیتی به نام Team Blast را هم اضافه کنید که با ضربه زدن به دشمنان نوارش پر میشود و با پر شدن آن و استفاده کردن آن،اعضای تیم طی یک حرکت فوق العاده تمام دشمنان محیط را(به غیر از باس ها را)نابود می کردند.مثلاً حرکت تیم بلست Team Dark اینگونه بود که شدو با Chaos control تمام دشمنان را خشک میکرد و اُمگا هم با تیر هاش هموشونو تار و مار میکرد(دقیقاً نقش روژه رو اون موقع یادم نمیاد چی بود.).
باس های بازی هم به غیر از متال مدنس همه شون بر پایه تعقیب و گریز طراحی شده بودند و انواع و اقسام وسایل مرگبار به آن ها بسته شده بود تا دمار از روزگار شما در بیارند.سیستم جون هم مثل همیشه بر پایه حلقه ها بود و تموم شدن آن ها و ضربه بعدی برابر مرگ بود.موانع پلتفرمر هم بسیار زیاد بود به طوری که همچین موانع پلتفرمری رو تو هیچ بازی سونیک ـی نمی تونید ببینید.
بخش جالب دیگه هم بخش مبارزه های تیمی بود که طی بخش داستانی 2 بار به این مبارزات بر میخوردید. که در آن دو تیم به هم رسیده و طی یک دمو دعوا آغاز می شود.مبارزات به شدّت جالب بود و اینکه تیم ها از قابلیت تیم بلست استفاد می کردند مبارزات را دو چندان جالب می کرد.یک بخش دیگر هم در بازی بود که در آن اگمن کارناوالی از روبات ها را در یک مکان نسبتاً کوچک راه می اندازد و شما هم تا تموم شدن اون ها که راحت هم تموم نکیشن مقاومت می کنید.
در کل قسمت گیم پلی Sonic Heroes چیزی فرا تر از تنوع رو داره امّا به واقع خشک و خالیش هیچ مزّه ای نمیده.و زیباییش وقتی شروع میشه که با طرّاحی مراحل رویایی ترکیب شه
باور نمی کنید!!!بنظرم این بازی یکی از بهترین لول دیزاین های دنیای گیم رو داره
طرّاحی کارکتر ها،مدلینگ شون و از همه بدتر فیزیک حرکتیشون چیزی بود که بعضی جاها به واقع روی اعصاب بود.حالا طرّاحی شخصیت و مدلینگ سه بعدی گوشه دار آن ها را می توان به واسطه اینکه در گیم پلی به چشم نمیایند(امّا حسابی تو بخش آخر هر مرحله که رنکینگ تونو نشون میدن به چشم میاد)بخشید امّا فیزیک حرکتی اون ها رو هرگز.
میدونید همیشه هر وقت دارم RE بازی می کنم به فیزیک خشک و سفتش ایراد می گیرم و همیشه آرزوم یه فیزیک نرم و روون تو این سری بود که RE4 سردم دارش شد.ولی بعد Sonic Heroes هم سازنده هم ناشر(ســگا) و هم بنده و بقیه فن های سونیک به این نتیجه رسیدیم که حالا نباید اینقدر فیزیک بازی رو شل و روون کرد که از اونور پشت بوم پرت شیم پایین.منظور من اینه که فیزیک کاراکتر ها به قدری شل بود که واقعاً آدم میترسید با کلاس Speed بازی کنه چون یه ذرّه جهت چپ رو تو جوی استیک با رو کیبورد نگه می داشتید برای از دست رفتن یه جونتون بس بود.البته کلاس Fly و سوییچ فوری اش خیلی تو این موارد کار امد بود.به همین دلیل به جز چند جا که استفاده از کلاس Speed اجباری بود و قابلیت هاش لازم بود تا راه رو ادامه بدیم در بقیه جاها از دو کلاس دیگر برای ادامه راه استفاده می کردیم.شاید بهتره این جوری بگم که از نظر من تنها مورد منفی این بازی و بدترین موردی که میشه تو این همه سونیک دید همین فیزیک شل و اعصاب خورد کنی بود که Sonic Heroes داشت.
امّا یه چیز دیگه تکرار نشدنی به غیر از فیزیک افتضاح و تعداد کاراکتر های بالا و طرّاحی مراحل فوق العاده هم تو این بازی بود و اونم موسیقی های فوق فوق العاده اش بود.از همون تم پس زمینه دموی ورودی تا آخرین تم بازی بدون شک یکی از زیباترین و بیاد مادنی ترین موسیقی های تاریخ گیم محسوب میشن و از همه بهتر هم همون تم زیبا،آرام و واقع پذیر Seadside Hill بود.بد نیست اگه به این بخش از بازی 11 از 10 بدیم نه؟؟؟؟
گویا افکار روبات های اگمن هنگام مواجهه با دشمن،با سربازانی که اسنیک در MGS با آن ها روبرو می شد فرقی ندارد!!!
گـیم پلـــی:10
گـــرافیک:10 (با ارفاق)
موسیقی:11 (بدون ارفاق)
داستان:9(اگه کمپین پنجمی در کار نبود نمره اش در حدّ 8 بود)
در کــــــــل:10
به نظر شما زیاد نشد متن؟؟؟ولی من که خسته شدم!
بدرود ونظر سنجی و نظر هم فراموش نشه قسمت دوّم هم با پایان معرّفی بازی ها،معرفی شخصیت ها و انیمیشن و انیمه هایی که از این جوجه تیغی نوستالژیک وجود داره رو بعداً می نویسم
با تشکّربدرود ونظر سنجی و نظر هم فراموش نشه قسمت دوّم هم با پایان معرّفی بازی ها،معرفی شخصیت ها و انیمیشن و انیمه هایی که از این جوجه تیغی نوستالژیک وجود داره رو بعداً می نویسم
ســـید محــمد حســین بطحــایی
ملقّب به Only Sonic
تو سونیک نسلها هم یه مرحلشو باز سازی کرده بودن که با اینکه دوست داشتم ولی میتونستن خیلی بهتر باز سازی کنن چون Sonic Heroes تنوع دشنم ها کم نبود ولی تو سونیک نسل ها همه رو نیاورد سگا 
در صورتی که تو باز سازی بقیه ورژن های سونیک همه رو باز سازی کرده بود
خیلیهم از رقیب دیرینش ماریو یا به قول مقاله تویس عمو سیبیلو بهتره
Google