میگم این پایانها که آقا مسعود زحمتش رو میکشند رو خوب دقت کنید :
برای هر ذهنی با هر ضمینه فکری پایانی هست تا ایجاد سندرم احساسی (عقده!) نکنه!
مثلا پایانی که به اسم یوفو هست برای ذهنهایی هست که بازی رو فقط بازی کردن و پایان اصلی برای کسانی که داستان رو جدی گرفتن!
در شماره دوم هم ( dog ending ) هست...