اتفاقا RE7 بیشترین شباهت رو به نسخه های کلاسیک داشت. بازگشت اتاق های سیو، محدودیت منابع، محیط های اتمسفریک، طراحی مراحل به صورت backtracking، حس گنگ و ناشناخته بودن (حداقل تا اواسط بازی)، اسکیل کوچیک و بسته ی بازی (قرار نیست تو همه ی شماره ها دنیا رو نجات داد) و... المان های هستن که خیلی وقت بود...