یادمه پخش هفتگی دیدمش...جزو اولین انیمه هایی بود که اینقدر پودرم کرد!Shigatsu wa Kimi no Uso
واقعا سخته با کلمات توصیفش کرد ولی خب خیلی کوتاه بخوام بگم "زیبا و باشکوه"
یه معجون عجیب از عشق، غم و کمدی. بدون اینکه چیز خاصی در موردش بدونم رفتم سراغش و تو ۲ روز تمومش کردم. بدون شک تا آخر عمر تو ذهنم خواهد موند. کرکترای بینظیر که به بهترین شکل ممکن به تمامشون پرداخت میشه، داستان عالی با روایت بینظیر و بینقص، موسیقیهای دلنشین و دیوانه کننده که نقش خیلی مهمی توی این انیمه داشتن. اولین تجربهی درام برای من بود تو دنیای انیمه و واقعا ازین بهتر نمیشد. ۲روز با تکتک شخصیتاش زندگی کردم و خندیدم و بارها اشک تو چشام جمع شد. خیلی خاص بود این انیمه. دیدنش واقعا به همه انیمهبینا واجبه
حرف آخر رو همین اول بنویسم. نامهی کائوری بدون شک تیر خلاصی بود به مخاطب. اگه تا اینجا تونستید خودتونو نگه دارید، بعد اینکه آریما کوسِی شروع به خوندن نامه میکنه بغضتون میترکه. واقعا بی رحمانه بود این نامه. دقیقا به همون شکلی بیرحمانه بود که کائوری به کوسی میگفت "چقدر بی رحمی". من حقیقتا خیلی سعی کردم در حد همون جمع شدن اشک تو چشام بمونم ولی ناخواسته ترکیدم. خیلی سنگین و غمگین بود نامهی کائوری. دختری دوس داشتنی که از خیلی وقت پیش عاشق آریما بود اما اونم جرئت نداشت بره جلو و خیلی خیلی حس عجیبی بود وقتی در پایان انیمه اینو میفهمیم! از طرف دیگه عشق سوباکی به آریما هم خیلی قشنگ و دوس داشتنی بود. همیشه پشت اینکه اون داداشمه قایم میشد ولی خب واقعیت چیز دیگهای بود و دیالوگ پایانی که به آریما گفت خیلی خوب و دلگرم کننده بود. واتاری هم اولین بار که میبینیش فکر میکنی یه شخصیت معمولی و تکراری هستش که دخترا عاشقشن ولی بعد متوجه میشی این یه انیمس نه یه اثر بی ارزش آمریکایی. واتاری یه دوست به شدت خوب و فداکاری بود که آریما بهش نیاز داشت و بارها کمکش کرد. داستان آریما و مادرش بینظیر بود مخصوصا از جایی که دیدش و خاطراتش به مادرش عوض شد و تونست چیزی غیر از سیاهی و تاریکی ببینه در مورد مادرش و ازونجا بود که تونست بهتر و راحتر بنوازه. امی و تاکشی خیلی جالب وارد قصه میشن و اولش فکر میکنی اینم یه رقابت سادس مثل چیزی که قبلا بارها دیدیم اما خیلی فراتر از رقابت بود. هر ۲ آریما رو میپرستیدن و قصد داشتن بهش برسن اما به شکلی کاملا خاص که قبلا ندیدیم. خواهر تاکشی یعنی ناگی هم خیلی یهویی وارد قصه شد ولی چقدر خوب و جذاب بود حضورش. همینطور ستو هیروکو معلم آریما و دخترش چقدر خوب و دوس داشتنی بودن. همه چیز در مورد این انیمه عالی و به جا بود. تمام لحظاتش یه ملودی غمگین و دیوانهوار بودن در عین حال. از تکتک لحظاتش میشه نوشت ولی خب همینقدر کافیه... شدیدا تاثیرگذار و قوی بود این انیمه. از یه جایی به بعد مطمئن میشی که آخرش چی میشه و سرنوشت کائوری چی میشه ولی ذرهای اهمیت نداره چون مهم اینه چطور پیش میره و چطور روایت میشه. به نظرم این انیمه عشق رو به بهترین و پاکترین شکل ممکن نشون داد بدون صحنهها یا حرفای جنسی. همین لذتش رو برام چند برابر کرد. و اینکه آخرش چقدر خوب و جالب اسم انیمه معنی پیدا میکنه و میفهمیم جریان دروغی که گفته شده چی بوده.
نسخهی کامل ED دوم رو میذارم. قطعا برای خیلیا خاطرات خوبی رو زنده میکنه.
موفق باشیم
بهت پیشنهاد میکنم Koe No Katachi و Violet Evergarden هم ببینی.
-----
قسمت آخر Re:Zero هم اومد. فوق العاده بود.
سر آرک 4 اقتباس شاهکاری انجام دادن، شما اگه دقایق اضافه رو حساب کنید کل انیمه درواقع 32.5 قسمت میشه نه 25 قسمتی که بطور معمول پخش میشه!
واقعا نمیتونم برای فصل سوم صبر کنم! خدا کنه توی مراسمی که چند روز دیگه میخوان برگزار کنن، تایید اش کنن.
آرت قسمت آخر:
پ.ن:مثل اینکه دو روز دیگه مراسمی قراره برگزار کنن امیدوارم خبری اونجا بشه.
آخرین ویرایش: