سلام به وترن های گیم ایران!
من چون زیاد اخبار گیم رو دنبال نمیکنم، تازه پریروز بود که فهمیدم تیکن 7 برای PC هم اوومده بوده و من بی خبرم! حالا اینکه کلا نخوابیدم و دارم تا همین الان بازی میکنم که هیچ؛ یه قسمت گالری داره، که سینماتیک های تیکن قبلیا هم هست، رفتم واسه تیکن سه رو دیدم و ناخداگاه یاد این قسمت از خاطره م افتادم
ای آقا! بازم مچمون رو میگیرن بازم همون داستانه اعلامیه کردنمون به دیوار (اونم تو چه وضعیتی؟! تازه تیکن 3 یاد گرفتم با پائول قدرتی بزنم و تونستم تا آخرش برم، میخواد دمو رو نشون بده، منم فکم چسبیده به زمین که غول آخرش میاد تو اتاق)
یه لبخند پلیدی رو لبم نشست و به خودم گفتم دمت گرم، تو دیگه چی بودی اون موقع! بعد هم یه نگاه به روند پیشرفتم کردم، دیدم که اون موقع چه له له میزدم تا یه ساعت بتونم بازی کنم (اونم نصف شب)، ولی الان (البته به لطف قرنطینه) از ظهر تا صبح بازی میکنم، صبح تا ظهر میخوابم و دوباره! نمیدونم چرا ولی یه حسی شبیه اچیومنت گرفتن دارم
عجب حسی، عجب دورانی بود!
پ.ن: ناگفته نمونه که من چون بعد از PS1 دیگه کلا با PC بازی میکردم و اهل سر و کله زدن با شبیه ساز نبودم، دیگه بعد از تیکن 3 نتونستم تیکن بازی کنم تاااااا Tekken X SF که اونم گیم پلیش بیشتر SF طوری بود. واسه همینه که تا فهمیدم Tekken 7 واسه PC اوومده یجوری هایپ شدم که World of Warcraft هم گذاشتم کنار!
=============================================================
2 تا چیز این وسط خیلی برام جالبه! یکی اینکه خوده بازی سازها هم گویا هنوز به بازی های (شاهکار) قدیمیشون وابسته ن (دارم روزی رو میبینم که بچم داره تیکن 15 میزنه با دوستش و من دارم واسه جفتشون کری میخونم
) و زیاد به فکر ساختن یه شاهکار دیگه نیستن بازی سازها! و دوم (به لطف بازی کردن آنلاین) اینکه برخورد خودمون با گیمرهای نسل جدید تو همین بازی های قدیمی و استایل کلی بازی کردنشون!
مورد اول برای ما قدیمی ها شاید خوب باشه ولی برای صنعت گیم، اینطور فکر نمی کنم؛ مورد دوم کلاً برای من به شخصه خیلی جالبه، دیدن رفتارهای Toxic نسل جدید (البته نمیگم همه، دارم کلی میگم) و اینکه ما حتی اون زمان تو کلوپ هم از این رفتارا نداشتیم... یا Toxic داشتیم من یادم نیست؟(البته بجز خوده صاحب کلوپ)