2. DanMachi S2
خیلی به این فصلش امید داشتم ولی اصلا اونطوری نبود که دوست داشتم، داستان کلا تو شهره و حول روابطشون میچرخه (یه جورایی رابطه هاشونو محکم کردن)
3. Kimetsu no Yaiba
خیلی خوب بود بسی لذت بردیم، گرافیک- موزیک- داستان- شخصیت- همه چیش خوب بود راضی بودم ازش
اون آخرشم فقط میتونم بگم طرف خیلی عقده ای بود و منتظر التماس و تعریف و تمجید و از اینجورچیزا بود بدون کمترین منطقی اونکارارو کرد
منتظر فصل بعدشیم
9. Kanata no Astra
داستان خوبی داشت، ایده شون جالب بود
خلاصه ش اینه که چند دانش آموز به فضا فرستاده میشن و گم میشن و درصدد برگشت به خونه اتفاقات مختلفی میوفته براشون (عشق-خیانت-ترس- دوستی و...) دو سه قسمت آخر راز داستان بر ملا میشه خیلی خوب بود اونجا منم شوکه شدم
پیشنهاد میشه در کل
در این بین هفتگی ها نشستم ReLIFE رو دیدم و بسیار خوشم اومد عجیبه که خبری از فصل دومش نیست، کلا شخصیت نیت ها بسیار مظلومن باهاشون مهربون باشید
بدرود
دانماچی اولش خوب شروع شد ولی نمیدونم چرا کم کم پسرفت داشت. دیگه من سر قسمت آخر نتونستم تحمل کنم و دراپش کردم.
کیمتسو عالی بود ولی اگه جای تو بودم زیاد خودم رو درگیر قسمت آخر نمیکردم چون به شدت بوی فیلر بودن میداد و احتمالاً فقط یه بهونه برای ربط دادن انیمه به فیلم بوده
کاناتا واقعاً یکی از سورپرایزهای فصل بود. با اینکه از نظر فنی زیاد قوی نیست و داستان جذابی داشت
ReLIFE فصل دوم نداره. ادامه اش رو به صورت چهار قسمت جداگونه منتشر کردن که ملت هم البته خیلی ناراضی بودن ولی آخر داستان رو بست (من بدم نیومد).
درود بر ناکاماهای گل...
^___^\
بچه ها میگما، انیمه ی گینتاما تا آخر مانگارو پوشش داد ~ یعنی تموم شد کلا ؟
چون خیلی وقته ندیدم بعد از Gintama'
منتظر بودم تموم شه، همرو باهم ببینم...
اگه این سوال رو نمیپرسیدی بهتر بود ولی بازم اونایی که مثل من هفتگی دنبال کردن و با ناراحتی قسمت آخر رو دیدن یه لذت دیگه ای بردن
Best Waifu of ALL TIME:
Maya Amano
Welcome to japan
ولی جدا از این میکو کاملا الهام بخشه، تمام وکالوید های جدیدی که میان تو ژاپن و کشور های دیگه ساخته میشن چند تا اجرا با میگو براشون ترتیب میدن تا معروف بشن
نیکو الان تو آمریکا هم شدیدا محبوبه و کنسرت های به همین اندازه گرم و پر جمعیته!
برام عجیب نیست پنجاه سال دیگه ، بخش عمده ای از بازار موسیقی متعلق به این جیگرا باشه!
اتفاقاً نمیدونم فصل آخر بلک میرور رو دیدی یا نه ولی توی یکی از قسمت هاش به همین موضوع پرداخته بود.
اره یه عده هم همینطوری به انیمه دیدن ما میخندن و براشون عجیبه میشینیم چهار تا شخصیت کارتونی میبینیم! تازه وقتی بفهمن بعضی مواقع پیش میاد که برای این نقاشی ها اشک هم میریزیم دیگه تااخر عمر پایه خندمون میکنن!!
دروغ چرا؟ من از آهنگ اولی بدم نیومد
من در حال گشتن به دنبال ورژن کامل آهنگ: What Have You Done To ME?!!!!
این چیزها مشکلی نیست؟ اونا اصلاً دنیای ما رو درک نمیکنن. درست مثل من که دنیای اینایی که پای فیلم ها و سریال های آب دوغ خیاری گریه زاری راه میندازن رو درک نمیکنم
پروژه ی بعدی بنظرم visual kei باشه
ببینیم اون موقع واکنش ها چیه
نه به نظرم بهتره اول با یه چیز سبکتر مثل Vanilla Hen*tai شروع کنیم
مساله اینه که این اصلا هنر نیست؛ توانایی «ابراز کردن چیزی» رو نداره ؛ خواننده اگه واقعا هنرمند باشه با ترانش و فرم اهنگش یه محتوای خاص و انسانی رو ابراز میکنه، ولی این وقتی از پایه آدم نیس چیو میخواد ابراز کنه؛
منم که البته نمیگم بده و بهتره نباشه و فلان؛
صرفا نظرم حول محور این ایدل دیجیتال اینه که بشر به وضعی رسیده که برا تسکین اضطرابش به هرچیز جدیدی روی میاره؛ عوض این که با اضطراب و فشار واقعیت روبرو بشه خودشو تو لذت غرق میکنه؛ اینم یه نمونشه؛ این فقط یه قرص مسکنه و کاملا خدماتی و تجاری؛
فک نکنم خود طرفداراشم اسم هنر روش بذارن.
والا من از وقتی پیکاسو رو هم آوردن جز هنرمندا به این نتیجه رسیدم که نه بابا خر تو خرتر از این حرف هاست. به هر حال اگه به انتخاب من باشه ترجیع میدم همچین چیزی رو هنر به حساب بیارم تا بعضی از آثار هنری که ترجیع میدم اصلاً اسمشون رو نیارم.
پ.ن: یعنی موسیقی و ویژوال رو هم جز هنر حساب نکردی؟
تموم ،تموم شد ؟، من از ۱۹ به بعد ندیدم گذاشتم تموم شده ببینم!
منم همینطور. کلاً همه قسمت هاش توی گوشیم بود ولی هر بار پخشش میکردم تا صدای راوی میومد قطعش میکردم و میگفتم بعداً میبینمش
راستش من این مشکل رو ندارم چون دقیقاً یه ساعت بعدش فراموش میکنم چی دیده بودم
معمولاً به خاطر همین فراموشی هم اکثر انیمه ها تا قبل از رسیدن به آخر فصل دراپ میشن