Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)

[Darkfie1d]

• اگه خواستید پستی رو نقل قول کنید به جای جواب دادن توی این تاپیک پست رو ببرید داخل تاپیک Movie Center و بزارید پست های اینجا به صورت یک پارچه باقی بمونه. برای این کار گزینه "+ نقل قول" رو پایین سمت چپ پست مورد نظرتون بزنید تا پست انتخاب بشه بعد داخل تاپیک Movie Center از ادیتور گزینه
  
  رو بزنید و پست مورد نظرتون رو اونجا نقل قول کنید.

• لطفاً اسم فیلم رو حتماً بنویسید عکس به صورت خالی کافی نیست
• عکسها رو حتماً به صورت Thumbnail/کم حجم قرار بدید.
• دوستان لطف کنن به جای شیوه های من درآوردی برای امتیاز دادن ، 10 رو حداکثر قرار بدن و نسبت به اون امتیاز بدن.
• نوشته هایی که ممکنه بخش خاصی از داستان فیلم رو لو بده، داخل تگ اسپویلر باید گذاشته بشه، در غیر اینصورت برخورد می شه
• از پست کردن هر گونه مطلبی که به مبحث این تاپیک مربوط نمیشه خودداری کنید

امکان ویرایش قوانین وجود داره .

 

[Bey0nd]

Arrival
تریلر فیلم رو که دیدم خیلی خیلی مشتاق بودم که زودتر بیاد ، اما اصن نفهمیدم چطوری تموم شد فیلم ، میخواستن مثلا داستانی پیچیده تحویل بدن و به قول معروف Mind fu00 ولی من که تحت تاثیر قرار نگرفتم و پایین تر از حد انتظار بود .
5/10


Prisoners
داستان فیلم عالی بود ، از همون اول جذب بازی jake gyllenhaal میشه مخاطب ، مدل موهاش که خیلی عالی بود تو این فیلم ، بقیه هم خوب بازی کردن ، کل فیلم یه حس هیجان مخاطب رو فرا میگیره که دستات یخ میزنن و فقط میخوای بفهمی داستان از چه قراره ، من که واقعا لذت بردم .

9.5/10

 

[James Bond]

Moonlight
7/10

فیلم به نظرم خوب شروع میشه و چپتر اول رو به خوبی توضیح میده منتها خیلی سریع وارد چپتر دوم داستان میشه در حالی که یه سری از سوالات چپتر یک رو پاسخ نمیده و سریع میگذره ازشون که اصلا جالب نیست و همین اتفاق بین چپتر دوم و سوم پیش میاد. در واقع ، میخواستن نوآوری کنن و داستان رو به شیوه ی خاصی روایت کنن که به جای اینکه موفق باشن عکس این موضوع اتفاق میفته و بسیار روی نرو بیننده هست این مسئله . چپتر سوم هم که فقط خواستن سر و ته داستان رو به هم بیارن و یه پایان ساده و نه چندان خوب رو بوجود میارن . من که تا نیمه های چپتر دوم از فیلم خوشم اومده بود ولی دیدم خیلی سریع دارن داستان رو پیش میبرن و متاسفانه پتانسیل فیلم که بسیار بالا هست رو به باد میدن ... فکر می کنم به خاطر مخالفت رییس جمهور کشور کفر ( ) با LGBT این فیلم تونست برنده بشه و امسال یکی از سیاسی ترین اسکارهای چند سال اخیر رو شاهد بودیم . .

 

[Sir Ryan Giggs]

Nocturnal Animals

10/10

بی نقص ، اصلا انتظارش رو نداشتم از این فیلم خوشم بیاد ولی واقعا معرکه بود فقط میتونم بگم بی نقص

 

[Max Blood]

Arrival
​

قبل از دیدن فیلم انتظار یک فیلم علمی تخیلی کلیشه ای را داشتم ولی خوشبختانه Arrival مخالف تصور من بود.
فیلم بیشتر از اونکه یه اثر علمی تخیلی باشه یک نمایش درام بی نظیر بود و بازی فوق العاده احساسی امی آدامز باعث دلچسب شدن بیشتر این نمایش شده بود. داستان فیلم در ظاهر بسیار ساده و سر راست است ولی در اواخر فیلم کارگردان به خوبی صحنه های مختلف را جمع و باهم ارتباط میدهد که موجب شگفت زده شدن بیننده میشود. در مجموع Arrival از نظر کارگردانی در سطح بسیار بالایی قرار داشت و اگر فیلم نامه در پایان کمی بیشتر به جزئیات و نقاط کور داستان میپرداخت قطعا خیلی بهتر و بیشتر نیز دیده میشد. موسیقی متن نیز یکی از کارهای فوق العاده ی امسال بود و به خوبی وظیفه ی فضاسازی و حس آمیزی را بر عهده داشت.
درکل Arrival یک فیلم با کارگردانی, تیم بازیگری و موسیقی متن فوق العاده بود و به راحتی میتواند طرفداران فیلم های درام را جذب خود کند و تنها افسوس من از این است که کاش با فیلم نامه ی پخته تری رو به رو بودیم.

نمره ی کل: 8.5/10

​

 

[stanley]

فروشنده
اگر با سبک و سیاق فیلم های اصغر فرهادی اشنا هستین جدیدترین فیلم او هیچ چیزی جدیدی برای افزودن نداره. اینبار موضوعی که در سینمای ایران کم هم بهش نپرداختن اما با دید اصغر فرهادی میبینیم. همینطور که تمام فیلم هاش پایان باز داره اما اینبار بنظرم میشه با اطمینان بیشتری انتهای فیلم به یک نتیجه گیری رسید. درنتیجه اگر از سینمای فرهادی خوشتون میاد حتما فیلم رو ببینید ، اگر هم از فیلم های درام بدتون نمیاد و تحت تاثیر جو اسکاری فرهادی قرار گرفتید و خواستید فیلم رو ببینید مطمعنا ناراضی نخواهید بود.
6 از 10

 

[Devil-Girl]

تو این مدت متأسفانه نتونستم به جز لا لا لند و ناکتورنال انیمالز از فیلمهای امسال چیزی ببینم ولی با آبروریزی که توی اسکار شد سر برنده شدن مون لایت تصمیم گرفتم مون لایت رو ببینم اما خب می بینم که امتیازات منفی گرفته از خیلی از شماها بنابراین تصورم اینه که اسکار برای اینکه لج ترامپ در بیار این فیلمو برنده کرد

The Edge of Seventeen
4/10
فیلم فوق العاده مسخره و افتضاحیه. من که با دیدن فیلمهایی مثه perks of being a wallflower و spectacular now خیلی لذت بردم این فیلم با هنرپیشه ی مزخرفترش یکی از فیلمهای مثلن کمدی/رومانس امسال بود. اصلن دوستش داشتم و شخصیت اصلی هم روی اعصابم بود.

Doctor Strange 2016
8/10
من واقعن این فیلمو دوست داشتم. کلن این سری فیلمهای پشت سر هم مارول که داستانهاش هم بهم مربوطه و من همیشه خوشم میاد و به نظرم خوش ساخت هم هست برخلاف شلم شوربای دی سی که اسم فیلم روش می ذاره.

دو تا فیلم خوب دیدم از متالیکا همزمان با ریلیز آلبوم جدید البته می دونم الان چند ماهی هست که اومده ولی کلن بعد از آبروریزی Grammy's حس کردم باید بیشتر به این بندِ عزیز دل بها بدم.

Some Kind of Monster 2004
10/10
فیلم داکیومنتری هست در مورد اختلافاتی که بین اعضای بند پیش اومد. فکر کنم متالیکا فن ها دیگه این فیلم رو حتمن دیدن چون سال 2004 ریلیز شده بود و همین چند وقت پیش فکر کنم روی بلوری اومد نمی دونم ولی دوباره بحثش بود. کلن میگه چی شد که جیسون نیوستد رفت و دیو ماستین رو چطوری بیرون کردن و کلن این اختلافات با Megadethاز کجا اومد و این صحبتا برای یه فیلم داکیومنتری خیلی به نظرم جذاب تر بود ( حالا فن بویزهای متالیکا فن قلابی صدامون نزنن صلوات )

Through The Never 2013
10/10
کلن داستان خاصی نداره فیلم و کنسرت کوبک متالیکا هستش که همینطوری می بینید با موزیکهاش حال می کنین.

 

[Max Blood]

Hacksaw Ridge
​

اصولا آدمی نیستم که از فیلم های مرتبط با جنگ جهانی دوم یا اول خوشم بیاد. دلایلی مثل کلیشه های تکراری, بزرگنمایی های بیخود, تجسم شیطان از دشمن و نگاه غیرعادلانه از جمله دلایل من برای دوری کردن از این دسته فیلم هاست. ولی چیزی که من در ستیغ اره مشاهده کردم تا حد بسیار زیادی متفاوت بود. داستان تنها راجب یک قهرمان جنگی نبود بلکه قهرمان انسانی ای رو نمایش داد که در سخترین شرایط هم پای اصولش باقی ماند و خورد نشد. شاید هدف فیلم نشان دادن ارزش های مسیحیت یا ارج نهادن آنها بوده ولی چیزی که منِ بیننده از فیلم درک کردن فراتر از این مرزها بود و کاراکتر دزموند را میشه به عنوان الگویی جهانی برای هر انسان در هرجای دنیا با هر مذهب, نژاد و عقیده ای در نظر گرفت. به جز این موارد فیلم از نظر داستان, موسیقی متن, بازیگری و فیلم برداری در سطح بالایی قرار داشت. کارگردانی میل گیبسون هم بار دیگر عالی بود حتی نشون داد در لوکشین ها و خط زمانی محدود نیز به خوبی میتوان فیلمی ساخت که در عین تاثیر گذاری و عمق بالا, هیجان انگیز و جذاب نیز باشد.
در کل فیلم پر از نکات مثبت بود برای من ولی متاسفانه در اینگونه فیلم ها همیشه کلیشه هایی پیدا میشه که با توجه به سابقه ی میل گیبسون انتظار سنت شکنی هم ازش نداشتم. موارد مثل نشون دادن ژاپنی ها به عنوان انسان هایی وحشی(نه به صورت افراطی), اعمال احمقانه ی برخی از ژاپنی ها, برخورد خیلی خوب سربازان آمریکایی و چند مورد ریز دیگه باعث شد تا لذت فیلم برایم کمتر شود.

نمره ی کل: 9/10

 

[ThroughWinter]

Hell or High Water
9/10

از اونجایی که ژانر وسترن برای یکی مثل من حکم آخرت ژانر رو داره () از هر فیلمی که به زنده شدنش کمک کنه استقبال میکنیم. خب از همین اول بگم HoHW به دوتا وسترن شاهکاری که در دهه اخیر ساخته شدن نمیرسه. یعنی هیچوقت در طول فیلم احساس نمیکنید به اون اندازه عمیق شده باشه. منظورم 3:10 to Yuma و No Country for Old Men هست. اما فقط حضور جف بریجز افسانه ای در یک فیلم کافیه تا اون فیلم نصف بیشتر راه رو رفته باشه! مخصوصا تاکید فیلم بر اصل هایی مثل خون و خاک و برادری در دنیای امروز سینما که شما حضور پررنگ تبلیغات اختلاط فرهنگی رو با فیلم هایی همچون Moonlight می بینید، خیلی ارزشمنده. HoHW آروم و بی حاشیه رو باید نقطه ی مقابل همچین فیلمی که تو بوق و کُرنا کردنش دونست. تقابل کاراکترهای تنر و توبی خیلی عالی دراومده تو این فیلم. تنر خشن، الکلی، عملگرا، نترس دربرابر توبی محافظه کار، جدی، مغز متفکر و دلرحم! این دو کاراکتر یجورایی همدیگه رو تکمیل میکنند. همینطور مبارزه مردم دربرابر Big Corporationـها که الان موضوع روز جامعه آمریکا است و برای ما ایرانی ها معنی چندانی نداره بسیار جالب دراومده.
باید به Taylor Sheridan _نویسنده_ تبریک گفت که تا اینجای کار تونسته در دومین اثرش بازهم موفق عمل کنه.
و در مورد Chris Pine که من ازش بدم میومد و همیشه نقش بچه خوشگل های cool رو بازی میکرد تو فیلما در اینجا بازیش و تیپش واقعا غافلگیرم کرد!
همین طور فیلم شامل چندتا دیالوگ آبدار حسابی و همینطور کنایه های طنزآمیزی هست که با بازی عالی جف بریجز ادا میشن.

در کل یبار دیگه اثبات شد ژانر وسترن هنوز میتونه مثل آتیش زیر خاکستر زبانه بزنه و همه رو تحت تاثیر خودش قرار بده.

 

[BatiGoal]

Fantastic Beasts and Where to Find Them:
به عنوان یکی از فن‌های هری پاتر چسبید بهم.بازی ها هم خوب بود منتهی نظرم اینه که فیلمنامه کشش دو ساعت فیلم رو نداشت و فقط به عنوان پایه گذار یه سری و فرانچایز جدید بدک نبود. سرگرم شدیم.
7 از 10

 

[ThroughWinter]

«من»
7/10

بدون هیچ پیش زمینه ای، و فقط با دیدن همین عکس بالا فیلم رو دیدم. طبق روال کارهای لیلا حاتمی انتظار یه اثر اجتماعی رو داشتم. اما هرچه فیلم جلوتر رفت گنگ تر و گیج گننده تر شد! معلوم بود که با یه اثر پست-مدرن طرفم. اینو میشه از کامنت های مخاطبین هم گرفت که خیلی ها فیلم رو اصلا بدون داستان، بدون پایان و مزخرف و چرت دونستن! خب، «من» از اون فیلم هائیه که باید بهش زمان و فرصت داد تا تو ذهن جا بیافته. نمیدونم این دوپهلویی و ابهام که ما داریم در سینمای امروز ایران از جمله اصغر فرهادی به عنوان بارزترینش می بینیم هنوز خز شده یا نه! ولی بنظر من از اونجایی که «من» اولین کار این کارگردان جوان هست و خواسته یه حرکت نوآورنه زده باشه قابل تقدیره. و اما پیام فیلم:

Spoiler

خب این فیلم در کل یه اثر نهیلیستیه. دلیل اینکه عده ای «من» رو بی داستان /0و چرت!) میدونن همینه اما این عده فراموش کردن که همه اینها جزء جدایی ناپذیر و المان های در خدمت کلیت فیلم هستند. پروتاگونیست بوضوح باهوشتر از اونه که بخوایم یه دیوانه خطابش کنیم. گاهی مرز بین نبوغ و جنون اصلا مشخص نیست! (اون بازجوی ابتدا و انتهای فیلم نه پلیس، که روانپزشک تیمارستانه). این مارو به شدت یاد آثار سینمایی مثل شاترآیلند اثر اسکورسیزی میندازه. همینطور تمِ نهیلیستی بسیار به اثری مثل Fight Club نزدیکه. اما آیا لیلا حاتمی تونسته اون کاراکتر کاریزماتیکی که چنین کارهایی ازش برمیاد رو بطرز باورپذیر دربیاره؟ بنظر من نه. واضحه حاتمی با خوندن فیلمنامه «من» به این نتیجه رسیده که با این فیلم میتونه از قاب نقش های کلیشه ای که قبلا همش بازی میکرده خارج شه. هرچی باشه الان در سینمای ایران برای خودش یه استار (شایدهم سوپراستار) بحساب میاد. اما همیشه اون چیزی که رو کاغذ خیلی خوبه در عمل درست از آب نمیاد. همونطور که مهران مدیری تو برنامه هفت در رویارویی مستقیمش با فراستی به این نکته اشاره کرد.
در کل نباید فراموش کرد یه فیلم ایرانی رو داریم می بینیم و نه بیشتر.

 

[bayern_vahid]

Passengers 2016
7.5/10


Sent from my iPhone using Tapatalk

 

[Ehsan95_76]

Arrival

واقعا نمیدونم از کجا شروع کنم به تعریف از این فیلم. اینقدر قشنگ و آروم آروم میره زیرپوست که وقتی تموم میشه تازه میفهمین دو ساعت گذشته و یکی از بهرین دو ساعت های زندگی تون بوده!. همه ی اجزای فیلم اینقدر قشنگ و حساب شده در کنار هم قرار گرفتن و پا به پای هم میان جلو که شوکه میشید از اینکه کارگردان چطوری هم چین کاری کرده.
فیلم روندی صعودی داره یعنی از همون اصطلاح معروف less is more استفاده میکنه و در دادن اطلاعات خصاصت شیرینی به خرج میده و بیننده رو تا آخر نگه میداره و تشنه اطلاعات و وقایع جدید میذارتتون و پله به پله میره بالا. شاهکار فیلم نامه اینجاست که ما رو به خوبی با شخصیت لوئیز همراه میکنه و ما رو تو این سفر در وهله اول خودشناسی کاراکتر و در مرحله بعد حل کردن مشکلات با خودش همراه میکنه. ما احساس همذات پنداری میکنیم باهاش و به نوعی باهاش در طول فیلم رشد میکنیم، در کنار شخصیت بسیار پرداخته شده لوئیز ما شخصیت ایان رو داریم که تکمیل کننده ی شخصیت لوئیز هست. یکی از تکنیک های فیلمنامه نویسی قوی ای که اینجا نویسنده به کار برده پرورش شخصیت اصلی با استفاده از شخصیت فرعی با فرمول مقایسه تضاد های اوناست. ایان فیزیک دان هست و همه چیز رو صفر و یک میبینه و لوئیز زبان شناس هست و عمقی تر نگاه میکنه، زن و مرد بون، دانستن بیشتر و استفاده از دانسته های از قبل آموزش دیده همه مثال هایی هستند که شخصیت لوئیز رو پرورش میدن و همه ی این ها مدیون بازی شگفت انگیز امی آدامز هست که پیچیدگی های یک زن و مشکلاتی که باهاش هم از بعد احساسی و هم از بعد دنیوی رو به بهترین شکل نمایش میده، واقعا کمترین کار براش نامزد کردنش توی اسکار بود.
نکته ی بعدی بحث موسیقی و فیلمبرداری هست که به واقع یکی از بهترین معجون های چند سال گذشته است. مخلوطی از موسیقی های کلاسیک و الکترونیک که یوهان یوهانسون استاد استفاده ازشون هست و توی موقعیت های مختلف به بهترین شکل ممکن بیننده رو درگیر اون لحظه ی به خصوص میکنه و بیننده رو به عمق فیلم میبره، تصویر برداری عالی که با وایدشات هاش ما رو با عظمت سفینه های فضایی و کلوز شات هاش که مارو با احساسات کاراکتر هامون بیشتر آشنا میکنه.
درباره ی داستان هم چیزی نگفتم چون به شدت غنی و پرورده است و مثل یه تجربه ی لذت بخش میمونه و پیام زیبا و بسیار تاثیر گذاری به هممون میده و این پیام رو با داستانی علمی تخیلی و جذاب بازی با زمان به بیننده منتقل میکنه که مطمئنم تا مدت های زیادی فکر و ذهن رو درگیر خودش میکنه.
واقعا به این نوع فیلم ها بیشتر نیاز هست که علاوه بر سرگرم شدن یک چیزی یاد بگیریم و اندوخته ای بهمون بعد از دیدنش اضافه بشه. دنیس ویلنوو به واقع یکی از باهوش ترین، خوشفکر ترین و بهترین کارگردن هایی هست که داره تو سینما کار میکنه و به شدت منتظر فیلم بعدی اش که ادامه ی بلیدرانر هست، هستم

10/10

 

[James Bond]

LOGAN

9/10

اینکه فیلم R rated بود خیلی کمک کرده به فیلم و شخصیت لوگان چون شخصیتی هست که جدی هست و به صورت غریزی میشه گفت وحشی. امیدوارم فیلم های جدی تر بیشتری بسازه مارول چون دیگه داره بچه گونه میشه بعضی از فیلم هاش ( البته همچین چیزی بعید هست از اونجای که شمار زیادی از مخاطبین فیلم سن پایینی دارن و ریسک نمیکنن )
در کل خیلی خوشم اومد. چقدر این Hugh Jackman خوبه ​

 

[Alkazar]

LOGAN

9/10

اینکه فیلم R rated بود خیلی کمک کرده به فیلم و شخصیت لوگان چون شخصیتی هست که جدی هست و به صورت غریزی میشه گفت وحشی. امیدوارم فیلم های جدی تر بیشتری بسازه مارول چون دیگه داره بچه گونه میشه بعضی از فیلم هاش ( البته همچین چیزی بعید هست از اونجای که شمار زیادی از مخاطبین فیلم سن پایینی دارن و ریسک نمیکنن )
در کل خیلی خوشم اومد. چقدر این Hugh Jackman خوبه ​

فیلم همین امروز اکران شده.
تو سینما دیدی؟! کجا؟ !

Sent from my SM-A510F using Tapatalk

 

[stanley]

Paterson
فیلم نگاه شاعرانه ای به یک زندگی روتین داره. مردی که راننده اتوبوس هست و هر روز سر زمان خاصی حاضر میشه ، اتفاقات همش مانند یک چرخه دارن رخ میدن و بقول معروف هر صبح خورشید طلوع میکنه و هر عصر غروبش رو میبینیم.این راننده اتوبوس بعنوان علاقه شخصی خودش شعر مینویسه. زندگی بسیار ارومی داره و بسیار غرق در این چرخه ی هر روزه ی زندگیست اما شاید نوشتن شعر به او این فرصت رو میدن تا دقایقی از این روتین خارج بشه. اگه فیلم Coffee and Cigarettes دیده باشین تو این فیلم هم هر از گاهی مکالمات مردم رو میشنویم که هیچ ارتباطی به هم ندارن اما روی هم رفته یک روز از زندگی رو این مکالمات رفت و امدن ها ، چهره ادم های جدید و خیلی چیزهای دیگه رو تشکیل میدن. فیلم همینطور که گفتم نگاهی شاعرانه داره و فکر کنم برای اونها که علاقه به شعر نوشتن دارن بسیار لذت بخش باشه.
اما حقیقتش یکی از دلایل اصلی که من رفتم سراغ این فیلم بازی گشیفته فراهانی بود. متاسفانه از نظر من اصلا بازی یه خوبی به نمایش نمیگذاره. بگم که نیمه ی اول فیلم اونقدر برام بازیش نچسب و تصنعی بود که واقعا هر وقت ظاهر میشد بخودم میگفتم باز این اومد! غیر از حالا نچسب بودن بازیش ، خیلی زیاد حالت خسته و لشگونه ای داشت! همش میچسبوند خودشو، اه و اوه میکرد و بیش از حد اروم و لش بود! نمیدونم تا چه حد کارگردانی دخیل بوده ولی بهرحال اصلا راضی نبودم.کلا انرژی نداره این دختر! نیمه ی دوم فیلم خوب بود زیاد توی موقعیت قرار نداشت اما یکی دوجا که باید شوکه هم میشد زیاد جالب نبود. از این ایشون که بگذریم بازی ادام درایور خوبه ، قابل قبوله و میشه باهاش ارتباط برقرار کرد.
در کل فیلم خوبیه ، شاید همه خوشش نیاد اما اگر احیانا در خلوت خودتون شعری مینوسید این فیلم رو حتما ببینید.
6.9 از 10