انجمن پیرهای دنیای گیم (افراد 30 سال به بالا)

بیشترین دورانی که از گیم لذت بردید


  • مجموع رای دهنده‌ها
    1,279

Tatsumaru

Searching For Light
Gold User
Mar 31, 2013
859
نام
Ahmad
بازی های کارتریجی که تو ایران میومد که البته اورجینال هم بود . و نمیشد کپی خور اینا کرد .
یادتون هم باشه گرون بودن بازی های کارتریج و دلیلش هم این بود که واقعا اورجینال بودن و هممون کرایه میکردیم بازی ها رو . البته دارای دفترچه و قاب هم بود که برش میداشتن کسایی که بازی رو وارد ایران میکردن .

بازی ها که قاچاقی وارد ایران میشد ( اونم تو اون دوره خفقان شدید در ایران که همه چیز ممنوع بود کلا ! ) تمامی بازی های کارتریجی عرضه میشدن همراه با دفترچه راهنما بودن و تو یه جعبه بودن و همون رمز های کمبات هم تو دفترچه نوشته شده بود . تو ایران هم دست عده ای میفتاد و اونا پخشش میکردن و همین طور بین گیمر ها دست به دست میشد .

کسایی که بازی رو وارد ایران میکردن بیشتر دفترچه هاش رو بر میداشتن و یه تعدادیش وارد ایران میشد و ....
البته باید بگم که کارتریجای کپی هم بعد از مدتی سرو کلشون پیداشد.دوستانی که مثل من داره چهل سالشون میشه یادشونه.بهش میگفتن آی سی قیری.یه عده ای اون موقع کارشون این بود.البته این به انصاف فروشنده بستگی داشت که قیمت اورجینال رو ازتون نگیره و ای سی قیری بده.چون اکثرا تفاوتش رو نمیدونستن.(البته اکثر فروشنده ها بی انصاف بودن،به خصوص وقتی میدیدن خریدار اطلاعی نداره.ولی شخصا همیشه حسرت میخورم که هیچ وقت نینتندو نداشتم و از آتاری رفتم رو سگا و یهو سونی 1.
 

javad_sonic

کاربر سایت
Sep 20, 2018
3
oxha_966.jpg
 

Changed_Man 50

کاربر سایت
Jul 6, 2016
4,403
:D
جالبه نظر سنجی از 0 تا 5 سال شروع شده !!
من از 15 سالگی تازه بطور جدی وارد گیم شدم
قبلش خیلی هر از گاهی بود اصلا خودمو گیمر نمیدونسم
تو شش هفت سالگی یه ذره Tekken 3 رو امتحان کردم
تو نه سالگی الی ده یازده سالگی یادمه فقط Most wanted رو تموم کردم که جذاب بود اون موقه
و یه رزیدنت ایول خیلی اشغال بود رو PS2 بنام Dead Aim ، که بشدت برام ترسناک بود ولی مشکل روانی داشتم تا اخرش ادامه دادم بزور :D
فک کنم تا یکسال یا بیشتر شب خوابم نمیبرد ( کلا بچگی فلاکت باری داشتم این یه جلوه کوچیکش بود فقط :D)
یه بازی دیگه ام که زمان خودش تمومش کردم و خیلی برام مدهوش کننده بود Limbo بود.
اما از اواخر نسل هفتم یه 360 گرفتم و دیگه خیلی جدی وارد گیم شدم، ینی عملا از نسل ششم به قبل تقریبا هیچ تجربه ای ندارم
الان هم 21 سالمه و جز تاپیکتون حساب نمیشم !!
ولی کلا از من گفتن بود بچه های دوست و فامیل دیدید زیر پونزه شونزده سالگی دارن بازیای ریت M انجام میدن باهاشون مهربون تر باشین و ببینین مشکلشون چیه :D
این روانشناسا و ... میگن این بازیا باعث مشکلات شخصی میشه، اما واقعیت اینه بیشتر برعکسه روندش، ینی بچه ای که از اول مشکل داره این بازیا رو بیشتر انجام میده ( که تو کشور ما میشن 99 درصد !! )
 

Nameless King

4:20
کاربر سایت
May 5, 2014
660
نام
امیرحسین
منم یک ماه دیگه 23 سالم میشه، یعنی وارد دسته ی پیرهای دنیای گیم میشم؟ لعنتی چرا انقد زود میگذری:( با زندگی ام:D
از همون بچگی با میکرو و آتاری و سگا به بازی های کامپیوتری خیلی بیشتر از بازی بیرون از خونه و تو کوچه با بچه ها علاقه داشتم، ولی قطعا بیشترین لذت رو از گیم دوران راهنمایی و دبیرستان بردم. اون موقع که نمیدونستیم زندگی چیه:D فقط بازی میکردم و میرفتم مدرسه درسا آسون، تقلب فراوان، نمره هام اکثرا بالای 17 بود و همه راضی:)) نسل شیش و هفت
تو دانشگاه بخاطر خوابگاه رفتن گیم زدنم خیلی کم شد، فقط تابستون و تعطیلیای عید که خونه برمیگشتم، ولی وضع نمرات اونجا دیگه خراب شد و مشروطی در کمین بود:D الانم که انقد مشکلات زندگی زیاد شده و یکی یکی داره بهشون اضافه میشه، واقعا سخته خالی کردن ذهن و تمرکز کردن رو بازی، تازه به مسائل مالی کاری ندارم که چقدر هزینه بر شده... اما همچنان اولین و لذت بخش ترین تفریح زندگیمه، خیلی خوشحالم که گیمر هستم:D
 

Silent fans

Stay lostdata
کاربر سایت
Jan 6, 2013
477
نام
Sera
اون اوایل یه سری گیمر ها بودند وقتی کنارشون می شستی ،ادب و احترام و شخصیت ازشون تراوش میکرد انسان ها یی با روحی آزاد و افکاری سالم، اینا در چشم دیگران حرفه ایی بودند اما اونا آدم های فروتنی بودند و این اونارو متمایز می کرد اونا رفتند تا جا برای خل وچلا باز شه اونا که دنبال خالی کردن عقده هاشون بودند، اینترنت گرفتند و به جای دردناکی تبدیلش کردند اونا هم اومدن داستان خودشون رو گفتند بدون اینکه داستانی داشته باشند اما اوناییکه چیزی برای گفتن داشتند سکوت کردند و اونا رفتند و گذشتند تا قصه شون همیشه دس نخورده بمونه،تا شفافیت و زلالی همیشه بمونه.
روی صحبتم با کسی نیست ، جبهه نگیرید
 

Tatsumaru

Searching For Light
Gold User
Mar 31, 2013
859
نام
Ahmad
سلام خدمت دوستان.مدتها بود که میخواستم یه چیزی بنویسم تو این تاپیک.ولی نمیتونستم.چون از طرفی به عنوان کسی که داره چهل سالش میشه،دچار نا امیدی فلسفی میشدم با دیدن عنوان تاپیک(23 سال).از طرفی هم اونقدر حرف داشتم که باید چند صفحه مینوشتم.بیشتر مطالب دوستان رو میخوندم و لذت میبردم.تو پست بالا تو عکسهای بازیهای ps1 که دوستمون گذاشتن،ردیف پایین Tenchu رو که دیدم بغض کردم.تمام مراحل حداکثر امتیاز.فقط Sekiro از همین استودیو تونست جاشو برام بگیره.اون موقع یوتیوب و video guide بماند.اینترنت هم نداشتیم.البته سال 77 دو سه تا از بچه های دبیرستان داشتن.وقتی ازش حرف میزدن جوری نگاهشون میکردیم که انگار به زبون اسپانیایی دارن واست روضه میخونن.من بیشرین لذت رو به شخصه بعد از 25 سالگی از گیم بردم که ظاهرا اکثر دوستان نظرشون این نبوده تو رای گیری.الان کمتر بازی میکنم.ولی با عمق بیشتر و انتخاب دقیقتر.6 ماه فقط Read Dead 2 بازی میکردم.الان گیم برام صرفا تفریح و سرگرمی نیست.یه کمکه برام و یه منبع انرژی تو این زندگی قشنگی که داریم.
واسه خالی نبودن عریضه یه عکس گذاشتم از مموریهای خودم ps1,Game Cube , 360.
 

Attachments

  • 001.JPG
    001.JPG
    173.8 KB · مشاهده: 33

کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
or ثبت‌نام سریع از طریق سرویس‌های زیر