بحث فارگو شد یه سری چیزای بی‌ربط به هم اما مربوط به فصل 3 که توجه خودم رو جلب کرد نوشتم 
-یکی از تم‌های اصلی این سیزن فارگو لوزر بودن یک برادر در مقابل برادر دیگه‌ست.در صورتی که همه چی گواه بر این میده که شخیصت بازنده برادر کوچک‌تره هست،اما حقیقت عکسِ اینه و فقط و فقط خودِ داداش بزرگتره از این موضوع در ژرف ترین چاه احساسات و نفرتش آگاهه.
شما داداش کوچیکه رو ببینین،از نظر مادی یک مفلس به تمام معنا به دلیل دزدیده شدن سرمایه توسط برادرش،اما انقدر طبیعت باهاش یار بوده و اندکی خودش هم عُرضه‌ش رو داشته(برادر بزرگه نفرتش از همین یه خرده عُرضه‌ست)،که یکی از کشنده‌ترین و بی‌رحم‌ترینِ زیبارویان به جد و بی کم و کاست عاشقش میشه،و ایشون با یک پیراهن روی شرت و جورابِ-هنوز-برپا از این الهه‌ی در بیکینی خواستگاری میکنه! و بعدِ بله، دختر موی مصنوعی صورتی رنگ رو میزاره رو سرش،اغوا کنندگیش دو چندان میشه و دوربین هم از این موقعیت استفاده میکنه یه مدیوم کلوز شات میره چهره‌ش و فقط صدای نفسش مابین گفته جمله now let's make the sex tape به گوش میرسه حالا مقایسه کنید با زن چاق و بدچهره برادر بزرگتره،و حسادت به این موضوع چقدر رو روحیه داداش بزرگتره تاثیر داره.
یه جا خودش مهر تایید به این موضوع میزنه که وارگا ازش میپرسه برای بیزینسشون داداشش دردسر نمیشه؟یا اون دختره .. که این در جواب با مممم،گرفتگی صدا و اینا میگه I mean...he's...honestly...a loser.که در واقع با علم روان‌کاوی بریم جلو داره به خودش میگه
داداش بزرگه فقط از نظر مالی که اونم از سنِ کمتر داداشش استفاده کرد برنده شده،اما جریان طبیعی زندگی رو به داداش کوچیکه باخته !
-تو دنیای فارگو بدترین بلاها سر آدمای خنگی میاد که میخوان ادی ادم زرنگا رو در بیارن،،واسه همینه که سای متحمل سنگین‌ترین و شخصی‌ترین و از درون-فرد-را-خردکننده‌ترین هتک‌حرمت‌ها میشه ! این بازیگر با رُلی که به دوشش بود و قسمت‌های مربوط بهش و اون اجرای بی نظیرش برای من محبوبیت ترین شخصیت یونیورس فارگو شده
اون جا که مادرش داره لباسا رو از تنش در میاره میزنه زیر گریه و میگه The world is wrong
جر خوردم اونجا یا اونجایی که بعد خوردن ادرار با زن خریدار سهامشون قرار داره،میگه to be honest,i feel as if I've left the known world
yo've that felling?
like
stepped off the map
into the...well..unknown?
-در شروع قسمت5 م موزیک کانتری که پلی میشه(سوا از بی‌نهایت زیبا بودن خود موزیک) چنان با تصویر هنرمندانه روایت میشه و چنان نرم و باظرافت رشته‌هاشون تو هم میره که ذره‌ای به نبوغ و روحیه شوخ و دلنواز خالق اثر شک نمیکنید خواهش میکنم برین دوباره ببینیدش...این چند دقیقه خودش یه فیلم کوتاه خلاقانه‌ای‌ـه برای خودش !
-و اما بهترین لحظه سریال برای من همون ته قسمت 5مه که زیردست روسی وارگا به داف داداش کوچیکه میگه تا حالا سایبریا بودی؟بعد روس قدم میزنه میره کمی دورتر و صدای باد وحشی تقویت و دوربین نرم نرمک به چهره‌ش نزدیک میشه و روس که که انگاری لحظه‌ای از زمان و مکان جدا شده و به سیبری برگشته، از میلیون‌هایی که تزارها کشتن و بعد از لنین و استالین میگه،از 20 میلیون روسی که تو جنگ جهانی مردن...از نظر جمعی انگار داره روح یه ملت رو شرح میده،از نظر فردی انگاری داره برهانِ اینکه چجوری به همچین شخصیتی تبدیل شده رو توضیح میده...البته که اون دافه نمیفهمه
کلا با این روسه خیلی حال کردم،با اون شلوار ورزشی و کتونش اینو میشه امید داشت تو سیزن های بعد دید.
-در مورد وارگا و مالوو...مالوو خیلی خفن‌تر بوده،این خیلی خودکفا بوده و تو هر قرنی پرتش میکردی میتونست گلیم خودشو از آب بکشه بیرون،محدود به دوره زمانی خاصی نبود،اما وارگا به اینترنت وابسته‌ست و بیرون از اون کانتینرش تقریبا زوری نداره همون طور که دافِ داداش کوچیکه خیلی خوب شکستش داد،آخرشم دستگیر شد.
-تو فارگو در نهایت بُرد همیشه با ادمای خوب و ساده‌ست(کلانتر به دلیل نداشتن پروفایلی تو شبکه های اجمتاعی نسبت به وارگا مصون بود)،واسه همین احساس میکنم اینجا هم در پایان برد با گلوریاست.
-انتخاب بازیگر گلوریا هم محشر بود،از این چهره پاک‌تر و معصومانه‌تر و تودل بروتر نمیشد جلوی وارگای آشغال کجاست
-80 درصد سیزن 1 یادم رفته اصلا حافظه ندارم،خوبه میتونم دوباره ببینمش
شما داداش کوچیکه رو ببینین،از نظر مادی یک مفلس به تمام معنا به دلیل دزدیده شدن سرمایه توسط برادرش،اما انقدر طبیعت باهاش یار بوده و اندکی خودش هم عُرضه‌ش رو داشته(برادر بزرگه نفرتش از همین یه خرده عُرضه‌ست)،که یکی از کشنده‌ترین و بی‌رحم‌ترینِ زیبارویان به جد و بی کم و کاست عاشقش میشه،و ایشون با یک پیراهن روی شرت و جورابِ-هنوز-برپا از این الهه‌ی در بیکینی خواستگاری میکنه!
و بعدِ بله، دختر موی مصنوعی صورتی رنگ رو میزاره رو سرش،اغوا کنندگیش دو چندان میشه و دوربین هم از این موقعیت استفاده میکنه یه مدیوم کلوز شات میره چهره‌ش و فقط صدای نفسش مابین گفته جمله now let's make the sex tape به گوش میرسه حالا مقایسه کنید با زن چاق و بدچهره برادر بزرگتره،و حسادت به این موضوع چقدر رو روحیه داداش بزرگتره تاثیر داره.یه جا خودش مهر تایید به این موضوع میزنه که وارگا ازش میپرسه برای بیزینسشون داداشش دردسر نمیشه؟یا اون دختره .. که این در جواب با مممم،گرفتگی صدا و اینا میگه I mean...he's...honestly...a loser.که در واقع با علم روان‌کاوی بریم جلو داره به خودش میگه
داداش بزرگه فقط از نظر مالی که اونم از سنِ کمتر داداشش استفاده کرد برنده شده،اما جریان طبیعی زندگی رو به داداش کوچیکه باخته !
-تو دنیای فارگو بدترین بلاها سر آدمای خنگی میاد که میخوان ادی ادم زرنگا رو در بیارن،،واسه همینه که سای متحمل سنگین‌ترین و شخصی‌ترین و از درون-فرد-را-خردکننده‌ترین هتک‌حرمت‌ها میشه !
این بازیگر با رُلی که به دوشش بود و قسمت‌های مربوط بهش و اون اجرای بی نظیرش برای من محبوبیت ترین شخصیت یونیورس فارگو شده اون جا که مادرش داره لباسا رو از تنش در میاره میزنه زیر گریه و میگه The world is wrong
جر خوردم اونجا یا اونجایی که بعد خوردن ادرار با زن خریدار سهامشون قرار داره،میگه to be honest,i feel as if I've left the known worldyo've that felling?
like
stepped off the map
into the...well..unknown?
-در شروع قسمت5 م موزیک کانتری که پلی میشه(سوا از بی‌نهایت زیبا بودن خود موزیک
) چنان با تصویر هنرمندانه روایت میشه و چنان نرم و باظرافت رشته‌هاشون تو هم میره که ذره‌ای به نبوغ و روحیه شوخ و دلنواز خالق اثر شک نمیکنید خواهش میکنم برین دوباره ببینیدش...این چند دقیقه خودش یه فیلم کوتاه خلاقانه‌ای‌ـه برای خودش !-و اما بهترین لحظه سریال برای من همون ته قسمت 5مه که زیردست روسی وارگا به داف داداش کوچیکه میگه تا حالا سایبریا بودی؟بعد روس قدم میزنه میره کمی دورتر و صدای باد وحشی تقویت و دوربین نرم نرمک به چهره‌ش نزدیک میشه و روس که که انگاری لحظه‌ای از زمان و مکان جدا شده و به سیبری برگشته، از میلیون‌هایی که تزارها کشتن و بعد از لنین و استالین میگه،از 20 میلیون روسی که تو جنگ جهانی مردن...از نظر جمعی انگار داره روح یه ملت رو شرح میده،از نظر فردی انگاری داره برهانِ اینکه چجوری به همچین شخصیتی تبدیل شده رو توضیح میده...البته که اون دافه نمیفهمه
کلا با این روسه خیلی حال کردم،با اون شلوار ورزشی و کتونش
اینو میشه امید داشت تو سیزن های بعد دید.-در مورد وارگا و مالوو...مالوو خیلی خفن‌تر بوده،این خیلی خودکفا بوده و تو هر قرنی پرتش میکردی میتونست گلیم خودشو از آب بکشه بیرون،محدود به دوره زمانی خاصی نبود،اما وارگا به اینترنت وابسته‌ست و بیرون از اون کانتینرش تقریبا زوری نداره
همون طور که دافِ داداش کوچیکه خیلی خوب شکستش داد،آخرشم دستگیر شد.-تو فارگو در نهایت بُرد همیشه با ادمای خوب و ساده‌ست(کلانتر به دلیل نداشتن پروفایلی تو شبکه های اجمتاعی نسبت به وارگا مصون بود)،واسه همین احساس میکنم اینجا هم در پایان برد با گلوریاست.
-انتخاب بازیگر گلوریا هم محشر بود،از این چهره پاک‌تر و معصومانه‌تر و تودل بروتر نمیشد جلوی وارگای آشغال کجاست
-80 درصد سیزن 1 یادم رفته اصلا حافظه ندارم،خوبه میتونم دوباره ببینمش
Google