بنای کار من همیشه تو این تاپیک اینه که بیام یه چیز دراز بنویسم و یه مدت برم... بخوایم بحث کوتاه و گذرا کنیم، تلگرام کلی آدم بیشتر و بهتر و حرف شنو تر هستند که با هم راحت بحث می کنیم. از وقتی سرمون رفته تو گوشی هامون کمتر متن های بلند می نویسیم و کمتر هم میخونیمشون(چون تو گوشی، متن های بلند 3 برابر طولانی تر خودشون رو نشون میدن). من هنوزم خودم رو به عنوان یه بازمانده می بینم...که هنوز که هنوزه تا وقتی دستش به لپ تاپش میرسه، همه جاهای اینترنت از تلگرام تا توییتر و بازیسنتر خودمون رو اون تو می گرده. هنوز که هنوزه به گوشی ها عادت نکردم. مگه دستم گیر باشه سراغ گوشی برم
همین بازماندگی ام باعث شده جزو معدود افرادی باشم که هنوز زیاد می نویسن... تا جایی که بتونم سایت های مختلف نقد بازی می نویسم... به وضعیّت های مختلف صنعت تو پست های دراز گیر میدم و... در مورد انیمه هم یه مدته دوباره دلم وا شده بنویسم و خب غیر از این جا جایی رو ندارم که بنویسم و مطمئن باشم تا یه مدت تو دیده. توییتر که محدودیت للغت داره...اینستا که کسی نمیخونه... تلگرام هم که سریع محو میشه نوشته هات
واسه همین هنوزم که هنوزه اینجا می نویسم مخصوصاً وقتی که انیم ورلد رفته...روزهایی که اون جا برا خودم و یه سری دیگه می نوشتم خیلی روزهای خوبی بود...(خیلی هم نوشته هام احمقانه تر یا شایدم باحال تر و حس دار تر بودند...نمیدونم)
می گفتم: بنای کار من همیشه تو این تاپیک اینه که بیام یه چیز دراز بنویسم... و خب سعی می کنم تو یه صفحه دو تا پست نذارم چون هم صفحه رو یه تنه شلوغ و زشت کردم هم شبیه آدم های پرحرف به نظر می رسم. و من خیلی بدم میاد وقتی شبیه آدم های پر حرف میشم، واسه همین یه ذره که حرف میزنم بعدش تا یه مدت مدید میرم تو حالت آنتی سوشیالیست گوشه گیر بدبخت
ولی چیزی که امشب دیدم باعث شد تا این ساعت شب بیدار باشم و بنویسم چون فکر می کنم الان ننویسم دیگه بعدش داغی اش از بین میره
maquia when the promised flower blooms
تلاشم اینه هیچی از داستان، حتی خلاصه اش رو اسپویل نکنم
و میدونم دو سه نفر دیگه هم این جا در مورد این انیمه سینمایی نوشتن امّا اگه بر حسب
فاکـــینـــگ شانس هنوز به فکر تماشاش نیفتادید امیدوارم با خوندن متن زیر بالاخره بیفتید.
خب قبل از هر چیز داستان...
داستان...داستان...داستان...چجوری بدون اسپویل داستان، بگم چقدر داستان خوبه...هممم آه
یه مثال خوب به ذهنم رسید...من، داداشم و کلّاً ما و خیلی از بر و بچ نسل خودمون و یکی قبلمون(و شاید دو تا قبلمون) 12 سال،
فاکینگ 12 سال منتظر
Incredibles 2 بودیم تا بیاد و انیمیشن خفن و داستانی تحویلمون بده...
12 سال!!! و بعد تو همون سال عرضه اش بالاخره، یه کار ژاپنی بی نام و نشون... که اصن نمیدونم تو کشور خودش هم فروش درست و حسابی کرده یا نه، یه کاری تحویل میده که وقتی پیوستگی داستان و جزئیات ساده ویل مستحکم و باور پذیر دنیاش...احساسات درونش، استرس کلایمکس داستان و اون پایان و پیامی که به اون محشری بهت میرسونه رو میبینی...حس که نه...
کامل مطمئن میشی اون چیزی که تحت عنوان داستان Incredibles 2 به خوردت دادن
یه آشغاله!!
(البته فقط داستانش) حسی که آخر ماکیا گرفتم، جدا از بقیه همه ی حس هاش، یکی اش
شستن ناامیدی ای بود که از دیدن Incredibles 2 داشتم.(از این به بعد فیلم رو میگم ماکیا، اسم ژاپنی فیلم رو که کلا بیخیال شید
اسم انگلیسی اش هم پسوندش رو حذف کردم.) خیلی باید از ژاپن ممنون باشیم که هوای ماها پا به سن گذاشته هایی که هنوز کارتون میبینم رو داره. هر چند که معتقدم تو لول های مختلف یه بچه هم میتونه با داستان ماکیا و کل فیلم حال کنه.
خب از داستان بگذریم...اصولاً وقتی اسم
P.A Works پشت کاری میاد نه میشه پا شد کامل
هایپ شد و نه میشه
زانوی غم بغل گرفت و کلا بیخیال شد. نمیدونم ادامه روند کاریشون چی میخواد باشه ولی قطعاً ماکیا از نظر کارگردانی و تمام مباحث فنّی و هنری، به طرز متفاوت و عجیبی کامل کنار
شاهکار قبلی استدیو، سریال 24 قسمتی
Shirobako قرار میگیره (که اگه باز بر حسب
فاکـــینـــگ اتّفاق اینم از رو کاور دیدید چند تا دختر شاد و مو رنگی اند و ندیدیدش،
بی اجازه، خااااک بر سرتون
) ماکیا از لحاظ ب
صری تو اتمسفر و محیطا واقعاً هیولاست...
بخوام با خدایی مثل
Your Name مقایسه کنم... خب به عمق اون نمی رسه...ولی عوضش با عمق یخورده کمتر(این یخورده کمتر خودش کلی عمق تو هر محیطه و قشنگ از 80 درصد انیمه ها و انیمیشن ها بهتره
)
تنوع عجیب محیطی خیلی بیشتری نسبت به Your Name میده. انیمه تو یه دوره تاریخی و فانتزی خاص چند تا تم محیطی مختلف و عجیب و غریب رو به طرز وحشتناکی عالی به تصویر می کشه...همچین تصویر سازی دنیای فانتزی ای رو لای کارهای سینمایی از بعد
قلعه متحرک هاول دیگه جایی ندیدم...ماکیا شاید
به هاول و شهر اشباح از این لحاظ نرسه ولی به خوبی نزدیک میشه که خودش یه عظمتیه با توجه به جایگاهی که این سه تا دارند.
کار گروه موسیقی...
ماه...فقط ماه...
کازوهیرو واکابایاشی (با استناد به MAL
) پشت سر موسیقی همچین کاریه که یکی از به قطع آرامش بخش ترین مجموعه ترک های کل تاریخ انیمه تو
Barakamon از زیر دست همین یارو بیرون اومده...
صداپیشه ها هم به غیر از خود ماکیا، بقیه از کله گنده ها و معروف های این پیشه اند. که باعث شده ماکیا تو دراز مدت خیلی واقعی تر و قابل درک تر باشه و از اون طرف بقیه تو مدت کوتاه به شدت تو یاد بمونن که
ترکیب محشریه. ماکیا واقعاً از سکانس اوّل تا آخر رولی که داره بی نظیره...
انیمیشن ها هم که هیچی...یه سری جاها یه افت های ریزی هست...در کل؟
ماه
در نهایت، یه احتمال 15 درصدی وجود داره که انیمه رو ببینید و فکر کنید خیلی
اودراماتیزه است... خدایی اگه همچین چیزی به ذهنتون رسید نیایید این جا جار بزنید...شانس دیده شدن این شاهکار رو از اون 85 درصد دیگه می گیرید...میدونیم شما عاشق کارهای ملودرام و آروم ترید...ولی این دفعه نه
بقیه رو پشیمون نکنید از دیدنش
Google