Ken Levine: شخصیت‌های عنوان جدیدم دیگر سیاه و سفید نیستند

[Inquisitor]

​

Ken Levine سازنده سری بازی‌های Bioshock، می‌گوید که شخصیت‌های بازی جدیدش کمتر سفید و سیاه و بیشتر قابل لمس هستند.

او در گفتگوی اخیر خود با Game informer از به وجود آوردن یک سیستم جدید خبر داد که نگاه‌ها با توجه به "احساسات، خواسته‌ها و غرایز" شکل می‌گیرد:

"سیستمی که من خلق کردم بر این اساس است که شما یک شخصیت جالب توجه با احساسات و امیال خاص دارید، حال بازیکن این امکان را دارد که این نیازها را بپروراند، از آن دوری کند یا نسبت به آن بی تفاوت باشد. دلیلی که فکر می‌کنم این سیستم جواب می‌دهد این است که راه بسیار خوبی برای برقراری ارتباط با شخصیت است. ممکن است احساسات شخصیت تغییر کند اما قلب آن هنوز همان امیال و خواسته هاست. این سیستم همانند داستان‌های عناوین گذشته من هستند.
با توجه و بررسی این علایق شما می‌توانید به عمق شخصیت نفوذ کنید چرا که دیگر بر اساس جنسیت، رنگ پوست و یا مذهب تصمیم نمی‌گیرید هر چند گاهی اوقات این عوامل نقش به سزایی در این روایت دارند."

در آخر Levine چیزی از پروژه بعدی خود نشان نداد و ما را با جزئیاتی که قبلا منتشر کرده بود مثل خطی نبودن، داستان محور بودن و بهروری از عناصر تخیلی و Sci-fi رها کرد.

این بازی در حال توسعه با موتور Unreal Engine 4 و پتلفرم PC است.


منبع

 

[Internal]

......

 

[HalfLife G]

بایوشاک 1 به نظر من شخصیتاش خیلی غنی تر از اینفینیت بود.......اطلس یا بیگ ددی واقعا کاراکترای خاکستری قابلی بودن
امیدوارم بازی بعدیش بیشتر مثه بایوشاک 1 باشه تا اینفینیت.

.

 

[779]

بایوشاک 1 به نظر من شخصیتاش خیلی غنی تر از اینفینیت بود.......اطلس یا بیگ ددی واقعا کاراکترای خاکستری قابلی بودن
امیدوارم بازی بعدیش بیشتر مثه بایوشاک 1 باشه تا اینفینیت.

.

اتفاقا به نظر من اون plot و روند خوش ساخت بایوشاک 1 (و البته Characterization) بود که باعث میشد شخصیت هاش غنی تر به نظر برسن وگرنه شخصا شخصیت های Bioshock Infinite رو چندبعدی تر و ملموس تر میدونم.

 

[HalfLife G]

اتفاقا به نظر من اون plot و روند خوش ساخت بایوشاک 1 (و البته Characterization) بود که باعث میشد شخصیت هاش غنی تر به نظر برسن وگرنه شخصا شخصیت های Bioshock Infinite رو چندبعدی تر و ملموس تر میدونم.

کاملا درسته
ولی یه عاملی هم هست به نام جدید بودن که کاراکتری مثه بیگ ددی برا این صنعت جدید بود هم فرمش هم نوع و وجودش و هم داستانش یا همینطور اطلس.
ولی تو اینفینیت کامستاک یجورایی همون شرور شماره 1 با ارمانهای مشابه بود و الیزابت هم به عنوان همراه پدیده نادری نبود و قبلترش افرادی مثه الکس و الی به نظرم گیراترن ازش.....اون مرد و زن هم یه نمونه و کلونی بارز از G man بودن .
کلا فرم داستان و کارکترهای اینفینیت اون نوبودن و شوکه کننده بودن شماره 1 رو برام نداشتن و البته خودتم گفتی پلات بازی هم در بایوشاک1 بهتر بود به نظرم:d

.

 

[ccie]

لامصب همون bioshock infinite ادم اندازه کارهای موسیقی استیون ویلسون درگیر میکنه :d
باید چند هسته از مخت بسوزه تا کامل درکش کنی

 

[soorena]

مگه قرار نبود دیگه بازی AAA نسازه؟
با توجه به اینکه فقط واسه pc میاد احتمالا یه بازی کوچک دانلودی هست

 

[daxpax]

کاملا درسته
ولی یه عاملی هم هست به نام جدید بودن که کاراکتری مثه بیگ ددی برا این صنعت جدید بود هم فرمش هم نوع و وجودش و هم داستانش یا همینطور اطلس.
ولی تو اینفینیت کامستاک یجورایی همون شرور شماره 1 با ارمانهای مشابه بود و الیزابت هم به عنوان همراه پدیده نادری نبود و قبلترش افرادی مثه الکس و الی به نظرم گیراترن ازش.....اون مرد و زن هم یه نمونه و کلونی بارز از G man بودن .
کلا فرم داستان و کارکترهای اینفینیت اون نوبودن و شوکه کننده بودن شماره 1 رو برام نداشتن و البته خودتم گفتی پلات بازی هم در بایوشاک1 بهتر بود به نظرم:d

.

رهبر شورشی ها هم که ماشالا definition سیاه سفید بود

 

[Daedalus]

رهبر شورشی ها هم که ماشالا definition سیاه سفید بود

ولی من واقعاً توی Infinite سیاه و سفیدی ندیدم. بیشتر شکست خوردن آرمان‌گرایی بود و این که ملت با توجیه کردن کارهای خودشون توسط آرمان هاشون کم کم تغییر پیدا می کنن.

 

[Inquisitor]

ولی من واقعاً توی Infinite سیاه و سفیدی ندیدم. بیشتر شکست خوردن آرمان‌گرایی بود و این که ملت با توجیه کردن کارهای خودشون توسط آرمان هاشون کم کم تغییر پیدا می کنن.

اتفاقا من با این نظر مخالفم.. به نظرم شکست آرمان گرایی در خصوص کلمبیا در کار نبود چون آرمان گرایی در کار نبود!:d اگر از زاویه دید سوم شخص نگاه کنی میبینی که در اصل حضور Booker شهر به بهم میزنه!(فقط در برهه قبل از حمله به نیویورک رو میگم البته این هم هست که بعد از به قدرت رسیدن الیزابت حکومت به سمت یک دیکتاتوری محض میره!)
از طرفی سیاه سفید بودن یک شخصیت به نظرم توی نگاه مخاطب خلاصه میشه.. شاید یکی Vox Populi و Daisy رو سیاه ببینه ولی یکی دیگه به خاطر حمایت از بخش کارگر و پایان نژاد پرستی سفید! چیزی هم که خیلی تاثیر میزاره همون رنگ پوستیه که خود کن اشاره کرد ولی حالا میخواد نیاز‌های یک کاراکتر، شخصیت رو به شما معرفی کنه..

---

دیدم بحث الیزابت شد من به عنوان کسی که پدر و مادر بایوشاک رو یکی کردم!:d باید اعتراف کنم منم باهاش ارتباط برقرار نکردم.. به نظرم ارتباطی که میشد با Eleanor Lamb برقرار کرد چند سطح بالاتر بود.. متاسفانه infinite توی کانسپت شاید خیلی خوب بود ولی توی اجرا فقط شد داستان یک نجات که آخرشم با پرس کردن گیمر با زوایای مختلف کمی گیج میکنه ولی یک ساعت بعد که از این حالت در میاد میبینه که نه همچین خفنم نیست!:d

 

[Daedalus]

نمی دونم شما چه انتظاری از یه شخصیت داشتید ولی Elizabeth با اون دیالوگ هاش، پیش زمینه ی عجیبش؛ اتفاقاتی که توی داستان براش میوفته و اون پایان و کلاً داستان بازی، از تک تک کاراکترهای BioShock1 بهتر بود. من تنها برتری BioShock1 رو Big Daddy ها می دونم + طولانی تر بودن بازی، ولی وقتی فکر این رو می کنم که چطور از تک تک لحظات Infinite لذت بردم؛ چطور 15 دقیقه پایانی میخکوب شدم چطور تا بازی تموم شد رفتم یه بند پشتش دوباره بازیش کردم و وقتی برای بار دوم تموم شد برای بار سوم هم 2 روز بعدش بازی کردمش و بازم کلی لذت بردم و این که می بینم آدم هایی مثه من زیاد بودن! نشون میده بازی فوق العاده خوبیه، بخش اعظمی هم از این خوبی رو مدیون الیزابته اقلاً برای من.

 

[HalfLife G]

نمی دونم شما چه انتظاری از یه شخصیت داشتید ولی Elizabeth با اون دیالوگ هاش، پیش زمینه ی عجیبش؛ اتفاقاتی که توی داستان براش میوفته و اون پایان و کلاً داستان بازی، از تک تک کاراکترهای BioShock1 بهتر بود. من تنها برتری BioShock1 رو Big Daddy ها می دونم + طولانی تر بودن بازی، ولی وقتی فکر این رو می کنم که چطور از تک تک لحظات Infinite لذت بردم؛ چطور 15 دقیقه پایانی میخکوب شدم چطور تا بازی تموم شد رفتم یه بند پشتش دوباره بازیش کردم و وقتی برای بار دوم تموم شد برای بار سوم هم 2 روز بعدش بازی کردمش و بازم کلی لذت بردم و این که می بینم آدم هایی مثه من زیاد بودن! نشون میده بازی فوق العاده خوبیه، بخش اعظمی هم از این خوبی رو مدیون الیزابته اقلاً برای من.

من کلا خیلی کم یه بازی رو بار دوم بازی می کنم ولی بایوشاک 1 رو بار دوم رفتم ولی اینفینیت؟نچ:d
علشم این بود که شوکه کننده و نوآورانه نبود مثه بایوشاک 1.....همون بایوشاک بود که رفته بود اسمون و بهش شاخ و برگ داده شده بود(از همه لحاظ داستان تا گیم پلی)
از لحاظ مقایسه هم علاوه بر بیگ ددی اندرو راین هم خیلی کاملتر بود :dپایان بایوشاک1 هم برا من خیلی بهتر از اینفینیت بود ......پایان اینفینیت اصلا منو سوپرایز نکرد...کلا پلات بایوشاک 1 هم بهتر بود اینفنیت به قول دوستمون تو کانسپت عالی بود ولی تو اجرا ضعیفتر از شماره 1:d

در مورد الیزابت هم به نظر من تا الکس و الی هست الیزابت تو یادها نمیمونه(بین اکثریت البته) چون رابطمون بیشتر یه محافظ و اجیر شدس نسبت به الیزابت و تا اخرم این حس از بین نمیره (با وجود چرخش موضوع نمیتونه از بین ببره سازنده)و همین باعث ایجاد فاصله و ارتباط برقرار نکردن باهاش میشه(به نظرم طراحی و قیافه و کارا و رفتار خود الیزابت هم تاثیرگذار)

.

 

[Red Dead]

نمی دونم شما چه انتظاری از یه شخصیت داشتید ولی Elizabeth با اون دیالوگ هاش، پیش زمینه ی عجیبش؛ اتفاقاتی که توی داستان براش میوفته و اون پایان و کلاً داستان بازی، از تک تک کاراکترهای BioShock1 بهتر بود. من تنها برتری BioShock1 رو Big Daddy ها می دونم + طولانی تر بودن بازی، ولی وقتی فکر این رو می کنم که چطور از تک تک لحظات Infinite لذت بردم؛ چطور 15 دقیقه پایانی میخکوب شدم چطور تا بازی تموم شد رفتم یه بند پشتش دوباره بازیش کردم و وقتی برای بار دوم تموم شد برای بار سوم هم 2 روز بعدش بازی کردمش و بازم کلی لذت بردم و این که می بینم آدم هایی مثه من زیاد بودن! نشون میده بازی فوق العاده خوبیه، بخش اعظمی هم از این خوبی رو مدیون الیزابته اقلاً برای من.

bioshock 1 داستان،فضا و کاراکترهاش نسب به زمان خودش خیلی نوآورانه بود،حتی اون تریلر معرفیش هم شاهکار بود،این از قدرت infinite چیزی کم نمی کنه ولی مثل نسخه اول تازگی نداشت،همون عبارت would you kindly کل خود ساختار گیم هم زیر سوال می بره

 

[Inquisitor]

من یک نکته‌ای هم متوجه شدم اینه که به نظر میاد کسی Bioshock 2 رو بازی نکرده! واقعا توی این بازی که به نظرم جزء بازی‌های Underrated کل تاریخ هست، نکات و لحظاتی وجود داره که زیبا و زوایای مختلفی از Rapture در حال از بین رفتن رو می‌بینید که تاثیر گزار هستن..

 

[HalfLife G]

من یک نکته‌ای هم متوجه شدم اینه که به نظر میاد کسی Bioshock 2 رو بازی نکرده! واقعا توی این بازی که به نظرم جزء بازی‌های Underrated کل تاریخ هست، نکات و لحظاتی وجود داره که زیبا و زوایای مختلفی از Rapture در حال از بین رفتن رو می‌بینید که تاثیر گزار هستن..

اتفاقا من بازیش کردم:d
اینکه با وجود نبود levıne از لحاظ گیم پلی افت نکرد خیلی خوب بود ولی به نظرم داستان بازی و BIG sıster ها در حد نسخه قبل نبود(ادم احساس می کرد کش داده شده)ولی بهرحال هر چی از رپچر رسد نیکوست:d

.

 

[Inquisitor]

اتفاقا من بازیش کردم:d
اینکه با وجود نبود levıne از لحاظ گیم پلی افت نکرد خیلی خوب بود ولی به نظرم داستان بازی و BIG sıster ها در حد نسخه قبل نبود(ادم احساس می کرد کش داده شده)ولی بهرحال هر چی از رپچر رسد نیکوست:d

.

به نظرم اگر کانسپتش رو در نظر بگیریم از نظر پیاده سازی خیلی خوب عمل کردن... یعنی 98 درصد اون چیزی که توی ذهن بود پیاده شد.. مخصوصا اگر Something in the sea رو هم قبل از عرضه دنبال می‌کردید و با داستان Mark Meltzer آشنا می‌شدید، واقعا برای بازی انتظار میکشدید:d
(اتفاقا این کمپین Sits جزء موفقترین‌ها بود به نظرم)