نقد و بررسی The Evil Within به قلم سید طه رسولی

BEHZAD WESKER

کاربر سایت
Jan 13, 2014
2,053
نام
بهزاد
TEW_profile-610x343.jpg


دنیای بازی چند وقت پیش تعطیل شد. دیگه نمیشد نقدها و پیش نمایش های جناب رسولی را خوانداما خوشبختانه نقد بازی اویل ویتین را در سایت دنیای بازی منتشر کرد و خوشحالم که تونستم نقد یکی از نویسندگان محبوبم را بخوانم.

خب در ادامه میتوانید نقد جناب رسولی را بخوانید

در سال 1884 وقتی ویلیام وینچستر صاحب شرکت معروف اسلحه‌سازی به خواب همسرش سارا وینچستر آمد و به او گفت باید خانه‌ای برای تجمع روح کسانی که با تفنگ‌های وینچستر کشته شده‌اند بسازد، سارا وینچستر یک قصر نیمه‌کاره را خرید و بدون کمک گرفتن از هیچ معماری یکی از عجیب‌ترین خانه‌های تاریخ را ساخت. این قصر که این روزها تبدیل به موزه شده، پر است از راه‌پله‌هایی که به جایی راه ندارند و درهایی که بی‌هدف تعبیه شده‌اند. گفته می‌شود این معماری عجیب برای راحتی استفاده ارواح بنا شده و حتا روح خود ویلیام وینچستر و همسرش هم‌چنان در این قصر حضور دارند.

قصر وینچستر و معماری عجیب‌اش یکی از اصلی‌ترین منابع الهام شینجی میکامی در ساخت بازی «شیطان درون» بوده است. این معماری آزاردهنده در کنار فضاسازی خاص میکامی در یک دنیای ترسناک، قرار است شما را از ابتدا تا انتهای بازی اذیت کنند.کاری که بازی کاملا در آن موفق شده است.


تراوشات یک ذهن زیبا!

شک نداشته باشید که «شیطان درون» همان «رزیدنت اویل»ای است که قرار بوده بعد از رزیدنت اویل4 ساخته بشود. رزیدنت اویل4 در زمان انتشارش چنان تاثیری در دنیای ویدیو گیم گذاشت که بازی‌های شوتر و ترسناک بعد از آن به هیچ‌وجه نتوانستند خودشان را از زیر سایه‌اش بیرون بکشند. اگر رزیدنت اویل4 نبود احتمالا کلی بازی خوب دیگر مانند Gears of War یا Dead Space هم نداشتیم. درست است که رزیدنت اویل‌های 5 و 6 بازی‌های خوبی بودند اما به شدت از مسیری میکامی در رزیدنت اویل4 ترسیم کرده بود خارج شدند. این صحبت‌ها تکراری‌اند اما در هنگام نقد بازی شیطان درون اصلا نمی‌شود پیشینه‌ی میکامی وبازی‌های‌اش را ندیده گرفت و به تنهایی راجع به بازی صحبت کرد.

«شیطان درون» در ذات خودش یک رزیدنت اویل است که مهم‌ترین برگ برنده‌اش نداشتن عنوان رزیدنت اویل بوده! میکامی با زیرکی تمام خودش را از شر قصه‌های تکراری و دنیای رزیدنت اویل خلاص کرده و ستینگ کاملا جدیدی برای یک بازی وحشت بقا خلق کرده است. به نظر من بعد از ستینگ عالی سایلنت هیل این دومین فضاسازی مناسبی است که برای یک بازی وحشت بقا تا به حال خلق شده. همه چیز در «ذهن» یک انسان شرور رخ می‌دهد و به همین دلیل هر اتفاق شومی و عجیب رخ دادن‌اش محتمل است و دیدن هیچ چیزی آدم را غافل‌گیر نمی‌کند
.
فضاسازی «شیطان درون» از یک داستان پس‌زمینه‌ی خیلی مفصل شکل گرفته که اگر آن را درک نکنید مراحل و دشمن‌های بازی به نظرتان مجموعه‌ای رندوم و بی‌ربط به نظر می‌رسد. وقتی از قصه‌های تک‌تک شخصیت‌ها باخبر بشوید تازه می‌فهمید ظاهر دشمن و نوع چینش مراحل چرا این‌طور هستند. قهرمان بازی سباستین کاستیانوس کارآگاه است که به همراه دو دستیارش جوزف اودا و جولی کیدمن در دنیای ذهنی جوانی به نام روویک گرفتار شده‌اند. از نظر داستانی بازی دو لایه دارد.

لایه‌ی اول ماجرای کاستیانوس و دیگر شخصیت‌هاست که برای زنده ماندن و سردرآوردن از راز دنیای اطراف‌شان تلاش می‌کنند و لایه‌ی دوم سرگذشت روویک، خواهرش لارا و تلاش‌اش برای سر درآوردن از رازهای مغز انسان را روایت می‌کند. قصه‌ی اصلی مربوط به روویک است و منطقی است که بیش‌ترین حجم پردازش شخصیت مربوط به او باشد تا کاراکترهایی که با آن‌ها همراه هستیم. کاستیانوس با مثلا لئون و کریس که قهرمان‌های قصه‌ی رزیدنت اویل هستند تفاوت دارد. کاستیانوس و اودا تنها مشاهده‌گرهایی هستند که ما داستان را از زاویه‌ی دید آن‌ها می‌بینیم و نیازی به شخصیت‌پردازی ندارند اما به نظر می‌رسد نویسنده‌ها برای شخصیت کیدمن برنامه‌های خاصی داشته‌اند.


بترس و بمیر!

راجع به مکانیک‌های اصلی بازی چیز زیادی نمی‌شود گفت. تقریبا همه چیز تکراری است. به یک بازی شوتر/مخفی‌کاری کاملا کلاسیک سر و کار داریم که از ترکیب سلاح‌های کلاسیک هندگان، شاتگان، اسنایپر، مگنوم، کمان و نارنجک بهره می‌برد. البته مثل همیشه پس از تمام کردن بازی یک راکت‌لانچر جایزه می‌گیرد که امضای میکامی محسوب می‌شود.
روند بازی دو ویژگی مهم است. اولین ویژگی ریتم فوق‌العاده عالی آن است که در یک بازی خطی مانند «شیطان درون» مهم‌ترین دلیل خسته‌کننده نشدن بازی هم محسوب می‌شود. مراحل بسیار طولانی هستند ولی حتا یک ثانیه هم احساس نمی‌کنید که بازی تکراری شده است. برای تک‌تک لحظاتی که در بازی هستید برنامه‌ریزی شده و فضاسازی طوری است که یک لحظه هم از تنش و استرس بازی کم نمی‌شود.

اصولا از همان اولین دقیقه، بازی به بازی‌کننده‌اش تنش وارد می‌کند تا لحظه‌ای که بازی تمام می‌شود. حتا در هنگام حل معماها هم در امان نیستید! اگر می‌خواهید چند لحظه استراحت کنید یا باید بازی را متوقف کنید یا کلا بگذارید بروید و چند ساعت بعد برگردید. در بازی هیچ استراحت و آرامشی در کار نیست و این یعنی تعریف سبک وحشت بقا.

«شیطان درون» به هیچ‌وجه ادعای ترساندن شما را ندارد و اصلا بازی قرار نیست ترسی از جنس P.T. داشته باشد. روند بازی «شیطان درون» شما را تحت تنش روحی و روانی مداوم قرار می‌دهد، تنشی که منشا آن گرفتاری در دنیایی است که هر چیزی هر لحظه امکان دارد شما را بکشد. به ندرت پیش می‌آید که دشمنی ناگهان توی صورت‌تان ظاهر بشود. دشمن‌ها معمولا خیلی آرام در مراحل هستند و از قبل متوجه حضورشان می‌شوید. این کمبود تیر و منابع است که به شما استرس می‌دهد. به همین دلیل مکانیک‌های مخفی‌کاری هم به بازی اضافه شده که هر وقت کمبود مهمات داشتید به سراغ‌اش بروید. برای مخفی‌کاری امکانات خوبی دراختیار دارید و تله‌های مختلفی که کمان به شما ارایه می‌دهد را می‌توان برای به دام انداختن دشمن‌ها و صرفه‌جویی در مهمات استفاده کرد.

دومین ویژگی «شیطان درون» طراحی مراحل فوق‌العاده خوب آن است. برای هر بخش از هر مرحله یک سناریوهای خاص طراحی شده که به کمک طراحی فضا و نوع دشمن‌ها هیچ‌وقت تکراری نمی‌شود. رزیدنت اویل4 سال‌ها پیش به بهترین نحو ممکن این کار را کرده و حالا «شیطان درون» این موفقیت را تکرار کرده است. وقتی طراحی یک مرحله از بازی خوب باشد این مرحله در ذهن بازی‌کننده‌اش نقش می‌بندد و فراموش نمی‌شود. «شیطان درون» چندین و چند سکانس بسیار خوب دارد که اگر بازی‌شان کنید به این راحتی فراموش‌شان نخواهید کرد؛ سکانس‌هایی مانند نبرد با محافظ گاوصندوق، نبرد زیر پره‌ی چرخان، فرار از دست موجود آبی در شهرخراب‌شده یا سکانس نجات دادن کیدمن از محفظه‌ی پر از آب.
اصولا معماری مراحل و انتخاب دشمن‌ها برای هر سکانس آن‌قدر خوب و درست انجام شده که هر چقدر هم خودتان را آماده کرده باشید باز هم در اولین رویارویی دچار مشکل خواهید شد. بالاخره یا تیرتان کم می‌آید، یا دشمن‌ها گوشه‌ای محاصره‌ی‌تان می‌کنند و یا چندین غولآخر پشت سر هم استقامت‌تان را می‌شکنند. دشمن‌های بازی با این که به قیافه‌ی‌شان نمی‌خورد اما واکنش‌های هوشمندانه‌ای دارند و حتا وقتی با دست پر جلوی‌شان بایستید موفق می‌شوند غافل‌گیرتان کنند.

با کشتن دشمن‌ها و گشت و گذار در مراحل چیزی به نام «ژل سبز» گیرتان می‌آید که می‌توانید از آن در ارتقای توانایی کاستیانوس و بهتر کردن اسلحه‌ها استفاده کنید. این قابلیت دست بازی‌کننده‌ها را در انتخاب سبک و سیاق بازی‌شان باز می‌گذارد. امکان ندارد در اولین دور بازی بتوانید همه چیز را ارتقا بدهید به همین دلیل بهتر است بر اساس سلیقه‌ی‌تان ارتقاها را انتخاب کنید. سیستم ارتقا به خوبی در بازی جواب داده و به انتخاب سبک بازی‌های متفاوت کمک می‌کند.


شیطان بیرون

«شیطان درون» با موتور id Tech 5 ساخته شده که استودیوی تانگو تغییراتی روی آن داده تا برای استفاده در بازی مناسب باشد. از نظر گرافیکی «شیطان درون» هیچ کم و کسری ندارد. نورپردازی و کیفیت بافت‌ها هم در مراحل دربسته و هم در مراحل باز عالی است. طراحان هنری مفهومی هم کاملا دست‌شان باز بود تا فضاهای عجیب و غریبی را برای اذیت کردن روانی بازی‌کننده‌ها طراحی کنند! از نظر هنری مراحل حتا بدون حضور دشمن‌ها این قابلیت را دارند که بیننده را اذیت کنند.

مهم‌ترین ویژگی بصری بازی انتخاب Aspect Ratio عجیب 2:35:1 است که روی همه‌ی پلتفرم‌ها یکسان اجرا می‌شود. این نسبت به طور خاص روی PC و مانیتورهای کوچک اذیت می‌کند اما در نسخه‌های کنسولی آن‌قدرها بد نیست. این نسبت به سینمایی شدن بازی کمک زیادی کرده ولی مدتی طول می‌کشد تا به آن‌ها عادت کنید. البته آپدیت جدید بازی قرار است این نسبت را درست کند.

«شیطان درون» بازی بسیار خوبی است. نمی‌شود از گیم‌پلی و ریتم فوق‌العاده‌اش هیچ ایرادی گرفت. فضاسازی و گرافیک بازی کاملا با هم جور هستند و تجربه‌ای پرازتنش و استرس را برای‌تان خلق کرده‌اند. البته از نظر فنی بازی بعضی وقت‌ها لنگ می‌زند. حتا اگر از زمان‌های بارگذاری طولانی بازی چشم‌پوشی کنیم باز خیلی وقت‌ها باگ‌هایی نظیر کار نکردن دکمه‌های خنثی کردن تله یا اصولا فعال نشدن‌شان حال آدم را می‌گیرند.

میکامی نه تنها به همه نشان داده که به جز خودش هیچ‌کس نمی‌تواند ادامه‌ی واقعی رزیدنت اویل4 را بسازد بلکه یک ستینگ داستانی بسیار خوب هم معرفی کرده که تا مدت‌ها می‌شود برایش داستان گفت و بازی ساخت. با این که ماجرای کاستیانوس و دوستان‌اش در پایان بازی ظاهرا تمام می‌شود اما هنوز سوال‌های بسیار زیادی راجع به هویت «سازمان»ای که پشت این وقایع بوده باقی می‌ماند که شاید در DLC بازی که با محوریت شخصیت کیدمن منتشر می‌شود جواب‌شان را پیدا کنیم. شاید هم باید منتظر شماره‌های بعدی باشیم.


Review Overview

داستان - 9

گرافیک - 9

موزیک و صدا - 10

گیم پلی - 10

امتیاز

9.5

عالی

منبع

http://www.dbazi.com/1393/08/نقد-بازی-شیطان-درون-resident-evil-within/


 
آخرین ویرایش:

안정환

کاربر سایت
Jun 7, 2014
765
نام
Im_AhN
واقعا آقای سید طاها رسولی یک آدم بزرگ هستند
در نمایشگاه وقتی دیدمشون و قضیه کار خودمون رو گفتم خیلی استقبال کردند
واقعا حیف که دنیای بازی دیگه نیست .
 

Soheil

Set Free The Devil Inside
کاربر سایت
Sep 5, 2006
4,643
نام
سهيل
نقدهای طهی رسولی رو یک زمان میخوندم ولی خیلی وقت میشه دیگه فرصت خوندن نقدی از ایشون رو نداشتم.

در مورد این نقد باید بگم که متاسفانه نقد خوبی نیست.نویسنده کاملا از ایرادات مختلف بازی در قسمتهای مختلف گذشته و مثل این میمونه که قصدش فقط ذکر نکات مثبت بازی اون هم با زیاده روی هستش.من خودم از فن های شینجی میکامی و بازیهاش هستم منتهی باید قبول کرد که بنا به دلایل مختلف The Evil Within در اکثر قسمت ها اصلا قابل مقایسه با RE4 نیست
 

BEHZAD WESKER

کاربر سایت
Jan 13, 2014
2,053
نام
بهزاد
نقدهای طهی رسولی رو یک زمان میخوندم ولی خیلی وقت میشه دیگه فرصت خوندن نقدی از ایشون رو نداشتم.

در مورد این نقد باید بگم که متاسفانه نقد خوبی نیست.نویسنده کاملا از ایرادات مختلف بازی در قسمتهای مختلف گذشته و مثل این میمونه که قصدش فقط ذکر نکات مثبت بازی اون هم با زیاده روی هستش.من خودم از فن های شینجی میکامی و بازیهاش هستم منتهی باید قبول کرد که بنا به دلایل مختلف The Evil Within در اکثر قسمت ها اصلا قابل مقایسه با RE4 نیست

اره مشلات تکنیکی را اشاره نکرده یا مثلا مبهم بودن برخی از بخش های داستان.

سهیل تو خودت چه نظری در رابطه با بازی داری و چند بهش میدی؟
 

LORD SKY

کاربر سایت
May 6, 2014
450
نام
حسین
خب دروغ چرا؟به نظرم بهتر بود آقای رسولی بیشتر روی جزئیات این چنین بازی بزرگی مانور می دادن.
طه رسولی یه زمانی یه سبکی از نقد نویسی رو ارائه می داد که واقعاً جذابیت داشت. اما نمیدونم چرا جدیداً اون جذابیت رو نداره. یادمه یه زمانی MW2 رو نقد می کرد از بازی رضایت نداشت اگه اشتباه نکنم. نقدش سرشار از نکته های طنز، کنایه ها و گریز های رندانه بود. چیزی که من در این نقد ندیدم. به نظرم 600 کلمه برای توصیف گیم پلی یک بازی اون هم The Evil Within کمه. خب به طبع هم ایشون مشغله هاشون بیشتر شده و شاید این دلیل تمرکز ایشون رو بر روی یک سری جزئیات گرفته
ولی در کل مثل همیشه نقد از لحاظ ادبی غنی بود و می تونست از لحاظ بررسی این غنی بودن رو تکمیل تر کنه
 

genesis007

کاربر سایت
May 16, 2010
1,294
نام
shahab
انصافا تو این نقد خیلی tewرو بالا در نظر گرفته یعنی خیلی نکات مثبت بازی رو بزرگ دیده که تو نسته از نکات منفی صرفه نظر کنه!!!
re4 یکی از جذاب ترین بازی های تاریخه و این که tew سعی در شبیه بودن اون داشت شکی نیست ولی از خیلی قسمت ها بنظرم موفق نبود بنظرم dsموفق تر بوده تو تقلید از re4تا این بازی. بنظرم tewمستقیما سعی در شبیه بودن به re4 نداشته.
درباره تنش زاد بودن روحی و روانیش هم که میکامی دیگه استاده این کاره این که دیگه لازم نیست این رو شباهت tew با re4 دونست.
امتیاز هارو جناب رسولی داده؟؟؟!!!
==========================
میکامی نه تنها به همه نشان داده که به جز خودش هیچ‌کس نمی‌تواند ادامه‌ی واقعی رزیدنت اویل4 را بسازد بلکه یک ستینگ داستانی بسیار خوب هم معرفی کرده که تا مدت‌ها می‌شود برایش داستان گفت و بازی ساخت.

این رو خیلی موفقم. واقعا امکانش هست همچین روزی بیاد.!
 

BEHZAD WESKER

کاربر سایت
Jan 13, 2014
2,053
نام
بهزاد
انصافا تو این نقد خیلی tewرو بالا در نظر گرفته یعنی خیلی نکات مثبت بازی رو بزرگ دیده که تو نسته از نکات منفی صرفه نظر کنه!!!
re4 یکی از جذاب ترین بازی های تاریخه و این که tew سعی در شبیه بودن اون داشت شکی نیست ولی از خیلی قسمت ها بنظرم موفق نبود بنظرم dsموفق تر بوده تو تقلید از re4تا این بازی. بنظرم tewمستقیما سعی در شبیه بودن به re4 نداشته.
درباره تنش زاد بودن روحی و روانیش هم که میکامی دیگه استاده این کاره این که دیگه لازم نیست این رو شباهت tew با re4 دونست.
امتیاز هارو جناب رسولی داده؟؟؟!!!
==========================

این رو خیلی موفقم. واقعا امکانش هست همچین روزی بیاد.!

اره دیگه پس کی نمره داده؟! منبع هم اضافه شد به پست اول
 

crash.

کاربر سایت
Jun 24, 2013
135
نام
سید حسین
بنظر من ایشون بهترین منتقد حال حاظر و همچنین سالهای اخیرکشور هستند.
هیچوقت پرونده ای که برای ico وshadow of closos نوشته بودن رو یادم نمیره
 

ⓘceғℓoฬer

کاربر سایت
Dec 10, 2011
1,187
نام
Mahdi D.K
بازی برای طرفداراش عیبی نذاشته . این از من که پولشو دادمو میگم بعد نگید کرکی میزنی ادعای حمایت میکنه
بازیش شاید ایرادایی داشته باشه ولی باورتون میشه فقط من شنیدم ندیدم
اهل اینجور بازیها باشین هیچ وقت ایراد ها نمی بینید
آقای رسولی نقدشون برای طرفدارای بازیه نه همه:d
من که دارم میرم چرا هلم میدید:))
 

BEHZAD WESKER

کاربر سایت
Jan 13, 2014
2,053
نام
بهزاد
بازی برای طرفداراش عیبی نذاشته . این از من که پولشو دادمو میگم بعد نگید کرکی میزنی ادعای حمایت میکنه
بازیش شاید ایرادایی داشته باشه ولی باورتون میشه فقط من شنیدم ندیدم
اهل اینجور بازیها باشین هیچ وقت ایراد ها نمی بینید
آقای رسولی نقدشون برای طرفدارای بازیه نه همه:d
من که دارم میرم چرا هلم میدید:))

بازی یک بازی old school بود و از همین جا هم ضربه خورد. فکر میکنم اگه مشکلات تکنیکی بازی نبود و ان دو تا dlc جولی کیدمن را هم به خود بازی اصلی اضافه میکردند با یک شاهکار طرف بودیم

متای بازی تو ذوق میزنه. ولی من اینده نگر هستم و خوشحالم که میکامی تو سبک تخصصیش خالق دو تا سری بازی بزرگ شد.این بار با یک ناشر قوی و صد البته راه رزیدنت اویل را این بازی در پیش گرفته است. تیشرت ، لیوان و چیزهای دیگه به سبک رزیدنت. پس فردا هم احتمالا فیلم و....

بودند عناوینی که نسخه اول ان ها متا 60 داشته و از نسخه سوم به متای 96 رسیدند. همین سری GTA که نسخه اول و دومش متاش حول حوش 65 هست اما با نسخه سوم متای 96 اورد.

از الان منتظرم ببینم بازی بعدی استدیو چیه وای دوباره بساط فعالیت های من شروع میشه:d
 

LORD SKY

کاربر سایت
May 6, 2014
450
نام
حسین
بازی یک بازی old school بود و از همین جا هم ضربه خورد. فکر میکنم اگه مشکلات تکنیکی بازی نبود و ان دو تا dlc جولی کیدمن را هم به خود بازی اصلی اضافه میکردند با یک شاهکار طرف بودیم

متای بازی تو ذوق میزنه. ولی من اینده نگر هستم و خوشحالم که میکامی تو سبک تخصصیش خالق دو تا سری بازی بزرگ شد.این بار با یک ناشر قوی و صد البته راه رزیدنت اویل را این بازی در پیش گرفته است. تیشرت ، لیوان و چیزهای دیگه به سبک رزیدنت. پس فردا هم احتمالا فیلم و....

بودند عناوینی که نسخه اول ان ها متا 60 داشته و از نسخه سوم به متای 96 رسیدند. همین سری GTA که نسخه اول و دومش متاش حول حوش 65 هست اما با نسخه سوم متای 96 اورد.

از الان منتظرم ببینم بازی بعدی استدیو چیه وای دوباره بساط فعالیت های من شروع میشه:d

آفرین. دقیقاً همون حرفی که من در تمامی محافل گیم می زنم. TEW اسیر دو چیز شد. 1- مشکلات فنی2- حفره های داستانی
بعد از این که DLC این بازیو بازی کردم فقط حسرت می خوردم که اگه این حفره ها پوشونده می شد چقدر این بازی چه از لحاظ متا و چه از لحاظ فیدبک های مردم موفق تر ظاهر می شد. خدایی بازی در حد انتظار من بود.

فقط امیدوارم میکامی تجدید نظری بکنه در خصوص بتسدا. چون از دید من خیلی پول پرست تشریف دارن مسئولان بتسدا. سیاست هاشون حول پول محور می چرخه. البته فک کنم میکامی دیگه ثابت شدست و هر چه قدر هم پول پرست باشه بتسدا هیچوقت تیم میکامی تحت تاثیر این اعمال قرار نمی گیرن.


فکر کنم بازی محبوبشون بوده . اخه خیلی دسته بالا نمره داده.
yahoo_4.gif

کلا به نظرم خصوصیت خوب طه رسولی اینه. غیرقابل پیش بینیه. یادمه زمانیکه اکثر منتقدا MW2 رو تحسین می کردن طه رسولی مخالف بود. دلیل هاش رو هم ارائه می داد.:)
 

BEHZAD WESKER

کاربر سایت
Jan 13, 2014
2,053
نام
بهزاد
تنها مشکل بازی به نظرم انجین و شخصیت پردازی بود.مگه نه بهزاد؟
63izs7n.gif
اره. ولی منم با سید موافقم.ستینگ داستان عالی بود.واقعا قوی بود.
شخصیت پردازی راویک را خیلی دوست داشتم. اما سباستین جای کار داشت.به هر حال ببینیم اینده چی میشه.
 

کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
or ثبت‌نام سریع از طریق سرویس‌های زیر