اخیرا دوتا کار خیلی خوب خوندم که خالی از لطف نیست معرفیشون کنم:
Lady Killer
یه کار نیمچه طنز با داستان خیلی جالب در مورد یه زن خانه دار تو دهه 1950 که جز قاتل های استخدامی هست، تو یکی از نقد های کمیک شاید بهترین معرفی براش انجام شده، اگه بتی دریپر سریال Mad Men رو با هانیبال قاطی کنیم نتیجه میشه این
یه کار 5 قسمتی هست که خیلی ساده و روون کار خودش رو انجام میده بهمراه طراحی های عالی و اکشن بی نظیر تر. سر راست هست و وقتتون رو الکی هدر نمیده، تقریبا مثل 6 شماره Moon Knight که توسط Warren Ellis نوشته شده بود.
البته لازم به ذکره که بگم قسمت اول کمیک یعنی همون 5 شماره سال قبل تموم شد و الان حدود 1 ماهی هست که قسمت دوم کمیک تحت Lady Killer 2 شماره اولش اومده و باز هم عالی بوده.
برای کسایی که کار های طنز رو تو اون حال و هوا دوست دارن و میخوان کنارش یه خشونت عالی و افسار گسیخته هم باشه عالیه و شدید توصیه میشه.
Kill Or Be Killed
فکر نکنم آنچنان لازم باشه یکی از بهترین تیم های طراحی کمیک این صنعت رو معرفی کنم، اد بروبکر و شان فیلیپس بعد از تموم شدن The Fade Out با اون حجم از تعریف و تحسین ها ( مثل همه کاراشون ) یه سری جدید رو استارت زدن که خیلی به سلیقه من نزدیک تره تا The Fade Out. اول درباره طراحی ها بگم که شان فیلیپس مثل همیشه بی نقص و بی نظیر کار کرده، هر پنل و هر صفحه از کمیک دیدنی و عالی در اومده، صحنه های اکشن کمیک واقعا فوق العاده هست و حس عجیبی به ادم میده که انگار شاهد یه فیلم سینمایی کلاس بالا هست بصورت نقاشی. فضای داستان هم در یک نیویورک زمستانی و برفی رخ میده که به بهترین شکل نمایش داده میشه و اون جو غم آلود کمیک خیلی آدم رو یاد بازی Max Payne و شخص شخیص کاراکتر اصلیش میندازه، واقعا داریم ترکیب بهتری از یه نیویورک زمستونی و شان فیلیپس؟
داستان هم اد بروبکر واقعا لازم نیست از کارهاش تعریف کنی و دقیقا برای هر طیفی از سلیقه میتونه یه داستان عالی بنویسه و این کار هم از بس خوب بود داره من رو دوباره مجبور میکنه که حتما یجوری هم که شده بشینم The Fade Out رو بخونم بخصوص که الان تموم شده.
پلات کمیک درباره یه پسر کاملا افسرده و له شده هست که از لحاظ برقراری ارتباط با مردم زیر خط فقره و سلیقه های خاص خودش رو داره، Crush یا بقول خودش بهترین دوستش (دختر) هم با هم اتاقیش رو هم ریختن و تنها تر از همیشه شده که طی یک اتفاق تصمیم میگیره به زور اسلحه کل آدم بد های شهر رو تار و مار کنه اما قضیه خیلی پیچیده تر این حرفا هست.
من معمولا شماره اول کمیک های دنباله دار رو معرفی نمیکنم اما این کمیک دوتا فرق داره با بقیه:
اولا کار اد بروبکر و شان فیلیپس هست و از نظر کیفیت تضمین شده هست و میدونیم دیگه نهایت از 30 الی 40 شماره بیشتر نمیره
دوما تمامی کار های این تیم دوست داشتنی سر موقع و به وقت و کاملا منظم میاد بیرون و خبری از وقفه های ازار دهنده مثل کار های اقای BKV و اللخصوص SAGA نیست و خبری از فاصله بین آرک های طولانی به مانند Deadly Class هم نیست.
در نتیجه با خیال راحت میشه این کار رو گرفت و خوند و لذت برد، شماره اول کمیک هم حدود 45 صفحه داره که واقعا از این حیث عالیه.